Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając w granicach skargi kasacyjnej, oddala skargę, uznając, że decyzje administracyjne nie podlegają merytorycznej modyfikacji w trybie art. 113 § 2 k.p.a. Wyjaśnienie niejasności nie może prowadzić do zmiany decyzji.

Gry hazardowe urządzone na automatach, które zawierają element losowości, podlegają rygorom ustawy o grach hazardowych, co nakłada obowiązek uzyskania koncesji. Skarga kasacyjna na niekorzyść organów administracji publicznej od decyzji o nałożeniu kary pieniężnej za brak koncesji jest niezasadna, gdyż urządzenia wykorzystywane do gier posiadały cechy losowości.

Nie zachodzi ustawowa przesłanka zawieszenia postępowania o unieważnienie prawa ochronnego na znak "Ibuprex" w ramach postępowania spornego, gdy odrębne postępowania dotyczą innych znaków towarowych, brak zatem zagadnienia wstępnego w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje prawidłowość nałożenia kary przez organ na skarżącego za przewóz drogowy bez wymaganego zezwolenia i oddala skargę kasacyjną jako oczywiście bezzasadną, z uwagi na odpowiednie zastosowanie obowiązujących przepisów prawa i brak istotnych uchybień proceduralnych.

Decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, utrzymana w mocy przez Naczelny Sąd Administracyjny, prawidłowo nałożyła karę pieniężną na posiadacza zależnego lokalu z powodu obecności niezarejestrowanych automatów do gier. Nie doszło do przedawnienia zobowiązania, a procedura administracyjna była prawidłowo prowadzona.

Odmowa wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji jest uzasadniona, jeżeli decyzja nie zawiera niejasności prawnych, a wnioski o wyjaśnienie nie mogą prowadzić do merytorycznych zmian w treści decyzji administracyjnej.

Automaty do gier wykorzystywane przez "T." Sp. z o.o. poza kasynem stanowiły gry hazardowe zgodnie z ustawą o grach hazardowych, co uzasadniało wymierzenie kary pieniężnej bez potrzeby uzyskiwania dodatkowych koncesji.

Oddalenie skargi kasacyjnej wniesionej przez P.S. od wyroku WSA w Lublinie w sprawie nałożonej kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym. NSA uznał zarzuty za nieuzasadnione, podtrzymując ocenę legalności decyzji organu administracyjnego i wyroku sądu pierwszej instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził prawidłowość wymierzenia kary pieniężnej na podstawie art. 89 u.g.h. za urządzanie gier o charakterze losowym na automatach bez koncesji, uznając, iż ekspertyment celno-skarbowy stanowił wystarczającą podstawę do wyroku.

Jeżeli automaty służą do urządzania gier z elementem losowości, prowadzenie takich gier poza kasynem bez koncesji stanowi naruszenie ustawy o grach hazardowych, uzasadniające nałożenie kary pieniężnej.

W granicach określonych skargą kasacyjną sąd stwierdził, że urządzanie gier na automatach przez spółkę "T." Sp. z o.o. bez wymaganego zezwolenia narusza ustawę o grach hazardowych, a losowy charakter gier uzasadniał nałożenie kary pieniężnej bez stosowania instytucji odstąpienia od jej nakładania.

Organ administracyjny obowiązany jest do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w zakresie statusu nieruchomości podlegającej przekształceniu, w szczególności w przypadku nieruchomości częściowo uznanych za drogi publiczne, celem ustalenia ich przynależności i zgodności z faktycznym stanem prawnym.

Posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, podlega karze pieniężnej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy o grach hazardowych, niezależnie od częściowej dzierżawy lokalu innemu podmiotowi. Zarzuty proceduralne skargi kasacyjnej muszą być precyzyjnie sformułowane.

Sąd uznał, że organizowanie gier hazardowych bez wymaganych zezwoleń, traktowanych jako gry zawierające element losowości, podlega sankcjom zgodnie z ustawą o grach hazardowych, a przeprowadzony eksperyment jest zgodny z wymogami dowodowymi.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza stanowisko o rażącej bezczynności Prezydium NRA w rozpoznaniu zażalenia oraz przyznanie rekompensaty finansowej, uznając, że niepodjęcie działań przez ponad 6 lat stanowiło awersję do obowiązków administracyjnych.

Bezczynność organu w rozpatrywaniu zażalenia przez okres przekraczający sześć lat, w sytuacji gdy wszystkie niezbędne do jego dokonania materiały były dostępne, stanowi rażące naruszenie zasady szybkości postępowania administracyjnego, prowadząc do oddalenia skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Dla nałożenia kary pieniężnej za brak opłaty elektronicznej konieczne jest pełne wyjaśnienie faktycznych okoliczności sporu i ich zgodność z zasadą proporcjonalności, przy jednoczesnym dopełnieniu przez użytkownika obowiązku uiszczenia opłaty przed przejazdem.

Fakt nominacji sędziego przez Prezydenta na wniosek KRS, ukształtowanej ustawowo, nie wystarcza do podważenia niezawisłości i bezstronności składu orzekającego, jeśli brak innych szczególnych okoliczności kwestionujących te wartości.

Udział organizacji społecznych w postępowaniach administracyjnych, nawet w przypadku działalności konkurencyjnej, jest uzasadniony interesem społecznym, zwłaszcza kiedy ich celem jest doskonalenie standardów świadczenia usług publicznych i ochrona konsumentów.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 23 października 2025 r. (sygn. II GZ 608/24) oddalił skargę Prezydium NRA o wznowienie postępowania. Samo powołanie sędziego przez KRS, ukształtowaną w 2017 r., nie stanowi podstawy do wznowienia, bez wskazania dodatkowych okoliczności podważających jego niezawisłość.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż decyzja o nałożeniu kary pieniężnej na "A." Sp. z o.o. za urządzanie gier na automatach bez koncesji jest zgodna z przepisami ustawy o grach hazardowych, a kontrola celno-skarbowa nie naruszała terminu proceduralnego.