Ostateczne cło antydumpingowe może zostać nałożone na produkty, które zostały wprowadzone do konsumpcji nie wcześniej niż 90 dni przed datą zastosowania środków tymczasowych, ale nie przed wszczęciem postępowania, pod warunkiem że dany produkt w przeszłości stanowił przedmiot dumpingu w dłuższym okresie lub importer był świadomy albo powinien być świadomy dumpingu w zakresie jego rozmiarów i szkody

Zgodnie z art. 838 k.p.c., w razie zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej sądowy organ egzekucyjny stosuje przepisy o ograniczeniach egzekucji sądowej, chyba że ograniczenia przewidziane w przepisach o egzekucji administracyjnej są mniejsze.

Nałożenie administracyjnej kary pieniężnej za nieuzupełnienie danych w zgłoszeniu przewozowym SENT przed rozpoczęciem przewozu powinno być rozważane z uwzględnieniem zasady proporcjonalności oraz możliwości odstąpienia od jej nałożenia w przypadku stwierdzenia, że naruszenie miało charakter incydentalny, a nałożenie kary byłoby nieproporcjonalnie dolegliwe w kontekście celów ustawy SENT.

Zważywszy, że określony w § 13zo ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 27 stycznia 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 2015 r. poz. 187) termin na złożenie wniosku jest terminem prawa materialnego nie można uznać, by sposób jego obliczania zawarty w zd. 2. tegoż przepisu kolidował z przepisem art

Przewóz osób zamówiony za pośrednictwem aplikacji mobilnej, wykonywany bez wymaganej licencji na przewóz okazjonalny, podlega sankcjom przewidzianym przepisami ustawy o transporcie drogowym oraz rozporządzeniami, nawet jeśli przewóz realizowany jest pojazdem niespełniającym kryteriów konstrukcyjnych dla przewozu okazjonalnego.

Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje odpowiedniego zastosowania w sprawach nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy SENT, gdyż ustawa o SENT zawiera wyczerpującą regulację normatywną dotyczącą przedawnienia i prowadzenia postępowania kontrolnego.

Za działalność przewoźnika drogowego, w tym za ewentualne naruszenia przepisów dotyczących czasu pracy kierowców i użytkowania tachografów, zawsze odpowiada przedsiębiorstwo, które wykonuje przewóz, jeżeli nie jest w stanie udowodnić, że podjęło wszelkie niezbędne środki, aby takie naruszenia nie miały miejsca.

Przewóz międzynarodowy rzeczy z państwa członkowskiego do państwa trzeciego, jak również w odwrotnym kierunku, wymaga posiadania licencji wspólnotowej. Brak takiej licencji uzasadnia nałożenie kary pieniężnej zgodnie z przepisami ustawy o transporcie drogowym oraz obowiązującymi umowami międzynarodowymi.

Wykonywanie przewozu osób za pomocą aplikacji mobilnej, bez wymaganej licencji na transport drogowy, stanowi naruszenie przepisów prawa, które uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.

Usługi przewozu okazjonalnego wykonywane za pośrednictwem aplikacji mobilnej wymagają uzyskania stosownej licencji zgodnie z ustawą o transporcie drogowym.