Mimo tego, iż zarówno Konstytucja RP, jak i Kodeks pracy zabraniają jakiegokolwiek nierównego traktowania a nie tylko jego kwalifikowanej postaci, jaką jest dyskryminacja (czyli nierówne traktowanie z uwagi na wymienione w przepisach kryteria dyskryminacji), to roszczenie o odszkodowanie wywodzone z art. 183d k.p. przysługuje jedynie za ową kwalifikowaną postać nierównego traktowania. Trzeba jednak

O tym, czy daną placówkę obowiązuje zakaz handlu niedzielnego i świątecznego, decyduje treść wpisu dotyczącego przeważającej działalności w rejestrze REGON.

Wygaśnięcie umowy o pracę zachodzi tylko wówczas, gdy następuje wskutek zdarzenia prawnego innego niż czynność prawna. W ustawie wprowadzającej owym zdarzeniem jest niezaproponowanie zatrudnienia. Jeżeli wygaśnięcie następuje na skutek czynności prawnej (odmowa przyjęcia propozycji zatrudnienia), to wówczas należałoby je zakwalifikować jako rozwiązanie zatrudnienia. Prowadzi to do wniosku, że ustawodawca

Pracodawca musi w pełni regulować swoje należności wobec pracownika. Obowiązuje bowiem zakaz przerzucania na zatrudnionego kosztów pracy, do których należą także koszty podróży służbowej takie jak ryczałty za noclegi. Pracodawca musi poinformować pracownika, w jaki sposób będzie wypłacał te należności, a zatrudniony powinien wyrazić na to zgodę.

1. Wygaśnięcie umowy o pracę zachodzi tylko wówczas, gdy następuje wskutek zdarzenia prawnego innego niż czynność prawna. Skutek konwersji stosunków pracy (pracownicy, którzy złożyli pozytywne oświadczenie stali się z dniem 1 września 2017 r. pracownikami KOWR) należy uznać, że mechanizm określony przez ustawodawcę jako „wygaśnięcie” stosunku pracy, mimo, iż z nazwy nawiązuje do instytucji znanej w

1. Wyłącznym warunkiem przezwyciężenia zakazu rozwiązywania stosunku pracy jest zgoda zakładowej organizacji związkowej na zakończenie zatrudnienia. Pracodawca, który jej nie uzyska i rozwiązuje umowę o pracę narusza art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych. Oznacza to, że bez zgody właściwej instancji związkowej pracodawca nie może nie tylko wypowiedzieć stosunku pracy pracownikowi podlegającemu

1. Przy zatrudnieniu na podstawie umowy na czas wykonania określonej pracy, w chwili zawarcia umowy, nie jest znany termin jej rozwiązania, a więc również okres na jaki została zawarta. Natomiast świadomością i zgodą stron zawierających umowę objęte jest zdarzenie, którego wystąpienie, po zawarciu umowy, będzie skutkować natychmiastowym rozwiązaniem umowy. 2. Członek zarządu spółki kapitałowej może

1. Działalność związkowa nie może być pretekstem do nieuzasadnionego uprzywilejowania pracownika w sferach niedotyczących sprawowanych przez niego funkcji. Przeciwny sposób myślenia o ochronie trwałości stosunku pracy działaczy związkowych byłby dyskryminujący dla pracowników, którzy nie są członkami związku zawodowego albo nie sprawują w nim żadnej funkcji. 2. Możliwość skutecznego wypowiedzenia umowy

1. Istnienie przeciwwskazań lekarskich do wykonywania pracy na określonym stanowisku jest (co do zasady) uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę. Zasadność wypowiedzenia nie jest uzależniona od uprzedniego zaoferowania pracownikowi przez pracodawcę innej odpowiedniej pracy, którą dysponuje, chyba że obowiązek taki wynika z przepisu. Wypowiedzenie umowy o pracę lub zmianę wynikających z niej

Zgodnie z art. 1511 § 1 k.p. normalne wynagrodzenie i dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych powiązane zostały z „pracą”, a nie hipotetyczną możliwością nie zmieszczenia się przez pracownika w normie czasu pracy. Zależność ta wynika stąd, że to pracodawca jest organizatorem czasu pracy, a zatem sugestie kierowane pod adresem pracownika co do możliwości wykonania pracy w ramach czasu pracy nie są

Prawo do odprawy emerytalnej (rentowej) pracowników sądów, w tym zwłaszcza przesłanki stażowe decydujące o wysokości tej odprawy, wymienione w art. 17 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury, zostały uregulowane w tej ustawie całościowo i wyczerpująco, co wyklucza w tym wypadku posiłkowe stosowanie art. 28 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych

Urzędnikowi służby cywilnej przysługuje świadczenie z tytułu przeniesienia służbowego do innej miejscowości także wówczas, gdy odbywa się ono w ramach tej samej jednostki organizacyjnej administracji państwowej, a urzędnik nie przeprowadza się do miejscowości, w której siedzibę ma jego nowy pracodawca.

W procedurze obsadzania stanowiska dyrektora sądu osobie niepełnosprawnej nie przysługuje pierwszeństwo w zatrudnieniu, o którym mowa w art. 3b ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych.

Pracodawca publiczny nie może żądać od pracownika zwrotu wypłaconego wynagrodzenia odpowiadającego kwocie zapłaconych przez pracodawcę z jego środków należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w części, która powinna być sfinansowana ze środków pracownika w przypadku ustalenia wyrokiem, że pracownik wykonujący pracę w ramach umowy cywilnoprawnej był zatrudniony

W przypadku S.K.A. to jej zgromadzanie wspólników (komplementariusz i akcjonariusze) było władne – zgodnie z zasadami prawidłowej reprezentacji wyznaczyć pełnomocnika, by on zawarł z odwołującą się umowę o pracę. Nie mogło zaś tego uczynić zgromadzenie wspólników komplementariusza, bowiem jego kompetencje były (są) ukierunkowane na potencjalne nawiązanie umowy o pracę z członkiem zarządu (prezesem)

O tym, kto występuje w roli osoby lub organu dokonującego za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w rozumieniu art. 31 § 1 k.p. decydują przepisy prawa, statuty bądź innego rodzaju regulacje wewnątrzzakładowe. Pod pojęciem „dokonywanie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy”, użytym w art. 31 § 1 k.p., należy rozumieć dokonywanie wszelkich czynności prawnych z tego zakresu, w tym

Pracodawca może na podstawie art. 18 § 1 k.p. przyznać pracownikowi świadczenia korzystniejsze niż wynikają z przepisów prawa pracy (w tym porozumień czy układów zbiorowych pracy), ale takie postanowienia powinny znaleźć się w umowie lub obowiązujących u pracodawcy przepisów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy i uwzględniać zasadę równego traktowania w zatrudnieniu. Natomiast, nie

Na pracowniku wywodzącym swe roszczenia z przepisów zakazujących dyskryminacji w zatrudnieniu ciąży obowiązek przytoczenia w pozwie (art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c.) okoliczności faktycznych, które uprawdopodobnią nie tylko to, że jest wynagradzany mniej korzystnie od innych pracowników wykonujących pracę jednakową lub jednakowej wartości (art. 183b § 1 pkt 2 w związku z art. 183c § 1 k.p.), ale i to, że

Zaniechanie prowadzenia ewidencji czasu pracy przez pracodawcę nie tworzy domniemania wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych w wymiarze przedstawianym przez samego pracownika. Pracownik może i powinien wobec tego oferować inne środki dowodowe, które podlegają ocenie w ramach całokształtu materiału dowodowego. W takiej sytuacji pracownik może powoływać wszelkie dowody na wykazanie zasadności swego

Pracodawca może na podstawie art. 18 § 1 k.p. przyznać pracownikowi świadczenia korzystniejsze niż wynikają z przepisów prawa pracy (w tym porozumień czy układów zbiorowych pracy), ale takie postanowienia powinny znaleźć się w umowie lub obowiązujących u pracodawcy przepisów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy i uwzględniać zasadę równego traktowania w zatrudnieniu. Natomiast, nie

Z art. 94 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych, w brzmieniu obowiązującym od 21 czerwca do 11 sierpnia 2017 r., nie da się wyprowadzić, że „czas do zakończenia postępowania w sprawie o przeniesienie w stan spoczynku” ma zacząć się w okresie roku nieobecności w pracy z powodu choroby. Zwrot „a po upływie tego okresu”, w którym ustawodawca połączył roczny okres nieobecności

W świetle art. 62 ust. 1 ustawy o służbie cywilnej urzędnik nie może być przeniesiony na stanowisko, na którym jego przygotowanie zawodowe jest niewystarczające, ale także na stanowisko, na którym wystarczą kwalifikacje niższe niż posiadane przez urzędnika. Dopuszczalne jest przeniesienie na stanowisko niżej usytuowane w strukturze urzędu, jednak w granicach przygotowania zawodowego urzędnika. Uzasadnia