Brak dokumentu homologacji przy rejestracji pojazdu z kraju pozaunijnego jest uchybieniem oczywistym, uzasadniającym uchylenie decyzji rejestracyjnej, jednak nie każdorazowo stanowi rażące naruszenie prawa prowadzące do stwierdzenia nieważności decyzji.

Uchybienie polegające na rejestracji pojazdu bez dokumentów homologacyjnych, mimo że jest oczywiste, nie stanowi rażącego naruszenia prawa, jeśli nie wywołuje nieodwracalnych skutków społeczno-gospodarczych. Dokument homologacji jest obligatoryjny przy rejestracji nowych pojazdów.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja o rejestracji pojazdu bez wymaganych dokumentów homologacji stanowiła oczywiste naruszenie prawa, ale nie rażące, z uwagi na brak zamierzonego skutku społeczno-gospodarczego, co wykluczało stwierdzenie jej nieważności.

Sąd uznał, że oczywiste naruszenie przepisów prawa materialnego przez organ rejestrujący pojazd, polegające na braku wymaganych dokumentów, samo w sobie nie wystarcza do stwierdzenia nieważności decyzji. Zasadność takiego stwierdzenia wymaga wystąpienia skutków, które naruszają zasadnicze normy praworządności.

Skarżący naruszył art. 4 pkt 1 i 11 u.t.d., wykonując przewóz okazjonalny bez licencji. Skarga kasacyjna była bezzasadna. NSA potwierdził prawidłowość decyzji organu o nałożeniu kary pieniężnej.

Decyzja wydana z naruszeniem art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d. nie zawsze stanowi rażące naruszenie prawa. Rażące uchybienie musi być ewidentne, dotyczyć przepisu jednoznacznego oraz wywoływać niemożliwe do zaakceptowania skutki społeczno-gospodarcze.

Sąd stwierdził, że nie każde oczywiste naruszenie prawa jest rażące; uchybienie musi wywoływać skutki nieakceptowalne w państwie prawa, aby je uznać za rażące naruszenie w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Skarga kasacyjna oddalona.

NSA uchyla wyrok WSA w Warszawie w zakresie błędnej interpretacji art. 494 § 2 k.s.h. Uwzględniając sukcesję z mocy prawa, orzeka o konieczności weryfikacji możliwości uzyskania zmiany świadectwa bezpieczeństwa codex karny.

Skarga kasacyjna na decyzję GITD o nałożeniu kary za przewóz drogowy naruszający przepisy ustawy o transporcie drogowym została oddalona. NSA uznał legalność kwalifikacji czynności skarżącego jako przewozu okazjonalnego oraz zgodność z prawem nałożonej sankcji.

Sąd odmówił uwzględnienia skargi kasacyjnej skarżącego, potwierdzając zasadność nałożonej kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, z uwagi na wyczerpanie przez skarżącego znamion przewozu okazjonalnego bez wymaganych licencji.