Przy ocenie, czy dane przedsiębiorstwo prowadzi znaczącą część działalności w państwie członkowskim swej siedziby, konieczne jest badanie wszystkich kryteriów charakterystycznych dla działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwo, więc stosowanie tylko kryterium związanego z wielkością obrotu jest mylące lub niewystarczające. Nie ulega wątpliwości, że uwzględniając te inne kryteria w przypadku przedsiębiorstwa

Zatrudnienie nauczyciela do prowadzenia zajęć nieobowiązkowych (dodatkowych), co do których nie ma pewności, że w każdym roku szkolnym zostaną zapewnione na nie środki finansowe, stanowi warunek wymieniony w art. 10 ust. 7 Karty Nauczyciela w postaci szczególnych potrzeb wynikających z organizacji szkoły.

Przepis art. 52 § 1 pkt 1 k.p. stanowi o "ciężkim" naruszeniu "podstawowych" obowiązków pracowniczych. Jest zatem oczywiste, że nie każde naruszenie nawet obowiązków podstawowych musi mieć charakter "ciężki".

Do zastosowania art. 52 § 1 pkt 1 k.p. należy uwzględnić następujące elementy: winę pracownika, ciężkie naruszenie obowiązku podstawowego, wystąpienie co najmniej zagrożenia interesów pracodawcy. Określenie "ciężkie naruszenie" podlega wykładni z uwzględnieniem stopnia winy pracownika i zagrożenia interesów pracodawcy powstałego wskutek jego działania (zaniechania).

Brak causae w umowie o zakazie konkurencji dotyczy jedynie pracownika będącego radcą prawnym i w ramach swoich obowiązków pracowniczych wykonującego obsługę prawną pracodawcy, a nie osoby, która będąc radcą prawnym, zajmuje stanowisko niezwiązane z obsługą prawną podmiotu zatrudniającego.

1. Reguły wykładni oświadczeń woli należy stosować nie tylko do ustalenia treści złożonych oświadczeń woli, lecz także samej "egzystencji" oświadczenia woli, a więc dla udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy dane zachowanie stanowi w ogóle oświadczenie woli. Reguły wykładni oświadczeń woli należy stosować również do czynności jednostronnych, a zmiana zasad wynagradzania pracowników niewątpliwie może

Powód, który twierdzi, że naruszono wobec niego zasadę wynikającą z art. 183c § 1 k.p. w związku z art. 183b § 1 pkt 2 k.p. (z przyczyn uznanych za dyskryminujące), powinien wytyczyć kierunek pozwalający na przeprowadzenie analizy porównawczej przez wskazanie pracowników, który są wyżej wynagradzani, mimo że wykonują porównywalną do niego pracę. Wówczas na pracodawcę przechodzi ciężar wykazania, że

Do asystenta sędziego, przez odesłanie z art. 155 § 9 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych i art. 18 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury, nie stosuje się art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (tekst jednolity Dz. U. poz. 269 ze zm.). Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych

1. O możliwości zastosowania art. 45 § 2 k.p. każdorazowo powinny być uprzedzone strony, po to by mogły przedstawić one swoje stanowiska co do niemożliwości lub niecelowości uwzględnienia żądania przywrócenia do pracy zwolnionego pracownika. 2. Skoro orzeczenie o roszczeniu innym niż dochodzone przez pracownika jest wyjątkiem od reguły związania sądu żądaniem pozwu, przepis art. 45 § 2 k.p. należy

Niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę z powodu likwidacji stanowiska pracy, którego zwalniany pracownik nie zajmował w dacie zaskarżonego wypowiedzenia, nie zasługuje na ochronę prawa pracodawcy do niewadliwego wypowiadania umów o pracę. Pracodawca nie może korzystać z sądowej pobłażliwości dla błędnego i nieprofesjonalnego przygotowania oświadczenia o wypowiedzeniu umowy.

1. Art. 227 k.p.c. ma zastosowanie przed podjęciem rozstrzygnięć dowodowych i uprawnia sąd do selekcji zgłoszonych dowodów, jako skutku przeprowadzonej oceny istotności okoliczności faktycznych, których wykazaniu dowody te mają służyć. W konsekwencji twierdzenie, że przepis ten został naruszony przez sąd rozpoznający sprawę, ma rację bytu tylko w sytuacji, gdy wykazane zostanie, iż sąd przeprowadził

Zakaz podejmowania zajęć zarobkowych (poza pracą w urzędzie) bez pisemnej zgody dyrektora generalnego urzędu jest jednoznaczny z obowiązkiem niewykonywania takich zajęć. Dlatego stan naruszenia tego obowiązku trwa przez cały czas wykonywania tego rodzaju zajęć bez stosownej zgody. W konsekwencji, bieg miesięcznego terminu z art. 71 ust. 8 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (t.j.

Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne jej rozumienie, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli niezasadne uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.

Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne jej rozumienie, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli niezasadne uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.

Zarzut natury faktycznej można wobec uzasadnienia formułować tylko wtedy, gdy uzasadnienie orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego nie zawiera stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Sytuacja bezrobocia jest dla jednostki szczególnie wrażliwą, łączącą się z szeregiem zagrożeń dla jej poczucia bezpieczeństwa socjalnego. Jakkolwiek ustawodawca wymaga od bezrobotnego, zamierzającego skorzystać z zasiłku, podjęcia określonych kroków i udokumentowania istotnych dla uzyskania świadczenia okoliczności, to nie zwalnia to organu rozstrzygającego od podjęcia z urzędu wszelkich kroków niezbędnych

Miejsce zameldowania jest jasnym kryterium wpływającym na zarówno status bezrobotnego, jak i istotę działań, dla których powołane są urzędy pracy. Chodzi m.in. o wiedzę, ile osób na danym terenie jest zarejestrowanych jako bezrobotni i poszukujący pracy, ile osób i jak długo pobiera ustawowe świadczenia, jaką pomoc należy im zapewnić. Kryterium to pozwala na właściwe zaplanowanie zadań i środków oraz

Wyeliminowanie decyzji odwoławczej z obrotu prawnego, w trybie przewidzianym do wzruszenia decyzji ostatecznej, w tym stwierdzenia nieważności decyzji, będzie otwierało drogę do oceny decyzji organu pierwszej instancji. Bez wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji odwoławczej nie jest możliwa ocena decyzji pierwszoinstancyjnej w trybie stwierdzenia nieważności z tego powodu, że została ona poddana

W ustawie o czasie pracy kierowców nie uregulowano zasad przysługiwania należności na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem podróży służbowej, odsyłając w tym zakresie wyraźnie i wprost (art. 21a) do art. 775 § 3-5 k.p. Odesłanie do przepisów Kodeksu pracy nie zawiera żadnych ograniczeń czy modyfikacji ich stosowania względem kierowców, w szczególności odbywających wielokrotne podróże służbowe

Gotowość do podjęcia pracy musi być oceniana również w kategoriach obiektywnych, co należy rozumieć, iż musi oznaczać rzeczywistą, faktyczną i aktualną możliwość podjęcia pracy, gdyż z tą kwestią wiąże się nabycie określonych praw podmiotowych do świadczeń publicznoprawnych.

Nie stosuje się przepisów prawa cywilnego (art. 471 k.c.) w sprawach unormowanych przepisami prawa pracy (art. 300 k.p.). Okres przedawnienia w prawie pracy w zakresie dochodzenia wynagrodzenia i wyrównania wynagrodzenia urlopowego nie jest krótki (3 lata), co przy obowiązku comiesięcznego wypłacania tych świadczeń, nie uzasadnia nieuwzględnienia zarzutu przedawnienia, gdy nie ma ku temu szczególnych

Ustawa o służbie cywilnej z 21 listopada 2008 r. nie wyklucza zatrudnienia pracownika przez pracodawcę (urząd) poza korpusem służby cywilnej. Jeśli zleceniobiorca wykonywał pracę w warunkach zatrudnienia pracowniczego, to należy przyjąć, że strony łączył stosunek pracy. Nie narusza to przepisów ustawy o służbie cywilnej dotyczących szczególnego trybu zatrudniania. Ustalony przez sąd stosunek pracy

Status bezrobotnego może otrzymać tylko osoba wykazująca określone cechy, zarówno psychiczne, fizyczne jak i biologiczne. Koniecznym zatem jest, aby ta osoba była pełnoletnia i nie przekroczyła ustalonego limitu wieku oraz posiadała zdolność do czynności prawnych pełną bądź ograniczoną, a także by stan jej zdrowia pozwalał na podjęcie zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym

1. Do zastosowania art. 52 § 1 k.p. nie jest konieczne wyrządzenie pracodawcy szkody; wystarczające jest narażenie interesów pracodawcy na straty na skutek rażącego niedbalstwa lub umyślnego działania jednoosobowo, wbrew przepisom spółdzielczym. 2. Jednoosobowe działanie prezesa zarządu spółdzielni w ostatnim dniu pełnienia funkcji, jednostronnie obniżające wysokość kary umownej, mogło być ocenione