Skarga kasacyjna C. Sp. z o.o. wniesiona przeciwko wyrokowi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w sprawie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, jako oczywiście bezzasadna, podlega oddaleniu, z uwagi na brak uzasadnionych podstaw merytorycznych.

Zgłoszenie znaku towarowego w złej wierze, polegającej na blokowaniu używania wcześniejszych oznaczeń przez osoby trzecie, może prowadzić do unieważnienia prawa ochronnego, jeżeli zgłoszeniu towarzyszą dowody na naganne zamiary zgłaszającego.

Oddalenie skargi kasacyjnej P.L. przez NSA z powodu braku wykazania przesłanek posiadania i użytkowania gruntów wymaganych do przyznania płatności ONW oraz uznanie prawidłowości postępowania sądów niższej instancji.

Decyzje administracyjne, wydane przez osoby bez stosownego upoważnienia z nadania piastuna organu, są obarczone wadą nieważności z rażącym naruszeniem prawa, co skutkuje ich unieważnieniem.

Decyzje administracyjne wydane przez zastępcę Głównego Inspektora Transportu Drogowego bez należytego upoważnienia są obciążone nieważnością z mocy prawa, co uzasadnia ich uchylenie i oddalenie skargi kasacyjnej.

Decyzja Głównego Inspektora Transportu Drogowego z 13 sierpnia 2020 r. jest nieważna z powodu podpisania jej przez osobę nieposiadającą stosownego upoważnienia, co stanowi rażące naruszenie prawa.

Nie jest zgodne z prawem automatyczne nakładanie kar pieniężnych za naruszenia zgłoszeń SENT, jeśli istnieją przesłanki "interesu publicznego". Należy analizować indywidualnie proporcjonalność kar oraz skutek naruszenia dla interesu Skarbu Państwa.

Podstawą decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy nie może być wyłącznie informacja od policji o przekroczeniu prędkości, jeżeli przepis prawa, na którym się ona opiera, uznany został za niezgodny z Konstytucją, co wymaga ponownego rozpatrzenia sprawy przez właściwy organ z uwzględnieniem wymogu weryfikacji dowodowej.

Okoliczności związane z awarią i błędami ludzkimi, prowadzące do niedochowania terminu na złożenie tłumaczenia patentu europejskiego, nie stanowią nadzwyczajnych okoliczności w rozumieniu art. 243 ust. 6 p.w.p. Brak skutecznego nadzoru i monitorowania procesu patentowego obciąża stronę postępowania.

Nieuzasadniona jest skarga kasacyjna na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego utrzymujący w mocy decyzję organów nakładających karę pieniężną za niedokonanie zgłoszenia SENT, gdyż działania te miały na celu ochronę interesu publicznego zgodnego z ustawowymi wymogami monitorowania przewozu towarów wrażliwych.

E.G., organizując gry na automatach bez koncesji, dokonała naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy o grach hazardowych. Sąd potwierdza prawidłowość oceny organów, że automaty wykorzystywały element losowości, wymagając koncesji, co uzasadniało nałożenie kary pieniężnej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarżąca urządzając gry hazardowe bez koniecznej koncesji naruszyła przepisy, potwierdzając prawidłowość karnej decyzji administracyjnej.

Opinia psychiatryczno-psychologiczna stwierdzająca uzależnienie od alkoholu może stanowić wystarczającą podstawę do skierowania kierowcy na badania lekarskie, celem oceny przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami na podstawie art. 75 ust. 1 pkt 5 u.k.p.

Skarga kasacyjna C. Sp. z o.o. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego jest oczywiście bezzasadna, a formułowanie podstaw kasacyjnych musi obejmować konkretne powiązania z naruszonym stanem prawnym i faktycznym.

Nielegalne wykonywanie przewozów okazjonalnych przez podmiot bez wymaganej licencji uprawnia organ do nałożenia kary pieniężnej, a odwołanie się do kwestii proceduralnych nie zmienia faktu złamania przepisów ustawy o transporcie drogowym.

Przewóz okazjonalny drogowy między Polską a Białorusią nie wymaga zezwolenia, pod warunkiem czterokrotnego przekroczenia granicy (dwa razy z pasażerami, dwa razy na próżno). Brak spełnienia tego warunku wymusza posiadanie zezwolenia.

Statut funduszu inwestycyjnego zamkniętego, regulujący zasady wykupu certyfikatów, nie podlega kontroli abuzywności na podstawie art. 3851 k.c., a postanowienia statutu mają charakter regulacji organizacyjno-zarządczej, nie zaś klasycznego wzorca umownego.

Nie przysługuje wynagrodzenie jednostce niewyznaczonej formalnie przez organ do usuwania i przechowywania pojazdów w trybie administracyjnym.

Organ administracyjny nie ma kompetencji do określania terminu sprawdzenia kwalifikacji kierowcy w decyzji wydanej na podstawie art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy Prawo o ruchu drogowym.