Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak wskazania przez organy celne uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności świadectwa pochodzenia uniemożliwia pozbawienie importera preferencji celnych, zgodnie z art. 32 ust. 6 Dodatku I do Konwencji. NSA oddalił skargę kasacyjną organu celnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że brak uzasadnionych wątpliwości co do świadectwa EUR.1 uniemożliwiał odmowę preferencji celnych. Wyłącznie władze kraju eksportu są uprawnione do weryfikacji pochodzenia towarów.

Klasyfikacja taryfowa obuwia męskiego o cholewkach zakrywających kostkę wymaga interpretacji znaczenia "łydka" w kontekście potocznym, anatomicznym i branżowym, zgodnie z Nomenklaturą Scaloną i przepisami UE.

Opłaty licencyjne, które są warunkiem sprzedaży importowanych towarów, zgodnie z art. 71 ust. 1 lit. c UKC, muszą być wliczone do wartości celnej, nawet jeśli są ponoszone pośrednio. Interpretacja niezgodna z literalnym brzmieniem przepisu jest niezasadna.

Zakwestionowanie przeniesienia własności pojazdu i wykazanie, że faktura była wystawiona przez osobę nieumocowaną, stanowi podstawę do wznowienia postępowania rejestracyjnego. Organ administracyjny zobowiązany jest do odmowy rejestracji, gdy stan faktyczny posiadanych dowodów budzi wątpliwości co do prawa własności pojazdu.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził legalność kary pieniężnej za naruszenie przepisów o przewozie drogowym, uznając, że pojazd nie spełniał wymogów przewozu okazjonalnego. Oddalając skargę kasacyjną, sąd podkreślił prawidłowość wyroku WSA i decyzji inspekcji transportu.

Dopuszczalne jest nałożenie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym na podstawie wyników wstępnej kontroli technicznej, która na podstawie rozporządzenia MSWiA z 2019 r. wykazała usterkę hamulcową o niebezpiecznym charakterze.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że decyzja o nałożeniu kary pieniężnej za naruszenie ustawy o transporcie drogowym jest zgodna z prawem; oddala skargę kasacyjną C. Sp. z o.o. oraz potwierdza poprawność stosowania przepisów bez potrzeby notyfikacji w UE.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA oraz decyzje organów celnych z powodu błędnej wykładni pojęcia "łydka" w kontekście klasyfikacji taryfowej, podkreślając konieczność uwzględnienia znaczenia branżowego oraz wieloźródłowych definicji słownikowych.

Członek zarządu spółki jest odpowiedzialny za jej zaległości podatkowe tylko wtedy, gdy wykaże się, że w okresie pełnienia funkcji istniały przesłanki zgłoszenia upadłości spółki, a przesłanki takie nie zostały wykazane w postępowaniu administracyjnym.

Opłaty licencyjne uiszczane pośrednio za sprzedawane towary muszą być doliczane do ich wartości celnej, jeśli są warunkiem sprzedaży, zgodnie z art. 71 ust. 1 lit. c UKC. Importer nie może pomijać tych opłat, chcąc zaniżyć wartość celną. NSA uznał, że takie działania stanowią obejście przepisów.

Opłaty licencyjne z tytułu sublicencji mogą stanowić integralną część wartości celnej towarów, jeśli sprzedaż importowanych towarów bezpośrednio lub pośrednio jest uzależniona od ich uiszczenia, co potwierdza ich włączenie zgodnie z art. 71 ust. 1 lit. c UKC.

Klasyfikacja taryfowa obuwia wymaga uwzględnienia specyfiki językowej oraz branżowej, a nie opiera się wyłącznie na potocznym rozumieniu terminologii związanej z cechami towarów.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną A. Sp. z o.o., potwierdzając prawidłowość wznowienia postępowania rejestracyjnego pojazdu oraz uchylenie decyzji rejestracyjnej z powodu nieprawidłowości faktury VAT, jako wystawionej przez osobę nieuprawnioną.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że dla prawidłowej klasyfikacji taryfowej obuwia konieczna jest dogłębna analiza i wykładnia pojęcia "łydka", z uwzględnieniem potocznego i branżowego rozumienia, co jest niezbędne do przyjęcia właściwego kodu CN, w kontekście przepisów prawa materialnego.

Przedsiębiorca wykonujący przewóz okazjonalny samochodem osobowym nie spełniającym kryteriów konstrukcyjnych dla pojazdów przewidzianych w art. 18 ust. 4a u.t.d. podlega sankcji nałożonej zgodnie z u.t.d., jeżeli przewóz ten nie spełnia warunków wymienionych w art. 18 ust. 4b u.t.d.

Zarządzający transportem ponosi administracyjną odpowiedzialność za naruszenia przepisów ustawy o transporcie drogowym, niezależnie od umów cywilnoprawnych z przewoźnikiem.

Spółdzielnia W. nie posiada legitymacji materialnej do żądania stwierdzenia nieważności decyzji o ustanowieniu użytkowania wieczystego, brak dowodów interesu prawnego wyklucza uznanie za stronę postępowania.

Do uzyskania statusu strony w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji konieczne jest wykazanie interesu prawnego, nie zaś interesu faktycznego. Brak legitymacji materialnej skutkuje odmową rozpatrzenia skargi kasacyjnej.

Utrata zaufania do funkcjonariusza, wynikająca z poświadczenia nieprawdy w oświadczeniu, uzasadnia jego zwolnienie z pełnienia obowiązków służbowych w Służbie Celno-Skarbowej na podstawie art. 180 ust. 1 pkt 8 ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej.

Grunty po likwidacji linii kolejowej, będące w posiadaniu przedsiębiorcy, mogą być opodatkowane jako związane z działalnością gospodarczą, jeśli w danym okresie nie wykazano trwałego oderwania od takich celów, mimo braku ich wykorzystania do przewozów kolejowych.