Grunty spółki prawa handlowego wchodzące w skład przedsiębiorstwa, które nawet po likwidacji linii kolejowej mogą być potencjalnie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej innej niż transport kolejowy, są związane z taką działalnością i podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, a ich funkcjonalne pełnienie roli drogi publicznej, bez formalnego zaliczenia do kategorii dróg publicznych

Grunt posiadany przez przedsiębiorcę, nawet jeśli nie jest obecnie wykorzystywany do pierwotnie przeznaczonej działalności (np. transport kolejowy), może być uznany za związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeżeli istnieje potencjał wykorzystania go w innej formie działalności gospodarczej (np. handel, usługi), co implikuje jego opodatkowanie podatkiem od nieruchomości. Formalny status gruntu

Zidentyfikowanie towaru dla potrzeb klasyfikacji taryfowej wiąże się z dokonaniem określonych ustaleń faktycznych z zastosowaniem zapisów Nomenklatury Scalonej, które nie są przepisami prawa materialnego, są to jednostki redakcyjne: dodatkowa uwaga do sekcji; dodatkowa uwaga do działu; pozycja; pod pozycja; a także przepisy wstępne. Klasyfikacja taryfowa towarów określa zgodnie z obowiązującymi przepisami

W kontekście opodatkowania podatkiem od nieruchomości, dla klasyfikacji gruntu jako związanego z działalnością gospodarczą podatnika, decydujące znaczenie ma nie tylko sam fakt posiadania gruntów przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, ale także potencjał ich wykorzystania w ramach takiej działalności, bez względu na obecny sposób ich wykorzystania.

Zgodnie z art. 398(3) § 3 k.p.c., skarga kasacyjna nie może opierać się na zarzutach dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów. Podważanie oceny dowodów i ustaleń faktycznych sądu II instancji, nawet pod pozorem błędnej wykładni lub niewłaściwego zastosowania przepisów prawa materialnego, jest sprzeczne z tym przepisem i stanowi podstawę do odrzucenia skargi kasacyjnej.