Wznowienie postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 k.p.a. w przypadku stwierdzenia fałszywości dowodów nie przewiduje możliwości 'sanowania' braków dotyczących istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych poprzez wezwanie do uzupełnienia dokumentacji w toku postępowania wznowieniowego.

Artykuł 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w postępowaniu dotyczącym nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (ustawa SENT). Teza od Redakcji

Bank ponosi odpowiedzialność na zasadzie ryzyka za wypłaty dokonane na podstawie sfałszowanych dokumentów, nawet jeśli dołożył należytej staranności w weryfikacji autentyczności dokumentów.

W sprawie o zwolnienie od egzekucji nie zachodzi współuczestnictwo konieczne między wierzycielami realizującymi indywidualne uprawnienia na podstawie różnych tytułów wykonawczych, a wymagalność roszczenia o zwrot wkładu nie jest uzależniona od opróżnienia lokalu, z którym ten wkład był związany.

Stwierdzenie fałszywości dowodów, na których opierała się decyzja ostateczna, uzasadnia wznowienie postępowania administracyjnego i może prowadzić do uchylenia takiej decyzji, aby przywrócić stanu zgodny z prawem.

W przypadku stwierdzenia, że dowody, na których oparto decyzję ostateczną, okazały się fałszywe, organ administracji publicznej zobowiązany jest uchylić taką decyzję i wydać nową decyzję w trybie wznowienia postępowania, niezależnie od możliwości uzupełnienia braków formalnych w dokumentacji przez stronę postępowania.

W postępowaniu wznowieniowym, jeżeli dowody przedstawione jako podstawa uzyskania decyzji administracyjnej okazały się fałszywe, organ administracji ma prawo uchylić wydaną decyzję ostateczną, a wnioskodawca nie może na etapie postępowania wznowieniowego uzupełniać braków dokumentacji, które były podstawą wydania decyzji. Przepis art. 64 § 2 k.p.a. nie ma zastosowania na etapie po wszczęciu postępowania

Przepis art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w postępowaniu dotyczącym nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (ustawy SENT). Teza od Redakcji

W przypadku stwierdzenia w postępowaniu wznowieniowym, że dowody przedstawione dla uzyskania decyzji administracyjnej okażą się fałszywe, organ administracji publicznej jest zobowiązany do uchylenia decyzji ostatecznej oraz odmowy wydania nowej decyzji, jeżeli wydanie tej decyzji było oparte na tych fałszywych dowodach.

Świadczenie obiektywnie podzielne niekoniecznie ma taki charakter w ramach konkretnego stosunku prawnego; brak szczegółowego przydziału obowiązków w umowie oznacza niepodzielność świadczenia, a zatem możliwość solidarnej odpowiedzialności pozwanych.

Podmiotem wysyłającym w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy SENT jest podmiot uprawniony do rozporządzania towarami jak właściciel w momencie rozpoczęcia przewozu towarów na rzecz podmiotu odbierającego, co znajduje zastosowanie w przypadku dokonywania dostawy towarów po zakończeniu przewozu.

W postępowaniu dotyczącym naruszenia przepisów ustawy SENT, na przewoźniku spoczywa obowiązek udokumentowania przewozu towaru na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, gdyż brak zgłoszenia do systemu SENT musi być uzasadniony odpowiednimi dowodami, aby uniknąć nałożenia kary pieniężnej.

Podanie w zgłoszeniu SENT niezgodnej ze stanem faktycznym daty rozpoczęcia przewozu stanowi naruszenie przepisów, uzasadniające nałożenie na przewoźnika obligatoryjnej kary pieniężnej, a instytucja odstąpienia od nałożenia takiej kary może być zastosowana tylko wtedy, gdy wykazane zostaną konkretne, obiektywne przesłanki dotyczące ważnego interesu przewoźnika lub interesu publicznego.

Stwierdzenie fałszywych dowodów jako podstawy decyzji administracyjnej obliguje organ do wznowienia postępowania i ponownego rozpatrzenia sprawy, co prowadzi do uchylenia pierwotnej decyzji, nawet jeżeli decyzja ta uzyskała status ostatecznej.

Sfałszowanie dowodów na odbycie szkolenia niezbędnego do uzyskania prawa jazdy stanowi wystarczającą podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego i uchylenia wcześniej wydanych uprawnień, nawet jeśli decyzja ta została podjęta po zakończeniu pierwotnego postępowania.

Wynagrodzenie określone w umowie w kwocie netto nie obejmuje dodatkowych zobowiązań podatkowych, jeśli nie zostało to wyraźnie przewidziane w jej postanowieniach, a kara umowna może być stosowana do zabezpieczenia obowiązków niepieniężnych.