Prawo do informacji publicznej może być ograniczone w celu ochrony wolności i praw innych osób, w tym podmiotów gospodarczych. Tajemnicą przedsiębiorcy mogą być informacje o wartości gospodarczej, nieujawnione publicznie, do których poufności przedsiębiorca podjął niezbędne działania. Jeżeli ujawnienie tych informacji mogłoby narazić przedsiębiorcę na szkodę lub pogorszenie jego sytuacji gospodarczej

W postępowaniu odwoławczym od decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów, właściwość miejscowa organu odwoławczego ustalana jest zgodnie z miejscem kontroli przewozu, a nie według ogólnej zasady wynikającej z Ordynacji podatkowej, co wynika z charakteru specjalnego tego typu postępowania administracyjnego.

Błąd formalny w zgłoszeniu przewozowym, taki jak podanie nieprawidłowego numeru zezwolenia, nie powinien automatycznie skutkować nałożeniem kary pieniężnej, chyba że jest on na tyle istotny, że mógłby wpłynąć na cel i skuteczność systemu monitorowania przewozów drogowych określonego w ustawie.

Odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej w systemie monitorowania drogowego przewozu towarów nie powinno być ograniczone wyłącznie do oceny sytuacji majątkowej zobowiązanego, lecz dokonane z uwzględnieniem szerszego spektrum kryteriów odnoszących się do interesu publicznego i realizacji celów ustawy SENT, a także zasady proporcjonalności.

Przy ocenie, czy za odstąpieniem od nałożenia kary pieniężnej przemawia interes publiczny, należy uwzględnić, czy podmiot odpowiedzialny za naruszenie prowadził działalność zgodną z prawem i czy w związku z tym naruszeniem doszło do uchybienia w zapłacie należnych podatków lub choćby narażenia na uszczerbek interesu fiskalnego Państwa. Nie leży w interesie publicznym nałożenie na przewoźnika działającego

1. Decyzje organu podatkowego, doręczone pełnomocnikowi spółki przed odwołaniem jego pełnomocnictwa, mają charakter prawidłowy. Wygaśnięcie pełnomocnictwa nie zwalnia pełnomocnika z obowiązku podejmowania czynności wobec mocodawcy, w tym informowania o stanie postępowania oraz przekazywania dokumentów. 2. Zobowiązania podatkowe, w tym obowiązek zapłaty podatku, powstają z mocy prawa i mają charakter

Posiadanie niewykonanych zobowiązań pieniężnych, jak i niepieniężnych powoduje, że dłużnik jest niewypłacalny w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze. Nieistotny jest przy tym rozmiar niewykonanych przez dłużnika zobowiązań. Nawet niewykonanie zobowiązań o niewielkiej wartości oznacza jego niewypłacalność w rozumieniu powołanego wyżej przepisu.