Nieokreślenie terminu wykonania polecenia służbowego nie zawsze zwalnia pracownika z zarzutu uchylania się od wykonywania obowiązków.

Obowiązek niezwłocznego zgłoszenia przez pracownika przywróconego prawomocnym wyrokiem sądowym do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy ma przede wszystkim znacznie prawne, a nie faktyczne, co oznacza, że nie zawsze wymagane jest faktyczne podjęcie pracy po prawomocnym przywróceniu do pracy. Przeszkodą w faktycznym podjęciu pracy może być na przykład potwierdzona okresowa niezdolność przywróconego

1. Użyte w art. 55 § 11 k.p., określenie "ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków" należy rozumieć jako bezprawne (sprzeczne z obowiązującymi przepisami bądź zasadami współżycia społecznego) działania lub zaniechania pracodawcy z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa, polegające na niedopełnieniu podstawowych obowiązków objętych treścią stosunku pracy i niosące zagrożenia dla istotnych interesów

Ocena, czy w konkretnym przypadku ma zastosowanie art. 8 k.p., mieści się w granicach swobodnego uznania sędziowskiego, po uwzględnieniu całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy i dlatego uwzględnienie nadzwyczajnego środka zaskarżenia, jakim jest skarga kasacyjna może nastąpić tylko w przypadku szczególnie rażącego i oczywistego naruszenia art. 8 k.p.

Pracownikowi, któremu przysługuje ochrona zatrudnienia przed wypowiedzeniem stosunku pracy na podstawie art. 15 ustawy z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji, w przypadku rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia i podjęcia przez niego pracy w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie przewidziane w art. 57 § 1 k.p.

1. Skutki ekonomiczne nieuzyskania przez pracodawcę kalkulowanych korzyści z realizacji kontraktu na wykonanie zagranicznych prac budowlanych obciążają pracodawcę i nie mogą być przerzucane na pracowników. Pracownik nie ponosi bowiem ryzyka związanego z działalnością zakładu (art. 117 § 2 k.p.), gdyż ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej obciąża pracodawcę. Stąd też, uznanie przez inwestora

1. Utrata zaufania do pracownika może wprawdzie stanowić przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę, jednakże wówczas, gdy znajduje oparcie w przesłankach natury obiektywnej oraz racjonalnej i nie jest wynikiem arbitralnych ocen lub subiektywnych uprzedzeń. Dotyczy to również pracownika zajmującego kierownicze stanowisko, nawet przy założeniu bardziej rygorystycznych kryteriów oceny takiego

1. Zakaz rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia po stawieniu się pracownika do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności (art. 53 § 3 k.p.) nie ma zastosowania, jeżeli pracownik jest nadal niezdolny do pracy wskutek choroby powodującej tę niezdolność. 2. Pracodawca nie ma obowiązku skierowania pracownika na badanie w celu uzyskania orzeczenia lekarskiego stwierdzającego zdolność do pracy

Skoro nieusprawiedliwienie w terminie nieobecności w pracy i opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia stanowią odmienne rodzajowo naruszenia obowiązków pracowniczych, to przyjmuje się, że pracownikowi, który usprawiedliwił nieobecność w pracy z opóźnieniem nie można zasadnie zarzucić opuszczenia pracy bez usprawiedliwienia. Jeśli więc pracodawca wskazuje jako przyczynę uzasadniającą rozwiązanie z pracownikiem

1. Zgodnie z hipotezą normy art. 265 § 1 k.p muszą zaistnieć szczególne okoliczności, które spowodowały opóźnienie w wytoczeniu powództwa oraz związek przyczynowy pomiędzy tymi okolicznościami a niedochowaniem terminu do wystąpienia strony na drogę sądową. Im większe opóźnienie, tym bardziej ważkie muszą być przyczyny je usprawiedliwiające. 2. Niedochowanie bowiem przez pracownika terminu do zaskarżenia

Jeżeli pracownik wyraził zgodę na wypowiedzenie układu zbiorowego pracy w zamian za rekompensatę, to zakład ma obowiązek ją uregulować. Nie ma znaczenia, że w chwili wypłaty uprawniony nie był już zatrudniony w firmie.

Roszczenie o dopuszczenie do pracy jest nieuzasadnione, gdy występuje z nim strażnik miejski zawieszony w pełnieniu obowiązków pracowniczych z powodu oskarżenia go o popełnienie przestępstwa.

Nieprawidłowość polegająca na przedwczesnym podwyższeniu wynagrodzeń prokuratorom nie oznacza dyskryminacji pozostałych zatrudnionych w tej samej jednostce.

Zwrot kosztów noclegu kierowca powinien otrzymać według reguł takich jak w podróży służbowej, mimo że ustawa o czasie pracy kierowców dopiero od 3 kwietnia 2010 r. kwalifikuje pracę kierowców jako podróż służbową.

Urzędnik zajmujący stanowisko, które jest równorzędne płacowo z kierowniczym, nie może sabotować obowiązku składania oświadczenia o stanie swojego majątku.

Klauzule i właściwości (natura) umowy prawa pracy o udzieleniu płatnego urlopu szkoleniowego oraz zasady współżycia społecznego, uzasadniają zasądzanie zwrotu "równowartości" poniesionych przez pracodawcę kosztów uzyskania specjalizacji przez pozwanego pracownika w wysokości proporcjonalnej do okresu pracy przepracowanego przez pozwanego pracownika po uzyskaniu specjalizacji medycznej.

Udział urzędników w spotkaniu zorganizowanym za zgodą pracodawcy po godzinach pracy i spożywanie niewielkiej ilości alkoholu nie prowadzi do zwolnienia dyscyplinarnego.

Skoro strony skonkretyzowały w umowie o pracę wysokość należności przysługujących pracownikowi - kierowcy międzynarodowemu z tytułu podróży służbowych, to nie jest ona nieważna tylko dlatego, że kwestia ta powinna zostać ustalona w regulaminie wynagradzania.

Prezes prywatnej spółki, która trafi do państwowego właściciela, nie może z dnia na dzień przestać dobrze zarabiać. Limity z ustawy kominowej mogą zacząć działać nawet po okresie trzech miesięcy.

1. Stosowanie klauzul generalnych z art. 8 k.p. nie jest wyłączone w odniesieniu do umów o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. 2. Dokonując oceny rażącego wygórowania kary umownej, sąd pracy powinien mieć na uwadze, że umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy jest umową prawa pracy, która musi być zgodna z zasadami tego prawa

1. O zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy (art. 1012 k.p.) należy skonkretyzować zakres tego zakazu. Stopień konkretyzacji zakazu konkurencji może być różny, na przykład zależny od tego, jakie stanowisko pracy zajmował były pracownik w czasie zatrudnienia u byłego pracodawcy i jaki w związku z tym miał dostęp do szczególnie ważnych informacji. Im wyższe stanowisko pracownik zajmował i im szerszy

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, które prawomocnym wyrokiem sądowym zostało uznane za naruszające przepisy o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, może naruszać chronione dobra osobiste pracownika (art. 111 k.p.), ale tylko wtedy, gdyby pismo rozwiązujące stosunek pracy zawierało zwroty oczywiście naruszające godność lub inne dobra osobiste, a w szczególności gdyby

Sąd ma obowiązek dokonania oceny, czy porozumienie zbiorowe, z którego strona wywodzi swoje roszczenia, ma charakter normatywny (zawiera przepisy prawa pracy stanowiące prawo materialne), czy też jedynie obligacyjny (ustala tylko wzajemne prawa i obowiązki stron). Biuletyn SN Izby Pracy Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 3/2016 1. Możliwe jest posiłkowe stosowanie do wykładni aktów normatywnych

Odprawa rentowa przysługuje pracownikowi, którego stosunek pracy z wyboru ustał w związku z przejściem na rentę. Odprawa jest należna nawet wtedy, gdy do rozwiązania stosunku pracy z wyboru dochodzi z mocy prawa. Roszczenie o jej zapłatę staje się wymagalne w dniu przyznania renty.