W przypadku konkurencyjnych wniosków o płatność, badanie tytułu prawnego do gruntu jest konieczne jedynie przy istniejącym konflikcie krzyżowym, a wycofanie wniosku przez jedną ze stron eliminuje potrzebę takiej analizy.
Ocena rękojmi i nieskazitelności charakteru osoby ubiegającej się o wpis na listę aplikantów adwokackich musi uwzględniać całokształt dostępnych okoliczności, a nie jedynie fakt toczącego się postępowania karnego.
Naczelny Sąd Administracyjny utrzymał w mocy decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy, stwierdzając, że normy określone w art. 102 ust. 1 pkt 4 u.k.p. oraz art. 135 p.r.d. zostały prawidłowo zastosowane, a skarga kasacyjna nie podważa prawidłowości proceduralnych rozstrzygnięć dotyczących zatrzymania uprawnień.
Niezgłoszenie pojazdu do licencji oraz niespełnienie wymogów przewozu okazjonalnego sankcjonuje nałożenie kary. Fakt, że zdarzenia wynikały z braku kontroli nad pojazdem nie wyłącza odpowiedzialności przewoźnika.
Decyzja o zatrzymaniu prawa jazdy z powodu niewykonania przez kierowcę obowiązku przedłożenia orzeczenia lekarskiego w terminie jest zgodna z prawem, gdy spełnia przesłanki określone w art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o kierujących pojazdami.
Kara pieniężna nałożona na przewoźnika za brak dokumentu przewozowego jest zgodna z prawem, gdyż kierowca oferujący usługę przewozową musi posiadać wymagany wypis z licencji. Skarga kasacyjna nie wykazała błędów proceduralnych ani materialnych wpływających na wynik sprawy.
Podmiot wykonujący przewóz drogowy ponosi odpowiedzialność administracyjną za brak wymaganych prawem dokumentów kierowcy, niezależnie od jego twierdzeń o nieświadomej współpracy z kierowcą prowadzącym pojazd w ramach jego działalności.
Egzekucja obowiązku posiadania odpowiedniej licencji na transport oraz spełnienia wymogów konstrukcyjnych pojazdów spoczywa na przewoźniku drogowym, natomiast brak podjęcia działań w kierunku zapobieżenia ich naruszeniu nie zwalnia z odpowiedzialności oraz nie wykazuje braku wpływu na powstanie naruszenia.
Naczelny Sąd Administracyjny: Uchylenie wyroku WSA z powodu naruszenia zasad procedury sądowoadministracyjnej, skutkującego pozbawieniem strony możliwości obrony swoich praw, w związku z nieprawidłowym skierowaniem sprawy na posiedzenie niejawne.