Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że dla potwierdzenia wywozu towaru poza obszar celny UE konieczne jest przedłożenie wiarygodnych dokumentów, które jednoznacznie potwierdzają taki fakt, a przedstawione dowody nie spełniały tego wymogu. Unieważnienie zgłoszenia celnego przez organ celny było uzasadnione.

Brak jednoznacznych, wiarygodnych dowodów potwierdzających wywóz towaru poza UE uzasadnia unieważnienie zgłoszenia celnego wywozowego.

W przypadku braku wystarczających dowodów potwierdzających wywóz towaru z obszaru celnego UE, organ celny ma prawo unieważnienia zgłoszenia celnego, co potwierdza zgodność z art. 335 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego i odpowiednią ocenę materiału dowodowego przez organ władzy.

Sąd uznał, że rzeczywiste i poważne używanie znaku w kontekście ochrony obejmuje wszystkie towary mieszczące się w klasie 25 (odzież), a nie jedynie wąską, wyspecjalizowaną podkategorię towarów, jak odzież rowerowa, termiczna czy przeciwdeszczowa.

Klauzule indeksacyjne w umowie kredytu hipotecznego – zarówno klauzule ryzyka walutowego, jak i klauzule przeliczeniowe odsyłające do tabel kursowych banku – określają główne świadczenia stron i jako nietransparentne mają charakter abuzywny. Ich eliminacja prowadzi do nieważności umowy w całości, gdyż powoduje upadek mechanizmu indeksacji, ryzyka kursowego i powiązania z LIBOR, zmieniając istotę umowy

W sprawie dotyczącej zgłoszenia znaku towarowego "4protekt" NSA uchylił wyrok WSA oraz decyzje Urzędu Patentowego z powodu wadliwej oceny podobieństwa znaków na podstawie art. 132¹ ust. 1 pkt 3 p.w.p. przez nadanie nadmiernego znaczenia poszczególnym elementom zamiast całościowej oceny wrażenia wizualnego, fonetycznego i znaczeniowego.

Status konsumenta w rozumieniu art. 22¹ k.c. nie zależy od indywidualnych cech osoby fizycznej, takich jak wykształcenie, doświadczenie zawodowe czy prowadzenie działalności gospodarczej, jeżeli z treści umowy i okoliczności jej zawarcia wynika, że osoba ta występowała jako konsument, a nie przedsiębiorca. Klauzule indeksacyjne w umowie kredytu waloryzowanego do CHF (zarówno klauzule przeliczeniowe

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż regulacje dotyczące degresji płatności ekologicznej, przewidziane w stosownym rozporządzeniu Ministra Rolnictwa, są zgodne z delegacją ustawową oraz przepisami prawa krajowego i unijnego, co uzasadnia ich zastosowanie. Skarga kasacyjna podlega oddaleniu.

Ustalenia organów potwierdzone przez WSA w zakresie urządzania gier hazardowych bez koncesji przez A.S. były zgodne z prawem, a nałożona kara pieniężna była uzasadniona zgodnie z art. 89 ustawy o grach hazardowych.

Osoba dokonująca czynności stanowiących zaplecze techniczne i organizacyjne dla gier na automatach bez koncesji, spełnia przesłanki urządzającego gry hazardowe w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy o grach hazardowych, co uzasadnia wymierzenie kary pieniężnej.

Postępowanie administracyjne wszczęte po wygaśnięciu uprawnienia, które jest jego przedmiotem, wymaga umorzenia na podstawie art. 105 § 1 k.p.a., gdyż z powodu wygaśnięcia zezwolenia niemożliwym jest dokonanie jego zmiany.

Wbrew błędom w uzasadnieniu decyzji organu odwoławczego, naruszenia przepisów dotyczące sankcjonowania działań poza kontrolą nie uzasadniają opróżnienia zastosowanych kar. Sąd stwierdził naruszenie zasad proceduralnych przez organ administracyjny.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że właściciel lokalu, wynajmujący powierzchnię pod automat do gier, poprzez aktywne działanie w urządzaniu gier hazardowych, jest "urządzającym gry na automatach" i odpowiada na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. NSA uchyla wyrok WSA i oddala skargę, uznając ją za oczywiście bezzasadną.

Podmiot zarządzający automatami do gier bez koncesji wypełnia znamiona "urządzającego gry hazardowe" w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy o grach hazardowych, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.