Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że brak odpowiedniego uzasadnienia decyzji Ministra, z powołaniem się na niejawne informacje, naruszał prawa skarżącej. Odmowa zgody na nabycie nieruchomości, oparta na niewystarczających dowodach, była bezzasadna.

Nieprzedłożenie ważnego certyfikatu pojazdu w trakcie kontroli drogowej równoznaczne jest z jego brakiem; odpowiedzialność za to ciąży na przewoźniku, niezależnie od barier językowych kierowcy w trakcie kontroli.

W przypadku nienależnych płatności wynikających z błędu organu, zwolnienie z obowiązku ich zwrotu wymaga niemożności wykrycia błędu przez beneficjenta w typowych warunkach; nie zasługuje na zwolnienie z obowiązku beneficjent będący wiceprezesem spółki, gdy błąd mógł zostać wykryty.

Przepisy art. 15zzzzzn2 ustawy o COVID nie mają zastosowania do terminów administracyjnych zakończonych przed 16 grudnia 2020 r. Organy administracji były upoważnione do nałożenia kary za niezawiadomienie o zbyciu pojazdu w wymaganym terminie, mimo przedłużenia stanu epidemii.

NSA uznaje za niezasadną skargę kasacyjną Samorządowego Kolegium Odwoławczego i podtrzymuje wyrok WSA nakazujący przeprowadzenie bardziej szczegółowego postępowania w celu weryfikacji zasadności opłaty za usunięcie pojazdu.

Naczelny Sąd Administracyjny utrzymał w mocy decyzję o nałożeniu kary pieniężnej za brak ważnego badania technicznego, uznając, że przesłanki dla umorzenia postępowania nie zostały spełnione, ponieważ skarżąca miała możliwość spełnienia wymogów przepisów transportowych.

Oznaczenie słowne nie spełnia przesłanek do uzyskania prawa ochronnego jako znak towarowy, z uwagi na jego opisowość i brak cech dystynktywnych, co powoduje niemożność jego identyfikacji jako pochodzącego od konkretnego przedsiębiorcy.

Odmawiając wszczęcia postępowania w sprawie ustalenia odsetek od nadpłaty, organy ARiMR oraz sądy obu instancji błędnie zastosowały art. 61a §1 k.p.a. Zobowiązuje się organy do merytorycznej analizy przepisów intertemporalnych, których brak nie powinien ograniczać ochrony prawnej strony.

Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawo ochronne na znak towarowy, o ile ten pozostaje w związku z jej działalnością związaną z zarządzaniem nieruchomością wspólną. Brak działania w charakterze przedsiębiorcy nie wyklucza skutecznego przyznania takiej ochrony.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że skarga kasacyjna "A." Sp. z o.o. jest bezzasadna, gdyż zarzuty naruszenia krajowych przepisów procedury administracyjnej przez WSA nie zostały dostatecznie wykazane, a decyzja ARiMR uzyskała właściwe umocowanie prawne.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie nie naruszył przepisów prawa materialnego ani procesowego, oddalając skargę na uchylenie decyzji o przyznaniu płatności w systemach wsparcia bezpośredniego, a skarga kasacyjna jest niezasadna.

Naczelny Sąd Administracyjny utrzymuje w mocy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uchylający decyzję o unieważnieniu patentu, uznając brak podstaw prawnych do stwierdzenia braku przemysłowej stosowalności wynalazku i niedostateczną analizę przez Urząd zastrzeżeń patentowych.

W sprawach dotyczących przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, skarżący ma obowiązek wykazać rzeczywiste i zgodne z założeniami prawno-materiałowymi posiadanie zwierząt, w przeciwnym wypadku przyznanie wsparcia stanowiłoby nadużycie prawa.

Postępowanie administracyjne w sprawie nałożenia kary pieniężnej za nieuiszczenie opłaty elektronicznej powinno być umorzone, gdy wszczęto je po upływie terminu przedawnienia określonego w art. 13n u.d.p.

Skarga kasacyjna oparta na naruszeniu przepisów postępowania, bez wykazania istotnego wpływu naruszeń na wynik sprawy, podlega oddaleniu (art. 184 p.p.s.a.). NSA uznaje prawidłowość rozstrzygnięć dotyczących płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej dokonanych przez organy i sądy pierwszej instancji.

Skarga kasacyjna nie zasługiwała na uwzględnienie, gdyż skarżący nie wykazał spełnienia przesłanek do przyznania płatności w ramach wsparcia bezpośredniego, nie udowadniając rzeczywistego posiadania zgłoszonych zwierząt przez wymagany okres.

Zestawienie dwusłowne "DESIGN ANATOMY" nie spełnia przesłanki odróżniającej dla znaku towarowego w świetle art. 1291 ust. 1 pkt 2 i 3 p.w.p., gdyż jego zdolność odróżniająca jest niewystarczająca, a ogólne sformułowanie oznaczenia nie zdobyło wymaganego statusu wtórnej zdolności odróżniającej w obrocie.