Wykładnia art. 103 ust. 2a ustawy o emeryturach i rentach wskazuje, iż jeżeli ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę, to musiał liczyć się z odsunięciem w czasie możliwości jej realizacji do czasu rozwiązania stosunku pracy z podmiotem będącym jego pracodawcą bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do tego świadczenia, i to niezależnie od tego czy ustalenie prawa następowało na przyszłość, czy też

Zasadnicza służba wojskowa nie może być doliczona przez ZUS do okresów pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, które uprawniają do wcześniejszej emerytury.

Przesłanka z przepisu art. 29 ust. 2 pkt 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest spełniona tylko wówczas, gdy pomiędzy ustaniem ostatniego stosunku pracy a złożeniem wniosku o emeryturę nie wystąpił żaden okres podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu niezwiązanego z zatrudnieniem w charakterze pracownika.

Aplikant radcowski nie może otrzymywać renty rodzinnej, ponieważ odbywanie aplikacji radcowskiej nie może być uznane za „studia w szkole wyższej” w rozumieniu art. 68 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.).

Jeżeli ubezpieczony rokuje odzyskanie zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, to nie spełniała przesłanki renty z art. 57 ust. 1 pkt 1, czy niezdolności do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Okres odbywania zasadniczej służby wojskowej należy traktować jako okres podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu z tytułu pozostawania w stosunku pracy w rozumieniu art. 29 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach.

O uprawnieniu do wcześniejszej emerytury decyduje łączne spełnienie wszystkich warunków określonych w art. 32 ustawy z 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS, a nie przekonanie pracownika, że praca była wykonywana w szczególnym charakterze lub warunkach. Praca w warunkach szczególnych [w zakładach przetwarzających azbest] nie jest tożsama z pracą bezpośrednio przy przetwórstwie azbestu.

Pouczenie, o którym mowa w art. 138 ust. 2 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach powinno być odpowiednie dla funkcji jaką odgrywa w normatywnej konstrukcji nienależnie pobranego świadczenia. Z treści konkretnie udzielonego pouczenia trzeba bowiem wyprowadzić ustalenie, że pobierający świadczenia wiedział (został pouczony) - „o braku prawa do ich pobierania”.

Choć nie zawsze miejsce wykonywania usług przez zleceniobiorcę będzie miejscem prowadzenia działalności przez zleceniodawcę, to jednak ten zleceniobiorca, który wykonuje pracę w miejscach wynikających ściśle ze zleceń zleceniodawcy, podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu wypadków przy pracy, bowiem w rozumieniu ustawy systemowej [art. 12 ust. 3] miejsca pracy wskazanego przez zleceniodawcę

Jeżeli obowiązki członka zarządu spółki akcyjnej są wykonywane w ramach stosunku pracy, to uzależniony od średniej płacy w spółce miesięczny ryczałt za udział w posiedzeniach zarządu tej spółki, będący stałym dodatkowym miesięcznym składnikiem wynagrodzenia za pracę, podlega zaliczeniu do podstawy wymiaru składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne, choćby posiedzenia zarządu odbywały się po godzinach

O przyczynieniu się poszkodowanego [art. 362 k.c.] można mówić jedynie wtedy, gdy jego zachowanie jest współprzyczyną powstania lub zwiększenia szkody, za którą ponosi odpowiedzialność inna osoba. Nie może być to zatem przyczyna wyłączna, bo wówczas sam poszkodowany jest sprawcą szkody. Dlatego nie można ustalić przyczynienia się poszkodowanej do powstania szkody w 100% i jednocześnie uznać, że zachowanie

Skarżąca jako członek zarządu upadłej Spółki ponosi odpowiedzialność za jej nieprzedawnione zaległości składkowe na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych także wtedy, gdy pierwsze czynności wierzyciela (ZUS) zostały podjęte „ponad rok od daty wymagalności wierzytelności”, które powinny być płatne bez wezwania przez płatników składek

Przedmiotem sporu w sprawach z odwołania od decyzji organu rentowego dotyczących odmowy prawa do świadczeń z ubezpieczenia chorobowego i obowiązku zwrotu nienależnie wypłaconych z tego tytułu kwot, nie jest podleganie wnioskodawcy ubezpieczeniom społecznym, jeśli ta ostatnia kwestia była objęta odrębną decyzją zaskarżoną do sądu i prawomocnie rozstrzygnięta. Dopuszczalność skargi kasacyjnej w tych

Nienależnie wypłacone przez pracodawcę wynagrodzenie chorobowe, nie będąc przedmiotem decyzji organu rentowego, nie mogło być przedmiotem sporu w sprawie zainicjowanej odwołaniem od decyzji tego organu, dotyczącej obowiązku zwrotu przez płatnika składek nienależnie wypłaconego pracownikowi zasiłku chorobowego, ani przedmiotem zaskarżania apelacyjnego i kasacyjnego od zapadłych w procesie wyroków sądowych

Jeżeli organ rentowy, w ramach udzielonych mu kompetencji i nałożonych nań obowiązków, podjął określone przepisami działania zmierzające do wyjaśnienia wszystkich okoliczności warunkujących nabycie przez ubezpieczonego prawa do świadczenia, późniejsza zmiana decyzji odmownej prawomocnym wyrokiem sądowym nie oznacza, że przekroczenie terminu do ustalenia prawa do świadczenia jest następstwem okoliczności

Zwrot nienależnie pobranego świadczenia nie może pogarszać sytuacji prawnej ubezpieczonego w tym sensie, że jeśli ubezpieczony byłby uprawniony do świadczenia w niższej wysokości, a wskutek przedłożenia fałszywych dokumentów uzyskał wyższe świadczenie, to na podstawie art. 138 ustawy o emeryturach i rentach byłby zobowiązany do zwrotu całego wypłaconego mu świadczenia. W istocie nakazanie ubezpieczonemu

Z ustawy o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich wynika jednoznacznie, że o odpowiedzialności za szkody spowodowane suszą może być mowa tylko gdy wartości klimatycznego bilansu wodnego przekroczą wartości ustalone przez Instytut Upraw, Nawożenia i Gleboznawstwa. Uznać więc należy, że zakład ubezpieczeń nie ponosi odpowiedzialności gdy według danych powołanego Instytutu wartości te

Odszkodowanie z art. 446 § 3 k.c. nie ma charakteru pełnego odszkodowania, nie powinno być kształtowane przez rachunkowe wyliczenie części nieotrzymanych zarobków zmarłego, która przypadałaby poszkodowanemu w okresie jego życia, chociaż należy brać ją także po rozwagę. Celem tego świadczenia jest umożliwienie uprawnionemu przystosowania się do zmienionych warunków, a zatem również złagodzenie nieodwracalności

Nowe przepisy aktualnie umożliwiające okresowe zawieszanie prowadzenia pozarolniczej dzialalności gospodarczej nie dają możliwości prawnych ani nie umożliwiają zweryfikowania prawomocnie ustalonego tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu w spornych okresach według regulacji poprzednio obowiązującego stanu prawnego, co w ustalonym stanie sprawy, a zwłaszcza przesądzenia, że skarżąca

W obowiązującym w Polsce kontradyktoryjnym modelu postępowania sądowego o rodzaju i zakresie roszczenia decyduje powód, a ciężar udowodnienia twierdzeń spoczywa na tej stronie, która je zgłasza (art. 6 k.c. w zw. z art. 232 zdanie pierwsze k.p.c.). Sąd z urzędu może wprawdzie dopuścić dowód (art. 232 zdanie drugie k.p.c.), ale powinien czynić to tylko pomocniczo i w sytuacjach wyjątkowych.

Z faktu, iż zarówno w wykazie A, jak i w wykazie B rozporządzenia RM z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) wymienione są takie same rodzaje prac nie wynika, iż w istocie chodzi o takie same stanowiska pracy u tych samych pracodawców. Wykaz B dotyczy bowiem tylko takich prac,

Prawo do wcześniejszej emerytury z art. 29 ustawy o emeryturach i rentach przysługuje, gdy ubezpieczony ostatnio przed złożeniem wniosku emerytalnego pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy z pracowniczego ubezpieczenia społecznego.

1. Pobranie przez powoda w 1991 r. odprawy rentowej w związku z przejściem na rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy (art. 921 § 2 k.p.) nie stanowi przeszkody do zasądzenia na jego rzecz odszkodowania obejmującego swoiste wyrównanie tej odprawy do kwoty, jaką otrzymałby, gdyby nie uległ wypadkowi w 1986 r. i nie przeszedł w 1990 r. na rentę z tytułu niezdolności do pracy, lecz pracował w

W przypadku rozbieżności między podstawą wymiaru składki a wysokością wynagrodzenia, również wpisaną na druku ZUS RNA, organ rentowy winien poprzestać na zaliczkowym wypłaceniu kwoty niższej i poprowadzić postępowanie administracyjne w celu wyjaśnienia istniejących sprzeczności. A zatem pobranie nienależnych świadczeń emerytalnych przez Luizę S. spowodowane było nie tylko błędem pracodawcy, ale przede