Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje jedynie osobom zobowiązanym do alimentacji zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym; brak takiego obowiązku wyklucza możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, nawet jeśli faktycznie sprawują opiekę nad osobą niepełnosprawną. Teza od Redakcji

Osoba zarządzająca transportem w przedsiębiorstwie ponosi odpowiedzialność za niedopełnienie obowiązków dotyczących badań lekarskich i psychologicznych kierowców, nawet jeśli kierowcy nie są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę.

W procesie wymiaru kary pieniężnej za niezarejestrowanie pojazdu sprowadzonego z UE w terminie, organy administracji muszą opierać się na rzetelnych i udokumentowanych podstawach faktycznych dotyczących powtarzalności naruszeń oraz uzyskanych korzyści majątkowych, a także odpowiednio rozważyć możliwość odstąpienia od nałożenia kary zgodnie z art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a.

Kierowca pojazdu jest zobowiązany do wprowadzenia do urządzenia do poboru opłat drogowych prawidłowych danych o kategorii pojazdu już w momencie faktycznej zmiany cech technicznych pojazdu, wymagającej aktualizacji danych w dowodzie rejestracyjnym, niezależnie od daty dokonania formalnych wpisów w rejestrach.

Przewóz okazjonalny, jako forma transportu drogowego, wymaga od przedsiębiorcy posiadającego licencję na przewóz osób samochodem osobowym, spełnienia dodatkowych warunków określonych w przepisach prawa o transporcie drogowym, co nie narusza przepisów Konstytucji RP ani prawa Unii Europejskiej.

Wyłączenie spod obowiązku stosowania przepisów dotyczących czasu pracy kierowców, w tym obowiązku używania tachografów, przewidziane w art. 13 ust. 1 lit. h) rozporządzenia nr 561/2006, dotyczy jedynie przewozów bezpośrednio związanych z utrzymaniem dróg, a interpretacja tego wyjątku musi być ścisła.

Wykonywanie przewozu okazjonalnego pojazdem osobowym, który nie spełnia wymogów konstrukcyjnych określonych w art. 18 ust. 4a ustawy o transporcie drogowym, bez jednoczesnego spełnienia wszystkich dodatkowych warunków przewidzianych w art. 18 ust. 4b tej ustawy, stanowi podstawę do nałożenia kary pieniężnej zgodnie z art. 92a ust. 1 i lp. 2.11 załącznika nr 3 do ustawy.

W przypadku podania w zgłoszeniu przewozu towaru danych niezgodnych ze stanem faktycznym, organ ma obowiązek nałożenia kary pieniężnej, chyba że zachodzą wyjątkowe okoliczności uzasadniające odstąpienie od nałożenia kary na podstawie ważnego interesu przewoźnika lub interesu publicznego, a ocena tych okoliczności musi być szczegółowa i oparta na konkretnej analizie sytuacji przewoźnika.

Odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej w systemie SENT na podstawie art. 24 ust. 3 ustawy SENT wymaga szczegółowego rozważenia okoliczności stanu faktycznego sprawy oraz uwzględnienia celów ustawy i zasady proporcjonalności, a decyzja organu administracji musi być odpowiednio uzasadniona i zindywidualizowana.

W przypadku niezapewnienia przekazywania danych geolokalizacyjnych, ocena stosowania sankcji administracyjnej powinna uwzględniać nie tylko kondycję finansową przewoźnika, ale również całokształt okoliczności faktycznych, w tym ewentualne 'okoliczności łagodzące' oraz zgodność działań przewoźnika z celami ustawy SENT, przy jednoczesnym zachowaniu zasady proporcjonalności.