Skarga kasacyjna dotycząca wznowienia postępowania administracyjnego, złożona po upływie ustawowego terminu, podlega oddaleniu. Doręczenie zastępcze nie równa się powzięciu wiedzy o decyzji.

Zaskarżenie czynności materialno-technicznej, jaką jest wydanie dowodu rejestracyjnego, nie może być przedmiotem decyzji administracyjnej ani podstawą do wniesienia skargi. Wsa słusznie uznał skargę jako niezasadną w związku z brakiem naruszenia prawa przez organy.

Brak posiadania interesu prawnego przez skarżącą uniemożliwia nadanie jej statusu strony w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej, co uzasadnia odmowę wszczęcia tego postępowania przez organ.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że posiadanie Licencji Taksówkowej nie stanowi podstawy do wykonywania przewozu okazjonalnego, a brak spełnienia wymogów regulacyjnych skutkuje nałożeniem kary pieniężnej na podstawie ustawy o transporcie drogowym.

Zarządzający transportem odpowiada za zgodność operacji z prawem, niezależnie od umów z przedsiębiorcą. Nawet gdy przedsiębiorca został ukarany, zarządzający nie unika odpowiedzialności, jeśli jego błędy przyczyniły się do naruszeń.

Decyzja administracyjna, nieposiadająca jeszcze przymiotu ostateczności, może stanowić podstawę ustalenia obowiązku zapłaty opłaty paliwowej, o ile treścią decyzji jest ustalenie zobowiązania podatkowego od tożsamego dobra akcyzowego.

Obowiązek zapłaty opłaty paliwowej jest ściśle związany z obowiązkiem podatkowym w zakresie akcyzy na paliwa; formalne doręczenie decyzji w formacie PAdES uznane za prawidłowe, wnosząc o oddalenie skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną organu administracyjnego w sprawie przyznania płatności rolno-środowiskowych, z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw oraz niewystarczającą ocenę dowodową przez organ odwoławczy.

NSA orzeka, iż decyzje administracyjne dotyczące przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, wydane z rażącym naruszeniem prawa, mogą zostać uchylone, niezależnie od twierdzeń o nieodwracalnych skutkach prawnych, jeśli istnieje możliwość ich podważenia w toczącym się postępowaniu cywilnym.

Przedstawiciel pośredni w postępowaniu celnym ponosi solidarną odpowiedzialność za należności celne, gdy zgłaszana odzież używana nie spełnia warunków nadania preferencyjnego pochodzenia, w tym wymogu przeznaczenia wyłącznie do odzysku surowców, co wyklucza zastosowanie preferencyjnej stawki celnej.

Uchwała Rady Powiatu w Siedlcach w sprawie wysokości opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdów przekraczała zakres upoważnienia ustawowego oraz miała charakter arbitralny, co uzasadniało stwierdzenie jej nieważności z powodu naruszenia art. 130a ust. 6 p.r.d.

Skarga kasacyjna Dyrektora Izby Administracji Skarbowej została oddalona, a doręczenie decyzji organu I instancji uznano za nieskuteczne z powodu wadliwego doręczenia adresatowi prowadzącemu działalność gospodarczą.

Przedstawiciel pośredni ponosi odpowiedzialność za dług celny za towar dopuszczony do obrotu przy deklarowanej, lecz nieuzasadnionej preferencyjnej stawce celnej. Brak spełnienia warunków pochodzenia na dzień zgłoszenia celnego uniemożliwia zastosowanie preferencji celnych.

Skarga kasacyjna nieskuteczna, skarżąca odpowiada jako przedstawiciel pośredni za dług celny, gdy zgłoszenie błędnie wskazało preferencje celne, bowiem odzież używana nie spełniała warunków preferencyjnego pochodzenia EOG. Zgłoszenie celne kreuje odpowiedzialność solidarną.

Przewóz osób, zrealizowany przez skarżącego, spełniał przesłanki przewozu okazjonalnego, wymagającego uzyskania licencji i spełnienia warunków konstrukcyjnych pojazdu, a jego naruszenie skutkowało zasadnym nałożeniem kary pieniężnej.

Oddalenie skargi kasacyjnej - preferencyjna stawka celna 0% nie przysługuje w przypadku wykorzystania odzieży używanej do innych celów niż odzysk surowców. Odpowiedzialność solidarna przedstawiciela pośredniego. Brak podstaw do uwzględnienia skargi.

Stawkę celną zgodną z unijnym kodeksem celnym należy stosować na podstawie daty zgłoszenia importowanego towaru. Przedstawiciel pośredni ponosi solidarną odpowiedzialność celną, a zgłoszenie preferencyjnego pochodzenia wymaga spełnienia warunków określonych w dekretach międzynarodowych.

Przedstawiciel pośredni odpowiada solidarnie z importerem za dług celny; brak spełnienia warunków preferencyjnego pochodzenia towarów wyłącza możliwość stosowania preferencyjnych stawek celnych zgodnie z UKC i Protokołem 4 EOG.

Doręczenie decyzji administracyjnej na adres działalności gospodarczej nie jest skuteczne, jeśli przesyłkę odbiera osoba nieupoważniona; brak skutecznego doręczenia wstrzymuje bieg terminu do wniesienia odwołania.

Nie przysługuje preferencyjna stawka celna, gdy sprowadzona odzież używana nie jest przeznaczona do odzysku, co warunkuje jej pochodzenie w rozumieniu Protokółu 4 do umowy EOG. Przedstawiciel pośredni odpowiada solidarnie za dług celny.