Brak wniosku strony o przeprowadzenie rozprawy oraz niepodjęcie przez nią inicjatywy dowodowej nie może stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności postępowania na podstawie art. 379 pkt 5 k.p.c., jeżeli strona miała realną możliwość obrony swoich praw.
Osoba pełniąca funkcję prezesa zarządu spółki z o.o., posiadająca jednocześnie niemal wszystkie udziały tej spółki, nie może być uznana za pracownika w rozumieniu art. 22 § 1 k.p. z uwagi na brak podporządkowania pracowniczego, a w konsekwencji nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym jako pracownik.
Wykorzystywanie przez radnego mienia komunalnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na jej formę i zakres, nawet jeżeli odbywa się na zasadach ogólnodostępnych i powszechnych, stanowi naruszenie bezwzględnego zakazu i wiąże się z wygaśnięciem mandatu radnego na mocy art. 24f ustawy o samorządzie gminnym.
Jednostronna zmiana warunków pracy przez pracodawcę na niekorzyść pracowników, skutkująca wypowiedzeniem zmieniającym, może być kwalifikowana jako zwolnienie grupowe, jeżeli spełnia przesłanki przewidziane w przepisach o zwolnieniach grupowych, wymagając od pracodawcy przeprowadzenia konsultacji z organizacjami związkowymi.
Sąd administracyjny ma kompetencję do odmowy zastosowania przepisu rozporządzenia, który narusza normy wyższego stopnia, nawet w przypadku obowiązywania klauzuli odraczającej skutki wyroku Trybunału Konstytucyjnego, co uzasadnia obowiązek zwrotu nienależnie pobranych opłat.
Sąd administracyjny ma kompetencję do odmowy zastosowania obowiązującego przepisu podustawowego, jeżeli sąd stwierdzi, że narusza on normy wyższego stopnia, nawet w przypadku zastosowania przez Trybunał Konstytucyjny klauzuli odraczającej utratę mocy obowiązującej tego przepisu.
W przypadku gdy umowa o pracę uległa rozwiązaniu z upływem okresu wypowiedzenia, uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne powinno skutkować orzeczeniem przywrócenia pracownika do pracy lub przyznaniem mu odszkodowania, zgodnie z art. 45 § 1 i § 2 Kodeksu pracy.
Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy nie ma zastosowania do nowozatrudnionych pracowników, jeśli został skutecznie rozwiązany przed podpisaniem umowy o pracę, a wyłączenie jego stosowania w umowie o pracę jest zgodne z prawem, jeżeli warunki umowy są indywidualnie negocjowane i korzystniejsze dla pracownika.