Warunkiem uzyskania płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami (ONW) jest posiadanie tytułu prawnego do zgłaszanych gruntów, a sam fakt ich posiadania nie jest wystarczający.

Naczelny Sąd Administracyjny, działając w granicach skargi kasacyjnej, nie jest zobowiązany do konkretyzowania ani korygowania zarzutów skargi, a skarga kasacyjna, aby mogła być merytorycznie rozpatrzona, musi precyzyjnie wskazywać przepis prawa, który został naruszony oraz sposób tego naruszenia.

W sytuacji, gdy skarga kasacyjna nie wskazuje konkretnych przepisów prawa materialnego lub procesowego, które zostały naruszone przez sąd pierwszej instancji, lub nie uzasadnia, na czym polegało naruszenie tych przepisów, Naczelny Sąd Administracyjny odrzuca skargę jako bezzasadną, uznając poprawność ustaleń prawnych i faktycznych sądu niższej instancji.

Błędna treść instrukcji wypełnienia wniosku o przyznanie płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej nie obciąża skarżącego, jeśli wykazane jest, że instrukcja została przestrzegana, a negatywne konsekwencje wynikają wyłącznie z jej niejasności.

Błędy w instrukcji wypełnienia wniosku o płatność rolno-środowiskowo-klimatyczną nie obciążają organu administracyjnego, jeśli decyzja odmowna jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa materialnego i właściwie odnosi się do całokształtu rozstrzyganej sprawy.

Wykonywanie przewozu drogowego osób bez wymaganych prawem dokumentów, nawet jednorazowo i bez formalnej rejestracji działalności gospodarczej, podlega sankcjom zgodnie z ustawą o transporcie drogowym.

Nieruchomości będące w faktycznym władaniu przedsiębiorstwa państwowego, które nie posiada dokumentów potwierdzających zarząd lub użytkowanie w dniu 27 maja 1990 r., podlegają komunalizacji z mocy prawa na rzecz gminy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r.

Działalność polegająca na faktycznym przewozie osób za odpłatnością, nawet jednorazowo, podlega przepisom ustawy o transporcie drogowym i wymaga posiadania odpowiednich zezwoleń oraz licencji, niezależnie od formalizacji prowadzonej działalności gospodarczej.

Wykonywanie transportu drogowego bez licencji oraz wykonywanie przewozu okazjonalnego pojazdem niespełniającym kryterium konstrukcyjnego jest podstawą do nałożenia kary pieniężnej, nawet jeśli przewóz osób odbywa się za pomocą aplikacji mobilnej, a działalność nie jest formalnie zarejestrowana.

Przepis art. 92a ust. 10 ustawy o transporcie drogowym wyłącza możliwość nałożenia odrębnych kar za naruszenia stwierdzone podczas jednej kontroli jedynie w sytuacji, gdy te same naruszenia odpowiadają określeniom w obu załącznikach nr 3 i nr 4 do ustawy, a nie w każdym przypadku stwierdzenia naruszeń w czasie jednej kontroli.

Skarga kasacyjna, aby była skuteczna, musi dokładnie wskazywać naruszone przepisy prawa materialnego lub postępowania i wykazywać, w jaki sposób wpłynęły one istotnie na wynik sprawy. Błędne sformułowanie zarzutów uniemożliwia merytoryczne rozpoznanie skargi kasacyjnej przez Sąd.

W przypadku konfliktu między wpisami w KRS a informacjami złożonymi we wniosku o płatności w systemach wsparcia bezpośredniego, organ administracyjny jest zobligowany do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego z udziałem wnioskodawcy, a nie do arbitralnego rozstrzygania na podstawie domniemania prawdziwości danych z rejestru.