Zgodnie z art. 130a ust. 10h właściwy organ ma obowiązek nie tylko prawidłowo i skutecznie powiadomić właściciela pojazdu o konieczności jego odbioru i konsekwencjach nieodebrania, ale także właściwie ustalić moment, do którego mogą być naliczane koszty związane z przechowywaniem pojazdu. Odpowiedzialność właściciela za koszty jest uzależniona od skutecznego doręczenia mu odpowiedniego powiadomienia

1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do weryfikowalnego i jednorazowego rezultatu, zdefiniowanego przez zamawiającego w momencie zawierania umowy, który w momencie zawierania umowy nie istnieje, jednak jest w niej z góry przewidziany i określony w sposób wskazujący na jego indywidualne cechy. 2. Autonomia woli stron w zakresie odnoszącym się do kształtowania treści umowy nie może prowadzić

1. Zachowanie należytej staranności i brak wpływu na powstanie naruszenia przez przewoźnika wiązać należy z właściwą oceną posiadanych informacji o przewożonym ładunku. 2. Przewoźnik, który wywodzi z art. 140aa ust. 4 ustawy - Prawo o ruchu drogowym określone korzystne dla siebie skutki nie może polegać jedynie na zapewnieniach załadowcy, lecz powinien wykazać okoliczności i dowody potwierdzające,

W przypadku nałożenia kary pieniężnej za nieterminowe zawiadomienie o zbyciu lub nabyciu pojazdu, waga naruszenia prawa oraz wartości chronione przez ustawę są kluczowe dla oceny adekwatności sankcji; minimalna wysokość kary pieniężnej może zostać zastosowana, gdy naruszenie prawo ma większą niż znikomą wagę.

Decyzja o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami zgodnie z art. 140 ust. 1 pkt 4 lit. a) w zw. z art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy o kierujących pojazdami jest prawidłowa w przypadku nieprzystąpienia przez osobę do kontrolnego sprawdzenia kwalifikacji.

W przypadku ogłoszenia upadłości z opcją likwidacji majątku upadłego, który zawarł w mieniu prawa majątkowe, decyzja w sprawie odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości powinna być adresowana wyłącznie do syndyka masy upadłościowej jako prawidłowej strony postępowania, a skierowanie jej do dłużnika, którego majątek objęto postępowaniem upadłościowym, jest podstawą do stwierdzenia nieważności decyzji