Przepisy dotyczące wymogów odległościowych elektrowni wiatrowych z art. 4 ust. 1 ustawy o inwestycjach nie są przepisami technicznymi wymagającymi notyfikacji Komisji Europejskiej, a ich ocena pod kątem marginalizacji użytkowania turbin oraz zgodności z celami krajowymi energetyki odnawialnej leży w kompetencji sądów krajowych i administracji publicznej.
Pojęcie "data udzielenia patentu" w art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 469/2009 oznacza publikację ogłoszenia o udzieleniu patentu, nie zaś doręczenie decyzji, co determinuje termin złożenia wniosku o dodatkowe prawo ochronne.
Podmiot urządzający gry hazardowe bez koncesji może ponosić odpowiedzialność zarówno na gruncie prawa administracyjnego, jak i karnego skarbowego, ponieważ sankcje te pełnią różne funkcje i nie naruszają zasady ne bis in idem.
Oddalenie skargi kasacyjnej dotyczącej unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy było uzasadnione. NSA uznał, że decyzja Urzędu Patentowego była prawidłowa, a zarzuty naruszenia prawa materialnego i proceduralnego w skardze kasacyjnej nie miały podstaw.
NSA oddalił skargę kasacyjną jako niezasadną, uznając właściwe uchylenie decyzji Urzędu Patentowego przez WSA z uwagi na naruszenie przepisów postępowania; ocena renomy znaków pozostaje w kompetencji Urzędu.
Kara pieniężna za błędne dane dotyczące kategorii pojazdu nie podlega odstąpieniu pod art. 189f k.p.a., gdyż jest deliktem jednoczynowym. Organ prawidłowo utrzymał karę, odnosząc się do wielości naruszeń w ramach jednej kontroli jako do osobnych deliktów skutkowych.
Zgłoszenie oznaczenia "NOMIGREN" dla towarów w klasie 5 wykazuje cechy opisowe, co w świetle art. 129(1) ust. 1 pkt 2 i 3 p.w.p. skutkuje brakiem zdolności odróżniającej i uzasadnia odmowę rejestracji znaku towarowego dla wskazanych towarów.
Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego potwierdza, że w przypadku stwierdzenia, iż towar pochodzi z państwa objętego cłem antydumpingowym, organy celne mają obowiązek jego nałożenia, pod warunkiem zgodności decyzji z przepisami prawa celnego, przy braku odnalezienia istotnych naruszeń proceduralnych.
Przekroczenie terminu na przedstawienie dowodów spełnienia warunków celnych skutkuje utratą zabezpieczenia, a terminy wynikające z unijnych przepisów celnych nie podlegają zawieszeniu na mocy krajowej ustawy COVID-19. Odstąpienie od zasady first come, first served bez uzasadnienia nie jest uzasadnieniem dla zmiany ustaleń w kolejnej decyzji.
Skarga kasacyjna N. F. L. przeciw decyzji Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku dot. zajęcia towaru została oddalona jako niezasadna z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw prawnych i uchybienie wymogom formalnym.
Zgłoszenie towarów nieunijnych nie skutkuje powrotnym wywozem w rozumieniu art. 270 UKC, jeśli nie opuściły one obszaru celnego UE, co uzasadnia nałożenie należności celnych przywozowych.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż klasyfikację taryfową towaru jako płyt sklejkowych drewnopochodnych, zgodnie z kodem CN 4412 99 40, przeprowadzono prawidłowo, z uwagi na brak charakterystyki konstrukcyjnej wymaganej do uznania towaru za elementy budowlane podlegające kodowi CN 4418 40 00.
Brak uiszczenia opłaty 300 zł za złożony po terminie wniosek o przedłużenie prawa ochronnego na znak towarowy nie równa się rażącemu naruszeniu prawa, jeśli organ zaniechał wezwania do uzupełnienia braków, co skutkuje uchyleniem decyzji o stwierdzeniu nieważności wcześniejszej decyzji przedłużającej prawo ochronne.
Decyzja nakładająca obowiązki, mimo zmiany podstaw prawnych, pozostaje wiążąca i może być zmieniana w trybie art. 155 k.p.a., gdyż upływ terminu wykonania nie niweczy jej mocy prawnej ani możliwości egzekucji obowiązków.
Posługiwanie się urządzeniem viaBox przypisanym do innego numeru rejestracyjnego stanowi podstawę do nałożenia kary za nieuiszczenie opłaty drogowej, a sądy należycie oceniły poprawność procedur i decyzji Inspektora Transportu.
Odpowiedzialność administracyjna posiadacza samoistnego lokalu za obecność i eksploatację niezarejestrowanych automatów do gier jest obiektywna i niezależna od okoliczności faktycznych związanych z podnajmem części lokalu oraz świadomości zarządu spółki.
NSA orzekł, iż art. 13 ust. 1 ustawy przekształceniowej dopuszcza przekształcenie użytkowania wieczystego na własność, gdy zmiana użytkowania budynku na mieszkalny i jego oddanie do użytkowania nastąpi po 1 stycznia 2019 r., w ramach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Przetwarzanie danych osobowych w celach oceny zdolności kredytowej jest legalne, ale dalsze przechowywanie danych po osiągnięciu celu oceny kredytowej bez zawarcia umowy kredytowej wymaga prawnie uzasadnionego interesu, którego brak uniemożliwia dalsze przetwarzanie danych zgodnie z RODO.