Zarówno organy administracyjne, jak i sądy muszą opierać się na całokształcie dowodów; brak realnego i hipotetycznego wpływu naruszeń procesowych uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż wymóg złożenia zaświadczenia z rejestru koniowatych nie eliminuje możliwości uzupełnienia braków formalnych wniosku o płatność ekologiczną, jeśli organ nie wezwał strony do ich uzupełnienia. Skarga kasacyjna Dyrektora ARiMR została oddalona, a wyrok sądu I instancji uznany za prawidłowy.

Sąd kasacyjny uznaje, że organy niższych instancji prawidłowo dokonały oceny pracy egzaminacyjnej skarżącego notariusza, nie dopatrując się naruszeń proceduralnych ani materialnych, które mogłyby wpłynąć na ostateczny wynik egzaminu.

Skarżący, jako profesjonalny przewoźnik, odpowiada za przestrzeganie ustalonej trasy i przystanków zawartych w zezwoleniu na przewozy. Nawet bez formalnego powiadomienia, znane jest mu zamknięcie dworca, co wyklucza uchylenie się od administracyjnej odpowiedzialności.

W przypadku stwierdzenia stworzenia sztucznych warunków uzyskania płatności bezpośrednich, zgodnie z art. 60 rozporządzenia 1306/2013, Państwa Członkowskie są zobowiązane do odmowy przyznania płatności, a wydzielanie działek w celu uzyskania wyższych dopłat stanowi naruszenie przepisów sektorowego prawodawstwa rolnego.

Umowa kredytu bankowego nie ma charakteru umowy wzajemnej w rozumieniu art. 487 § 2 k.c., ponieważ świadczenia stron – wypłata kwoty kredytu przez bank oraz jej zwrot wraz z odsetkami przez kredytobiorcę – nie pozostają do siebie w stosunku wymiany i nie są swoimi odpowiednikami. W konsekwencji w razie dochodzenia przez konsumenta zwrotu świadczeń spełnionych na podstawie nieważnej umowy kredytu indeksowanego

Naczelny Sąd Administracyjny zatwierdził ocenę WSA oraz organów administracyjnych, że W. Sp. z o.o. sztucznie stworzyła warunki do uzyskania nienależnych płatności, co skutkuje brakiem możliwości przyznania takich świadczeń zgodnie z przepisami prawa unijnego oraz krajowego.

Dla wymagalności roszczenia konsumenta o zwrot świadczeń spełnionych na podstawie umowy kredytu zawierającej klauzule abuzywne nie jest konieczne uprzednie złożenie przez konsumenta oświadczenia o świadomości konsekwencji uznania umowy za niewiążącą. Wola niepodlegania niedozwolonym postanowieniom może być wyrażona w sposób dorozumiany, w tym przez wniesienie pozwu o zwrot nienależnych świadczeń. Świadczenia

Umowa kredytu bankowego nie ma charakteru umowy wzajemnej w rozumieniu art. 487 § 2 k.c., gdyż świadczenie banku (wypłata kapitału kredytu) i świadczenie kredytobiorcy (zwrot kapitału z odsetkami) nie są swoimi odpowiednikami – nie pozostają w stosunku wymiany. W konsekwencji bankowi nie przysługuje prawo zatrzymania na podstawie art. 496 w zw. z art. 497 k.c. w przypadku dochodzenia przez konsumenta

Nałożenie kary pieniężnej za niezastosowanie się do obowiązków wynikających z ustawy SENT było uzasadnione, ponieważ przewoźnik nie wykazał przesłanek uzasadniających odstąpienie od tej kary w postaci ważnego interesu lub interesu publicznego. Uchybienie niweczyło cele ustawy w sposób nieodwracalny.

Nałożenie kary pieniężnej na przedsiębiorcę za nieprawidłowe zgłoszenie danych w systemie SENT, które nie stanowiło incydentalnego uchybienia, nie narusza interesu publicznego i jest uzasadnione, gdy naruszenia mają charakter powtarzalny i wynikają z systemowego podejścia do obowiązków.

Automatyczne doładowanie konta w systemie e-Toll oraz jego ewentualne awarie nie zwalniają użytkownika drogi z obowiązku wniesienia opłaty z konta przedpłaconego przed przejazdem. Brak środków na takim koncie prowadzi do nałożenia kary pieniężnej.

Nieuiszczenie opłaty elektronicznej za przejazd płatnym odcinkiem drogi, spowodowane brakiem środków na koncie typu przedpłaconego w systemie e-TOLL, uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, nawet przy występujących problemach z automatycznym doładowaniem konta z karty płatniczej.

NSA stwierdził, że prawidłowe było nałożenie kary pieniężnej na A.K. za brak przekazywania geolokalizacji pojazdu środka transportu, gdyż nie wystąpiły przesłanki uzasadniające jej odstąpienie. Kara spełnia funkcję prewencyjną, a organy słusznie oparły decyzję na ustawie o systemie monitorowania przewozów.

Na podstawie obowiązku wynikającego z ustawy SENT przewoźnik jest zobowiązany zapewnić nieprzerwane przekazywanie aktualnych danych geolokalizacyjnych, a w razie niespełnienia tego obowiązku, brak jest podstaw do odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej z uwagi na interes publiczny.