Świadczenia z funduszu alimentacyjnego pobrane jednocześnie ze świadczeniami alimentacyjnymi uzyskanymi z innego źródła mogą być uznane za nienależne tylko wtedy, gdy świadczeniobiorca działał w złej wierze, będąc świadomym nieuprawnionego charakteru pobranego świadczenia.

Warunek przyznania płatności związanych do powierzchni uprawy ziemniaków skrobiowych, polegający na zawarciu umowy z podmiotem, którego przedmiot działalności obejmuje wytwarzanie skrobi lub wyrobów skrobiowych, musi być spełniony na dzień jej zawarcia, niezależnie od późniejszych zmian w rejestrze działalności kontrahenta.

Podział gospodarstwa rolnego na mniejsze jednostki i ich formalna niezależność nie są wystarczające do uzyskania płatności, jeśli faktycznie warunki działania tych jednostek zostały stworzone sztucznie w sposób sprzeczny z celami unijnego prawodawstwa rolnego.

Pomoc de minimis w rolnictwie może być przyznana w części nieprzekraczającej limitu 20,000 euro, a odmowa przyznania pomocy w całości, gdy łączna wnioskowana kwota przekracza ten limit, nie znajduje podstaw w przepisach rozporządzenia Komisji (UE) nr 1408/2013.

Działania agrotechniczne na gruntach rolnych muszą spełniać konkretne wymogi dbałości o grunt określone w przepisach unijnych i krajowych, aby uzyskać płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego. Nieuzasadnione podważenie tych wymogów nie może zostać uwzględnione przez sąd administracyjny.

Podział dużego gospodarstwa na mniejsze przez powiązane osobowo i kapitałowo podmioty, w celu uzyskania wyższych płatności unijnych, można uznać za sztuczne stworzenie warunków, sprzeczne z celami wsparcia rozwoju obszarów wiejskich, co uzasadnia odmowę przyznania takich płatności, zgodnie z art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.