Obowiązek przewoźnika wynikający z art. 6 ust. 3 ustawy o SENT do uzupełnienia zgłoszenia przed rozpoczęciem przewozu towaru na terytorium kraju istnieje, gdy przewoźnik został należycie poinformowany o numerze referencyjnym, a samo wpisanie numeru SENT w dowolnym miejscu dokumentu przewozowego nie może być uznane za wystarczające powiadomienie przewoźnika, jeśli nie wykazano, że miał on świadomość

W sprawach dotyczących nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów, właściwość miejscową organu określa się według miejsca kontroli przewozu towarów, a nie według siedziby podmiotu kontrolowanego.

Uchyla się wyrok sądu drugiej instancji, jeżeli sąd ten podatkowo pominął wnioski dowodowe mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, nie umożliwiając stronie odniesienia się do nowych faktów ustalonych na podstawie uzyskanych dowodów.

W postępowaniu dotyczącym przyznania płatności rolnośrodowiskowej, to na wnioskodawcy spoczywa ciężar udowodnienia faktów i prawidłowego wypełnienia wniosku. Organ nie jest zobowiązany do podejmowania działań z urzędu w celu wyjaśnienia wszelkich niejasności czy też błędów we wniosku, jeżeli wnioskodawca nie zgłasza takich problemów i nie wnioskuje o pomoc.

Stworzenie przez grupę powiązanych podmiotów sztucznych warunków w celu uzyskania nienależnych płatności rolniczych prowadzi do odmowy przyznania tych płatności, zgodnie z regulacjami unijnymi i krajowymi.

Stworzenie sztucznych warunków przez podmioty w celu uzyskania korzyści finansowych w ramach systemów wsparcia bezpośredniego jest niezgodne z celami prawodawstwa rolnego i może skutkować odmową przyznania wnioskowanych płatności (art. 60 rozporządzenia nr 1306/2013).

Tworzenie sztucznych warunków do uzyskania płatności rolnych w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, poprzez zgłaszanie przez powiązane podmioty wielu spółek do obejścia przepisów modulacyjnych, jest niedopuszczalne i sprzeczne z celami prawodawstwa rolnego.

Organy administracyjne są zobowiązane do wyczerpującej analizy materiału dowodowego oraz dokładnego wyjaśnienia postawionych zarzutów przy odmowie przyznania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych, szczególnie w przypadku istotnych rozbieżności w dokumentach i oświadczeniach stron.

Brak zaskarżalności postanowienia o odmowie zwolnienia od kosztów sądowych wydanego po raz pierwszy przez sąd drugiej instancji

Warunki wymagane do uzyskania korzyści z sektorowego prawodawstwa rolnego nie mogą być sztucznie stworzone w sprzeczności z celami tego prawodawstwa. Powiązania osobowe, kapitałowe oraz gospodarcze mogą świadczyć o sztucznym utworzeniu podmiotu.

Stworzenie sztucznych warunków do uzyskania płatności rolniczych, które nie są zgodne z celami wspólnej polityki rolnej, stanowi podstawę do odmowy przyznania tych płatności, nawet jeśli działania te formalnie spełniają wymogi proceduralne.

Postanowienia umowy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej, które pozwalają bankowi na jednostronne ustalanie kursu przeliczeniowego, są niedozwolone (abuzywne). W przypadku wyeliminowania tych postanowień, gdy umowa nie może być wykonana zgodnie z pierwotnymi ustaleniami stron, umowa jest nieważna.

Zażalenie na postanowienie sądu drugiej instancji o udzieleniu zabezpieczenia podlega rozpoznaniu przez inny skład tego sądu w składzie trzech sędziów (art. 3942 § 13 k.p.c. per analogiam).

Postanowienia umowy uprawniające bank do jednostronnego ustalania kursów walut są niedozwolone, ponieważ pozostawiają zbyt dużą swobodę bankowi i narażają konsumentów na nieprzewidywalne ryzyko, co skutkuje nieważnością całej umowy kredytowej.