Wnioskodawca, wskazujący dla ustalenia podstawy wymiaru emerytury wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia w więcej niż jednym zakładzie pracy, obowiązany jest wykazać, że łączny wymiar czasu pracy nie przekroczył wymiaru obowiązującego w danym zawodzie albo że wynagrodzenie łączne było uzyskiwane przez okres nie krótszy niż kolejne 5 lat kalendarzowych (art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 października

Zakresy pojęć „dochód pracownika z tytułu wykonywania pracy” (§ 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego, jednolity tekst: Dz.U. z 1993 r. Nr 68, poz. 330 ze zm. przed zmianą zawartą w Dz.U. z 1997

Przepis § 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 czerwca 1983 r. w sprawie zasad obliczania zasiłków z ubezpieczenia społecznego oraz pokrywania wydatków na te zasiłki (Dz. U. Nr 33, poz. 157 ze zm.) nie ma zastosowania do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego pracownika wówczas, gdy zmiana pracodawcy nastąpiła na podstawie art. 231 § 2 KP w brzmieniu obowiązującym do dnia 1

Uspołeczniony zakład pracy (np. szkoła publiczna) jest obowiązany do aktywnej dbałości o emerytalno-rentowe interesy pracownika, a niewykonanie lub nienależyte wykonanie tego obowiązku umożliwia pracownikowi żądanie stosownego przedłużenia stosunku pracy, niezależnie od wynagrodzenia wyrządzonej mu przez pracodawcę szkody majątkowej na podstawie przepisów prawa cywilnego (art. 96 ust. 1 i 2 oraz art

Wprowadzenie bezprawnie do obrotu znacznych ilości anabolików i leków psychotropowych uzasadnia wymierzenie sprawcy kary zawieszenia prawa wykonywania zawodu aptekarza.

Konkretne okoliczności postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej aptekarza mogą wskazywać na to, że prawo obwinionego do obrony nie zostało ograniczone chociaż kwalifikacja prawna zarzuconego przewinienia zawodowego nie była wystarczająco skonkretyzowana.

Uzasadnienie orzeczenia okręgowego sądu aptekarskiego, odnoszące się do innego czynu niż opisany w jego sentencji, nie może być uznane za wyjaśniające podstawę prawną rozstrzygnięcia (art. 372 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks postępowania karnego, Dz.U. Nr 13, poz. 96 ze zm. w związku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich, Dz.U. Nr 41, poz. 179