W przypadku gospodarowania przez Agencję Mienia Wojskowego nieruchomościami mieszkalnymi przeznaczonymi dla żołnierzy, działalność ta nie jest równoznaczna z prowadzeniem działalności gospodarczej, stąd przy ustalaniu opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie mogą być zastosowane stawki przewidziane dla przedsiębiorców.
Agencja Mienia Wojskowego, gospodarująca nieruchomościami Skarbu Państwa powierzonymi i użyczonymi dla zakwaterowania żołnierzy zawodowych, nie wykonuje działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy - Prawo przedsiębiorców i tym samym nie jest przedsiębiorcą, co skutkuje brakiem podstaw do uznania jej za zobowiązaną do wnoszenia opłat za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności
Działalność Agencji Mienia Wojskowego związana z gospodarowaniem nieruchomościami mieszkalnymi przeznaczonymi na zakwaterowanie żołnierzy zawodowych, która nie ma charakteru zarobkowego, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów prawa.
Agencja Mienia Wojskowego, zarządzająca nieruchomościami mieszkalnymi przeznaczonymi na zakwaterowanie żołnierzy zawodowych, nie realizuje zadania prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów.
Działalność Agencji Mienia Wojskowego związana z gospodarowaniem mieniem Skarbu Państwa na potrzeby zakwaterowania żołnierzy zawodowych nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, nawet jeżeli niektóre aspekty tej działalności mogą nosić cechy działalności gospodarczej.
Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości po 1 stycznia 2016 r. wymaga oceny niewypłacalności na podstawie przepisów obowiązujących po tej dacie, które określają niewypłacalność jako utratę zdolności do wykonywania wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Organy podatkowe zobowiązane są do przeprowadzenia postępowania dowodowego w oparciu o aktualne przepisy prawa materialnego, a nie te, które obowiązywały
Dokonując wymiany zagranicznego prawa jazdy na polski dokument krajowy, wystarczającym warunkiem uznania go za 'określony w konwencji wiedeńskiej' jest spełnienie jednego z niezależnych od siebie warunków określonych w art. 41 konwencji wiedeńskiej, bez potrzeby spełniania wymogów wzoru fizycznego prawa jazdy zawartego w załączniku nr 6 tej konwencji.
Sąd administracyjny może odmówić zastosowania przepisu rozporządzenia uznanego za niezgodny z konstytucją, nawet jeśli przepis ten został później uznany za niekonstytucyjny wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z klauzulą odroczenia jego mocy obowiązującej.