Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając raport OLAF za dokument urzędowy o mocy dowodowej, wspierający uznanie towarów za pochodzące z Chin, a nie z Indii, co uzasadniało nałożenie cła antydumpingowego przez organy celne.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że brak wystarczających dowodów potwierdzających zadeklarowaną wartość transakcyjną uzasadnia decyzję o zakwestionowaniu wartości celnej przez organy celne, zgodnie z art. 70 ust. 1 UKC.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że brak zarzutów dotyczących ustaleń faktycznych uniemożliwia skuteczne podważenie klasyfikacji taryfowej towaru, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej na podstawie art. 184 ppsa.

Raport OLAF stanowi dowód urzędowy uznawany na równi z krajowymi dokumentami, który uzasadnia zastosowanie cła antydumpingowego na towary deklarowane niezgodnie z rzeczywistym pochodzeniem.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że skarga kasacyjna nie wykazała naruszeń prawa materialnego w klasyfikacji taryfowej drewnopochodnych płyt szalunkowych, przez co zostaje oddalona. Klasyfikacja towaru winna być oparta na ustaleniach faktycznych oraz wyraźnych zarzutach proceduralnych, które nie zostały przedstawione.

Brak podniesienia zarzutów procesowych dotyczących ustaleń faktycznych uniemożliwia weryfikację zarzutów materialnych, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej w toku postępowania o klasyfikację taryfową.

Zadeklarowana wartość celna towaru może zostać zakwestionowana, jeżeli organy celne posiadają uzasadnione wątpliwości co do jej zgodności z rzeczywistą wartością transakcyjną. Organy mają prawo stosować metody oszacowania zastępczej wartości celnej w razie niewystarczającego dowodu zadeklarowanej ceny zakupu.

Pierwotny posiadacz zależny lokalu nie może wyłączyć własnej odpowiedzialności sankcyjnej za odkryte niezarejestrowane automaty do gier, bez przedstawienia wiarygodnych dowodów zmiany posiadacza i uzasadnionej odpowiedzialności faktycznego władającego lokalem.

Raport OLAF, w kontekście postępowania celnego, należy traktować jako dokument urzędowy z domniemaniem zgodności z prawdą oraz autentyczności, na podstawie którego możliwe jest nałożenie cła antydumpingowego na towary uznane za pochodzące z Chin. Oddalenie skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną dotyczącą klasyfikacji taryfowej płyt szalunkowych, uznając, że decyzja WSA oraz organy celne o sklasyfikowaniu towaru zgodnie z kodem CN 4412 99 40 były prawidłowe.

Raport OLAF można uznać za dokument urzędowy w rozumieniu art. 194 Ordynacji Podatkowej, stanowiący wiarygodny dowód celny określający pochodzenie towarów na odcinkach pozaeuropejskich. Skarga kasacyjna nie wykazała istotnego wpływu błędów proceduralnych na wynik postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że brak podstaw wznowienia postępowania z uwagi na nieprzedstawienie nowych dowodów w odpowiednim terminie uzasadniał odmowę wznowienia, co wypełniało przesłanki z art. 148 § 1 i art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.

Uznaje się, iż raporty OLAF stanowią dokumenty urzędowe, dające podstawę do nałożenia cła antydumpingowego, zaś sporne towary importowane przez P. Sp. z o.o. pochodziły z Chin, co uzasadnia prawidłowość decyzji celnych podjętych przez organy polskie.

Zadeklarowana wartość transakcyjna importowanych towarów nie została wykazana dostatecznymi dowodami, a decyzje organów stosujących metody zastępcze były zgodne z prawem.

NSA oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając, iż brak prawnych podstaw do podważenia decyzji organów celnych, które zasadnie zakwestionowały zadeklarowaną wartość celna towaru, opierając się na danych porównawczych wobec niewystarczającej dokumentacji przedstawionej przez importera.

Dla potrzeb klasyfikacji taryfowej prawidłowe zakwalifikowanie towaru wymaga ustaleń faktycznych, które winny być odpowiednio kwestionowane w skardze kasacyjnej. Brak zarzutów do ustaleń faktycznych uniemożliwia weryfikację materialnoprawnych zarzutów skargi.