W przypadku nałożenia kary pieniężnej na podstawie ustawy SENT, organ musi wnikliwie rozważyć przesłanki do odstąpienia od jej nakładania, uwzględniając ważny interes przewoźnika lub interes publiczny, przy jednoczesnym respektowaniu zasady proporcjonalności.

Interes publiczny jako przesłanka odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej w ramach ustawy o systemie monitorowania przewozu towarów wymaga uwzględnienia indywidualnych okoliczności sprawy oraz zasady proporcjonalności, nie może być ograniczony wyłącznie do spełniania celów ustawy SENT.

Naruszenie dóbr osobistych osoby prawnej może wystąpić bez bezpośredniego wskazania jej w krytycznej wypowiedzi, o ile wypowiedź prowadzi do jej identyfikacji, a pojęcie przedsiębiorcy w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji obejmuje szeroki zakres podmiotów uczestniczących w działalności gospodarczej.

Właścicielowi nieruchomości, której wartość zmniejszyła się na skutek wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania, przysługuje odszkodowanie, niezależnie od konkretnych ograniczeń nałożonych na właściciela, ale nie przysługuje odszkodowanie za nieponiesione koszty zapewnienia ochrony akustycznej, chyba że istnieje prawny obowiązek dokonania takich działań.

Odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów wymaga uwzględnienia zasady proporcjonalności i indywidualizacji kary, nie ograniczając się tylko do oceniania samej wysokości kary, ale także interesu publicznego oraz interesu przewoźnika w kontekście ustalonych okoliczności faktycznych.

Decyzja administracyjna o skierowaniu na badania lekarskie ma charakter decyzji związanej, jeśli istnieją uzasadnione zastrzeżenia co do stanu zdrowia uprawnionego do kierowania pojazdem, w tym uzasadnione zastrzeżenia oparte na opinii sądowo-psychiatrycznej potwierdzającej uzależnienie od alkoholu.

Przepisy ustawy dezubekizacyjnej z 16 grudnia 2016 roku, obniżające emerytury i renty byłym funkcjonariuszom bezpieczeństwa PRL, mają zastosowanie również do osób, których działania w czasie służby nie były deliktowe, bazując na zasadzie sprawiedliwości społecznej jako samodzielnej podstawie regulacji, jednak indywidualne badanie spraw może wyłączać niektóre ograniczenia.

Klauzule umowy kredytu, które pozwalają bankowi na jednostronne ustalanie kursów walut i nie są jednoznacznie sformułowane, mogą być uznane za sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco naruszające interesy konsumenta, co skutkuje ich abuzywnością i nieważnością całej umowy kredytowej, zwłaszcza gdy towarzyszy im brak odpowiednich wyjaśnień dotyczących ryzyka związanego z kredytem indeksowanym do kursu

Umowa zawarta przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z podmiotem, którego wspólnikiem jest członek jej zarządu, bez wymaganej reprezentacji przez radę nadzorczą lub pełnomocnika zgromadzenia wspólników, jest nieważna ex tunc na podstawie art. 210 § 1 k.s.h. Z takiej umowy nie mogą wynikać roszczenia odszkodowawcze z tytułu jej niewykonania, lecz jedynie roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia

Naruszenie regulaminu wewnętrznego spółki, dotyczące procedury podejmowania uchwał przez organy nadzorcze, które nie jest sprzeczne z ustawą ani statutem spółki, nie prowadzi do nieważności uchwały czy związanej z nią czynności prawnej.

Sąd jest związany kolejnością żądań określoną przez powoda także wtedy, gdy powód żąda zwrotu nienależnego świadczenia obejmującego część nadpłaconych rat z powodu bezskuteczności niedozwolonych postanowień umowy kredytu, a ewentualnie zwrotu nienależnego świadczenia spełnionego w wykonaniu nieważnej umowy kredytu.

Odwołanie wspólnika z zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie narusza dobrych obyczajów, nawet jeśli pozostaje w sprzeczności z wcześniejszym porozumieniem wspólników o równowadze w organach spółki, gdyż niepisane uzgodnienia między wspólnikami nie mogą ograniczać ich praw korporacyjnych.