Decyzja ustalająca nienależnie pobrane płatności rolno-środowiskowo-klimatyczne, podjęta na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy o ARiMR, stanowi odrębne postępowanie administracyjne od decyzji przyznającej płatność i może być stosowana bez konieczności wzruszania decyzji przyznającej płatności.

Rolnik ubiegający się o płatność ekologiczną musi wykazać, że zadeklarowana uprawa jest zgodna z rzeczywistym stanem faktycznym, a jakiekolwiek niezgodności w deklaracji mogą skutkować odmową przyznania płatności.

Przesłanka interesu publicznego w sprawach dotyczących odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów powinna być badana z uwzględnieniem okoliczności i charakteru naruszenia oraz zgodności kary z zasadą proporcjonalności, a nie jedynie z punktu widzenia fiskalnego interesu państwa.

Interes publiczny może uzasadniać odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej na przewoźnika, jeżeli formalne uchybienie nie stwarza realnego zagrożenia dla uszczuplenia dochodów podatkowych, a sankcja byłaby nadmiernie dolegliwa w stosunku do faktycznych okoliczności sprawy.

Obowiązek przewoźnika wynikający z art. 6 ust. 3 ustawy o SENT do uzupełnienia zgłoszenia przed rozpoczęciem przewozu towaru na terytorium kraju istnieje, gdy przewoźnik został należycie poinformowany o numerze referencyjnym, a samo wpisanie numeru SENT w dowolnym miejscu dokumentu przewozowego nie może być uznane za wystarczające powiadomienie przewoźnika, jeśli nie wykazano, że miał on świadomość

W sprawach dotyczących nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów, właściwość miejscową organu określa się według miejsca kontroli przewozu towarów, a nie według siedziby podmiotu kontrolowanego.

Tworzenie sztucznych warunków do uzyskania płatności rolnych w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, poprzez zgłaszanie przez powiązane podmioty wielu spółek do obejścia przepisów modulacyjnych, jest niedopuszczalne i sprzeczne z celami prawodawstwa rolnego.

Stworzenie sztucznych warunków przez podmioty w celu uzyskania korzyści finansowych w ramach systemów wsparcia bezpośredniego jest niezgodne z celami prawodawstwa rolnego i może skutkować odmową przyznania wnioskowanych płatności (art. 60 rozporządzenia nr 1306/2013).

W postępowaniu dotyczącym przyznania płatności rolnośrodowiskowej, to na wnioskodawcy spoczywa ciężar udowodnienia faktów i prawidłowego wypełnienia wniosku. Organ nie jest zobowiązany do podejmowania działań z urzędu w celu wyjaśnienia wszelkich niejasności czy też błędów we wniosku, jeżeli wnioskodawca nie zgłasza takich problemów i nie wnioskuje o pomoc.