Znak towarowy, aby mógł być zarejestrowany i objęty prawem ochronnym musi posiadać zdolność odróżniającą towar lub usługę jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług innego przedsiębiorstwa, a także nie może być wyłącznie deskryptywny w stosunku do oferowanych towarów i usług.

Posiadanie licencji na krajowy transport drogowy osób samochodem osobowym nie wyłącza odpowiedzialności przedsiębiorstwa za naruszenie warunków przewozu okazjonalnego określonych w ustawie o transporcie drogowym, a umieszczanie charakterystycznych napisów identyfikujących sposoby wykonania przewozu zbliżone do usług taksówkowych na pojazdach niespełniających wymaganych przepisami kryteriów konstrukcyjnych

Każda osoba, która aktywnie uczestniczy w organizowaniu gier hazardowych na automatach w miejscu niedozwolonym, a więc poza kasynem gry, może zostać uznana za 'urządzającego gry' i podlega odpowiedzialności na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych, bez względu na to, czy jest właścicielem lokalu, czy też pełni inną funkcję w ramach danego przedsięwzięcia.

1. Na gruncie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych penalizowane jest zachowanie naruszające zasady dotyczące miejsca urządzania gier hazardowych na automatach, a przepis ten jest adresowany do każdego, kto w sposób w nim opisany, a więc sprzeczny z ustawą, urządza gry na automatach. 2. Urządzanie gier hazardowych to ogół czynności i działań stanowiących zaplecze logistyczne dla umożliwienia

Artykuł 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych nie jest przepisem technicznym w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE i może stanowić podstawę wymierzenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o grach hazardowych bez potrzeby notyfikacji tego przepisu jako przepisu technicznego.

1. Na gruncie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych penalizowane jest zachowanie naruszające zasady dotyczące miejsca urządzania gier hazardowych na automatach, a przepis ten jest adresowany do każdego, kto w sposób w nim opisany, a więc sprzeczny z ustawą, urządza gry na automatach. 2. Urządzanie gier hazardowych to ogół czynności i działań stanowiących zaplecze logistyczne dla umożliwienia

Sądy administracyjne są uprawnione do bezpośredniego stosowania orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego o niekonstytucyjności przepisów prawa podustawowego niezależnie od zastosowania klauzuli odraczającej derogację, co może pociągać za sobą konieczność zwrotu opłat pobranych na podstawie takich przepisów.

Awaria systemu komputerowego spowodowana przerwą w dostawie prądu sama w sobie nie stanowi nadzwyczajnych okoliczności uzasadniających zawieszenie biegu terminu na złożenie dokumentu pierwszeństwa, jeżeli niedopatrzenie to nastąpiło na skutek niezachowania należytej staranności przez pełnomocnika strony.

Spółka urządzająca gry na automatach do gier poza kasynem gry, nie posiadająca koncesji na ich prowadzenie, ale wynajmująca powierzchnię, będąca właścicielem automatów i czerpiąca z nich korzyści, odpowiedzialna jest na gruncie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych, niezależnie od kwestii technicznego charakteru przepisu i jego notyfikacji w świetle prawa Unii Europejskiej.

Urządzanie gier na automatach poza kasynem gry w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych nie jest determinowane posiadaniem przez podmiot koncesji, prawa własności automatów czy czerpaniem zysków z gier, a charakterystyczne dla tego deliktu jest tworzenie warunków do ich urządzania, wskutek czego odpowiedzialność może zostać przypisana każdemu podmiotowi, który stworzył takie warunki

Art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych nie stanowi przepisu technicznego w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE i może stanowić podstawę wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry, co nie stanowi przeszkody w jego stosowaniu na gruncie przepisów krajowych, nawet bez notyfikacji Komisji Europejskiej.

Zasada wyrażona w art. 153 p.p.s.a. obliguje organy administracji publicznej oraz sądy ponownie orzekające w danej sprawie do zastosowania się do oceny prawnej i wskazań wyrażonych wcześniej w orzeczeniach sądu, chyba że przepisy prawa uległy zmianie, jednak nie ma zastosowania, gdy zachodzi rozbieżność pomiędzy oceną prawną a błędem w jej subsumcji.

W przypadku stwierdzenia przez Trybunał Konstytucyjny niekonstytucyjności przepisu regulującego wysokość opłaty administracyjnej, każdy organ administracji publicznej jest zobowiązany do bezpośredniego stosowania wyroku Trybunału Konstytucyjnego i zwrócenia nadpłaconych świadczeń, niezależnie od momentu orzeczenia trybunału oraz formalnego istnienia przepisu w systemie prawnym w okresie przed jego