Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje automatycznego stwierdzenia nieważności podjętych na jego podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, które w momencie wydania były zgodne z obowiązującym prawem.

W przypadku powtarzających się świadczeń niepieniężnych wykonywanych przez wspólników spółki istotne jest, by organ interpretacyjny bazował na stanie faktycznym wynikającym z wniosku i nie przyjmował domniemań, a sama częstotliwość świadczeń nie może wskazywać na ich ciągły charakter. Świadczenia te muszą mieścić się w definicji powtarzalnych działań periodycznych.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych wydanych na podstawie tego aktu, lecz umożliwia wzruszenie tych decyzji w trybie wznowienia postępowania administracyjnego. Teza od Redakcji

Obniżenie emerytury policyjnej na podstawie formalnej przynależności do służb PRL wymaga indywidualnej oceny czynów i postawy osoby wobec kryteriów służby na rzecz totalitarnego państwa, a samo domniemane wyznaczenie nie może być podstawą do automatycznego obniżenia uprawnień emerytalnych, aby nie naruszać podstawowych zasad prawa unijnego i konstytucyjnego.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatycznie stwierdzeniem nieważności wydanych na jego podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych; takie rozstrzygnięcia podlegają wzruszeniu w odpowiednim trybie postępowania administracyjnego. Teza od Redakcji

Wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z większościowym udziałem, nawet jeśli jego udział jest dominujący, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym jako wspólnik spółki jednoosobowej na podstawie art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej, chyba że okoliczności faktyczne wskazują na pozorność takiego układu.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje automatycznie nieważności wydanych na jego podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, jeśli w dniu ich wydania akt ten był formalnie obowiązujący.

Przerwa w wykonywaniu działalności gospodarczej wynikająca z niezdolności do pracy nie może być traktowana na równi z zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej z punktu widzenia ubezpieczeń społecznych.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznej nieważności decyzji administracyjnych opartych na tym akcie; decyzje te mogą być wzruszone w odpowiednim trybie administracyjnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznie nieważnością wydanych na jego podstawie decyzji administracyjnych; decyzje te podlegają wzruszeniu zgodnie z trybem przewidzianym w prawie administracyjnym.

Stwierdzenie nieważności uchwały przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jej podstawie; decyzje takie podlegają wzruszeniu w specjalnym trybie administracyjnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie. Teza od Redakcji

Kwalifikacja służby jako pełnionej na rzecz totalitarnego państwa, według art. 13b ustawy zaopatrzeniowej, wymaga analizy wszystkich okoliczności danej sprawy, w tym indywidualnych czynów, a nie tylko formalnej przynależności do służb, co zapewnia zgodność z zasadami konstytucyjnymi i sprawiedliwością społeczną.

Członek zarządu spółki odpowiada za zobowiązania z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne powstałe w trakcie postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu, jeśli postępowanie to nie zostało wszczęte we właściwym czasie, a spółka nie miała realnych szans na zawarcie ani wykonanie układu.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje automatycznie nieważności podjętych na jego podstawie aktów administracyjnych; taki akt podlega wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym.

Zastosowanie uznania administracyjnego przy umorzeniu należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, nawet w obiektywnie trudnej sytuacji rodzinnej i finansowej, nie obliguje organu do przyznania ulgi, jeżeli brak jest podstaw do stwierdzenia całkowitej nieściągalności zobowiązań.

Sądy administracyjne posiadają kognicję do kontroli przedawnienia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne przy rozpatrywaniu spraw dotyczących umorzenia tych należności, ponieważ ocena przedawnienia jest kluczowa dla określenia przedmiotowości postępowania umorzeniowego.

Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej powinna być interpretowana w sposób, który zapewnia ubezpieczonemu realną ochronę, a w przypadku wątpliwości interpretacyjnych winni je ponosić twórcy postanowień umowy, jeśli niejasności nie można usunąć za pomocą wykładni.

Art. 30 ust. 2 u.o.p.u.a. wymaga, aby sytuacja dochodowa i rodzinna dłużnika alimentacyjnego wyróżniała się w sposób szczególny na tle innych dłużników, aby mogło być rozważone umorzenie należności z funduszu alimentacyjnego; trudna sytuacja finansowa jako cecha większości dłużników nie jest wystarczającą przesłanką do zastosowania tej instytucji.

Nieważność aktu prawa miejscowego stwierdzona przez sąd administracyjny nie oznacza automatycznego stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowień administracyjnych, wydanych na jego podstawie. Wzruszenie tych decyzji powinno się odbywać w trybie wznowienia postępowania zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznej nieważności decyzji lub postanowień wydanych na jego podstawie; wymaga to uruchomienia odpowiedniego trybu wzruszenia rozstrzygnięć administracyjnych. Teza od Redakcji