Wprowadzenie wymogu posiadania tytułu prawnego do gruntu w Zasobie Własności Rolnej Skarbu Państwa jako warunku przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego nie narusza wspólnotowych zasad równego traktowania, konkurencji oraz proporcjonalności, a państwa członkowskie mogą stosować takie wymogi zgodnie z celami przepisów unijnych.

Dla ustalenia legalności decyzji o przyznaniu płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej istotne jest prawidłowe przeprowadzenie kontroli powierzchni działek rolnych i spełnienie określonych wymogów środowiskowych. Przekroczenie zadeklarowanej powierzchni i niespełnienie wymogów skutkuje pomniejszeniem płatności.

Dla przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego niezbędne jest wykazanie posiadania działek rolnych w wyznaczonym dniu, co ciąży na osobie wywodzącej z tego faktu skutki prawne.

Art. 20 ust. 4 ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich, wymagający posiadania tytułu prawnego do gruntu wchodzącego w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa jako warunku przyznania płatności, jest zgodny z prawem unijnym i nie narusza wspólnotowych zasad równego traktowania, konkurencji oraz proporcjonalności.

Nieprzedłożenie przez stronę w ustawowym terminie trzech lat wniosku o podjęcie zawieszonych postępowań administracyjnych skutkuje uznaniem żądania wszczęcia postępowania za wycofane zgodnie z art. 98 § 2 k.p.a., co czyni postępowanie bezprzedmiotowym i uprawnia organ do jego umorzenia.

Tworzenie sztucznych warunków dla uzyskania korzyści finansowych z systemów wsparcia bezpośredniego wbrew celom wspólnej polityki rolnej uzasadnia odmowę przyznania wszystkich płatności i stanowi naruszenie art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009.