Nie można uznać naruszenia obowiązku zgłoszenia zbycia pojazdu za znikome, gdy dotyczy ono przedsiębiorcy prowadzącego profesjonalną działalność w branży motoryzacyjnej. Nałożenie kary w dolnym zakresie przewidzianym prawem jest uzasadnione.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną C. S.A., podtrzymując decyzję organów celnych o prawidłowym ustaleniu wartości celnej towarów oraz przypisaniu odpowiedzialności solidarnej przedstawicielowi bezpośredniemu za dług celny.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że znikomą wagę naruszenia obowiązku zawiadomienia starosty o zbyciu pojazdu należy oceniać z uwzględnieniem profesjonalnego charakteru działalności strony oraz integralności obowiązujących przez długi czas przepisów, podtrzymując przy tym prewencyjne cele ustanowionych kar pieniężnych.
Zmiana rozmiaru opon na osi napędowej pojazdu, bez wykonania przeglądu tachografu przez zatwierdzony warsztat, stanowi podstawę do nałożenia kary pieniężnej zgodnie z art. 92a ustawy o transporcie drogowym i wytycznymi UE. NSA uchyla wyrok WSA jako niespełniający wymogów legalności z tego zakresu.
Decyzje ustalające kwoty nienależnie pobranych płatności rolnośrodowiskowych nie były wydane w warunkach przedawnienia, ponieważ program wieloletni trwał do 2014 r., a decyzje organów administracyjnych przerywały bieg terminu przedawnienia.
Członek zarządu spółki z o.o. jest odpowiedzialny za zaległości podatkowe spółki, jeśli nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości w terminie, niezależnie od liczby wierzycieli. Zobowiązania podatkowe uznaje się za wymagalne, jeśli ich nieuregulowanie trwa ponad trzy miesiące.
Dla uznania, że funkcjonariusz Służby Celnej nabył emeryturę policyjną, konieczne jest bezpośrednie wykonywanie zadań o charakterze policyjnym przez co najmniej 5 lat, jak wynika z wykładni przepisów ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym, co NSA potwierdził uchylając wyrok WSA.
Domniemanie niewypłacalności dłużnika powstaje po upływie 3 miesięcy od nieuregulowania zobowiązań, niezależnie od liczby wierzycieli, tym samym członkowie zarządu obligatoryjnie są zobowiązani do złożenia wniosku o upadłość spółki. Brak takiego wniosku skutkuje ich odpowiedzialnością za zobowiązania podatkowe.
Odpowiedzialność członka zarządu spółki z o.o. za zaległości podatkowe spółki może być przypisana w razie niezłożenia wniosku o ogłoszenie upadłości w terminie.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że ustalenie nienależnie pobranych płatności nie wymaga uprzedniego wzruszenia decyzji przyznającej płatność, a procedury dokonywane w trybie art. 29 ustawy o ARiMR są samodzielnym postępowaniem administracyjnym.
Ustalenie nienależności pobranych płatności unijnych przez beneficjenta I. N. nie wymaga uprzedniego wzruszenia decyzji przyznającej płatności, a postępowanie w zakresie nienależności jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym w ramach art. 29 ust. 1 ustawy o ARiMR.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że decyzja nakazująca zwrot nienależnie pobranych środków z tytułu zalesiania gruntów była uzasadniona. Organ prawidłowo stwierdził, iż przyznanie środków nastąpiło w wyniku wprowadzenia w błąd, co wyklucza zastosowanie art. 7 ust. 3 rozporządzenia UE nr 809/2014.
Skarga kasacyjna wniesiona przez NY. N. Spółkę jawną została oddalona, ponieważ Wojewódzki Sąd Administracyjny nie naruszył prawa materialnego ani procedur w swoim rozstrzygnięciu dotyczącym odmowy przyznania pomocy na zalesianie.
Skarga kasacyjna została oddalona, ponieważ decyzja organu o zwrocie środków była zgodna z prawem, a zarzuty proceduralne i materialnoprawne były nieuzasadnione.
Wynagrodzenie nienależnie pobranych płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego może być ustalone niezależnie od uprzedniego wzruszenia decyzji przyznających płatność, w ramach odrębnego postępowania administracyjnego, gdy ustalono nienależność świadczenia.
Oznaczenie "200 panoramicznych" nie posiada wymaganej wtórnej zdolności odróżniającej, a zatem odmowa prawa ochronnego na znak towarowy jest uzasadniona. Analizowane oznaczenie nie nabrało charakteru odróżniającego przed datą zgłoszenia, co wyklucza przyznanie ochrony na podstawie prawa własności przemysłowej.
Stosowanie aplikacji mobilnej do przewozu osób za opłatą mieści się w definicji działalności gospodarczej w transporcie drogowym, wymagającej licencji. Działania te, choćby niesystematyczne, podlegają sankcjom przewidzianym w ustawie o transporcie drogowym.
Po wyeliminowaniu niedozwolonych postanowień dotyczących indeksacji, umowa kredytu nie jest wykonalna, co prowadzi do jej nieważności z mocy prawa (art. 385¹ § 1 k.c.). Niewiążące konsumenta postanowienia nie mogą być zastąpione innymi, np. kursami NBP.
W ramach sprawowania kontroli sądowo-administracyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że ustalenia faktyczne i prawno-materialne dokonane przez organy administracyjne były zgodne z obowiązującymi przepisami, co uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej oraz potwierdza zgodność działania organów z celami unijnego wsparcia społeczności rolnych.
Postępowanie administracyjne w sprawach ustalenia nienależnie pobranych płatności jest samodzielne i niezależne, a ustalenie nienależności płatności nie wymaga uprzedniego uchylenia decyzji przyznającej płatność. Pominięcie limitów płatności poprzez sztuczne rozczłonkowanie gospodarstwa uzasadnia obowiązek zwrotu środków.
Decyzja Dyrektora Świętokrzyskiego Oddziału ARiMR dotycząca ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności za zalesianie jest zgodna z prawem. Brak jest podstaw do stwierdzenia nieważności tej decyzji ze względu na naruszenie prawa materialnego lub przepisów postępowania. Skarga kasacyjna jest bezzasadna.