Skarga kasacyjna została oddalona; Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zgodne z prawem nałożenie kary pieniężnej za przejazd pojazdem bez uiszczenia opłaty elektronicznej, potwierdzając prawidłowość rozstrzygnięć organu I instancji i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Posiadanie licencji na krajowy transport drogowy osób samochodem osobowym nie uprawnia do wykonywania przewozu okazjonalnego bez spełnienia dodatkowych wymogów konstrukcyjnych przewidzianych przez Ustawę o Transporcie Drogowym.

Niepojęcie przez przedsiębiorcę skutecznych działań naprawczych na rzecz wykluczenia przyszłych naruszeń w zakresie transportu drogowego skutkuje utratą dobrej reputacji, zgodnie z art. 7d ust. 5 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym.

Sąd ubezpieczeń społecznych ocenia prawidłowość decyzji o odpowiedzialności osoby trzeciej za zobowiązania składkowe według stanu prawnego i faktycznego istniejącego w dacie wydania decyzji. Przedawnienie zobowiązań płatnika, które nastąpiło dopiero w toku postępowania sądowego, nie może być podstawą do zwolnienia osoby trzeciej z odpowiedzialności ustalonej prawidłowo wydaną decyzją.

Oddalenie skargi kasacyjnej Z. Sp. z o.o., uznając, że decyzja Prezesa PGWWP nie była obarczona błędem co do terminu i zasadności wydania w odniesieniu do taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków.

Dla przyjęcia stanu wykonywania krajowego transportu drogowego wystarczające jest wykonywanie faktycznych czynności przewozu, niezależnie od statusu przedsiębiorcy. Brak odpowiednich orzeczeń lekarskich powoduje odpowiedzialność administracyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że spółka S. Sp. z o.o. była właściwie uznana za odpowiedzialną za przewóz drogowy osób, realizowany jako przewóz okazjonalny. W związku z naruszeniem przepisów ustawy o transporcie drogowym, nałożenie kary pieniężnej zostało uznane za zasadne.

M. Sp. z o.o. nie była adresatem decyzji o nałożeniu kary pieniężnej; prezes spółki miał interes prawny jako strona postępowania, co wykluczało możliwość wniesienia odwołania przez spółkę. NSA uchylił wyrok WSA, decyzja Głównego Inspektora Transportu Drogowego była prawidłowa.