Skoro art. 13b ust. 1 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy łączy służbę na rzecz totalitarnego państwa z samym podjęciem służby w instytucjach i formacjach w tym przepisie wymienionych, to można przyjąć, że istnieje domniemanie faktyczne (wynikające z informacji o przebiegu służby potwierdzającej służbę w tych jednostkach), że służba w nich była służbą na rzecz totalitarnego państwa. Domniemanie

1. Strony umowy korzystają ze swobody w oznaczeniu sumy stanowiącej karę umowną, jednak ich ustalenia muszą być na tyle precyzyjne, aby umożliwiały obiektywne jej oznaczenie. 2. Kara umowna nie może prowadzić do nieuzasadnionego wzbogacenia wierzyciela. W przypadku wątpliwości co do wysokości kary umownej, należy zweryfikować, czy nie dochodzi do nieusprawiedliwionej okolicznościami sprawy dysproporcji

Sądy, w ramach obowiązku wynikającego z art. 76 Konstytucji RP, mają obowiązek zapewnienia skutecznej ochrony konsumentów przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi. W przypadku postępowania nakazowego z weksla własnego in blanco, stanowiącego zabezpieczenie umowy pożyczki konsumenckiej, sądy powinny badać zgodność z prawem postanowień umowy o pożyczkę konsumencką.

1. W przypadku spraw, gdzie pozwanym jest konsument, wynikająca z Konstytucji regulacja dotycząca obowiązku zapewnienia jego skutecznej ochrony przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi, wymaga, by sądy mogły badać zgodność z prawem postanowień umowy o pożyczkę konsumencką również w postępowaniu nakazowym z weksla własnego in blanco, stanowiącego zabezpieczenie tej umowy. 2. Stosując przepisy kodeksu

W przypadku wątpliwości, niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które nakładają wyłącznie na konsumenta obowiązek zapłaty ustalonej sumy na wypadek rezygnacji z zawarcia lub wykonania umowy lub nakładają na konsumenta, który nie wykonał zobowiązania lub odstąpił od umowy, obowiązek zapłaty rażąco wygórowanej kary umownej lub odstępnego.

Z uwagi na objęcie braku zgody małżonka na dokonanie dwustronnej czynności prawnej sankcją bezskuteczności zawieszonej, pozwana winna doprowadzić do zawarcia umowy zgodnie z art. 41 ust. 1 u.g.n. i następnie wyznaczyć małżonkowi, którego zgoda jest wymagana, odpowiedni termin do potwierdzenia tej umowy.

Uprawnienie banku do wypowiedzenia umowy może być uruchomione jedynie w przypadku, gdy kredytobiorca godzi w trwałość stosunku prawnego naruszając warunki umowy. Nie można zatem negować uprawnienia banku stwierdzającego zaległość w spłacie kredytu, której kredytobiorca, mimo wystosowanych do niego – tak jak to miało miejsce w okolicznościach sprawy – ponagleń nie reguluje, do ograniczenia ryzyka i

Mechanizmy ustalania ceny przymusowego wykupu akcji mniejszościowych w spółkach publicznych, zgodnie z przepisami ustawy o ofercie, zapewniają ochronę zarówno interesów akcjonariuszy większościowych, jak i mniejszościowych, poprzez ustalenie uczciwej ceny opartej na kryteriach rynkowych i wartości godziwej.

Zawarcie umowy z celem sprzecznym z prawem, w tym przypadku przestępstwem przewidzianym w art. 300 § 2 k.k., prowadzi do nieważności takiej umowy na mocy art. 58 k.c. W tym kontekście, druga strona umowy, będąca świadoma tego celu, nie może uniknąć odpowiedzialności.

Niedozwolone postanowienia umowne, które nie wiążą konsumenta, nie mogą stanowić podstawy do określenia podstawy i zakresu jego zobowiązania. Z tego względu świadczenie spełnione przez konsumenta na podstawie abuzywnego postanowienia umowy, jest świadczeniem nienależnym i podlega zwrotowi, chociażby konsument był nadal dłużnikiem banku.

Stosowanie art. 5 k.c. nie może prowadzić do modyfikacji normy prawnej, ani do nabycia prawa lub jego zniweczenia. Uwzględnienie zarzutu nadużycia prawa podmiotowego oznacza jedynie, że w konkretnych okolicznościach faktycznych ocenianych in casu przyznane normą prawną istniejące prawo podmiotowe zostaje zakwalifikowane jako wykonywane bezprawnie i w konsekwencji nie podlega ochronie.