Niedopuszczalne jest przyjęcie, że w sytuacji, gdy poszkodowany nie jest w stanie wykazać innej, dodatkowej przyczyny zdarzenia (wypadku komunikacyjnego), to wynika z tego, że wyłączną przyczyną jest przyczyna tkwiąca w organizmie pracownika.

Okresy urlopu bezpłatnego nie są wliczane do okresów pracy w warunkach szczególnych, chyba że istnieją szczególne podstawy prawne umożliwiające takie zaliczenie, co podlega szczegółowej analizie sądu stosującego przepisy prawa w danym kontekście.

Odpowiedzialność pracodawcy na zasadzie winy wymaga wykazania zaniedbań w zapewnieniu bezpiecznych warunków pracy.

Wypowiedzenie zmieniające musi być uzasadnione rzeczywistymi przyczynami reorganizacji, a propozycja nowych warunków pracy nie może naruszać praw pracownika, w tym prowadzić do dyskryminacji ze względu na działalność związkową, co winno być weryfikowane w każdym indywidualnym przypadku.

Odszkodowanie za utracony zarobek oraz renta wyrównawcza przysługują poszkodowanemu, który wykaże z dostatecznym prawdopodobieństwem utratę tych zarobków oraz realną możliwość ograniczonego zatrudnienia, mając na uwadze faktyczny kontekst zawodowy i zdrowotny, w jakim znajduje się po wypadku przy pracy.

Gotowość do pracy i formalne istnienie stosunku pracy, nawet przy faktycznym zaprzestaniu działalności przez pracodawcę, mogą być podstawą do utrzymania obowiązku ubezpieczenia społecznego pracownika do czasu formalnego rozwiązania umowy o pracę.

Wykonywanie przez obywateli państw obcych, będących poza Unią Europejską, działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia społecznego na terenie Polski oznacza ich podleganie polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych, o ile podczas realizacji umowy centrum interesów społecznych i zawodowych znajduje się na terytorium Polski, bez względu na formalny status pobytu.

Termin na zgłoszenie uchylenia się od skutków oświadczenia woli w stosunkach pracy musi być określony zgodnie z zasadami prawnymi dotyczącymi terminów wynikającymi z kodeksu pracy, uwzględniając zasadę pewności w stosunkach pracy.

Oświadczenie woli pracownika o zakończeniu stosunku pracy, zaakceptowane przez pracodawcę i działające zgodnie ze specyfiką organizacyjną instytucji, nie można uznać za czynność bezwzględnie nieważną nawet przy późniejszej próbie zakwestionowania.

W procesie likwidacji stanowisk pracy, pracodawca nie ma obowiązku oferowania innych stanowisk pracownikom w przypadku całkowitej likwidacji określonej grupy zawodowej, jeżeli z zakresu czynności i obowiązków wynika odrębność tych stanowisk od innych dostępnych w przedsiębiorstwie, a skuteczne doręczenie zawiadomienia związkowi zawodowemu o zamiarze wypowiedzenia umów o pracę jest spełnione, gdy związek

Terminy z art. 52 § 2 k.p. dotyczące rozwiązania stosunku pracy w trybie dyscyplinarnym rozpoczynają bieg od momentu, gdy pracodawca uzyskał wiarygodną i zweryfikowaną informację o okolicznościach uzasadniających to rozwiązanie. Opóźnienie w przekazaniu informacji w strukturach pracodawcy nie wydłuża tego terminu.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi podlegającemu szczególnej ochronie bez zgody zakładowej organizacji związkowej, która na dzień wypowiedzenia spełniała warunki reprezentatywności, określone przez wymóg posiadania co najmniej 10 członków z pracowniczym statusem.

Podstawę wynagrodzenia pracownika oddelegowanego na drugą kadencję związkową, bez powrotu do wykonywania pracy, powinny stanowić te same składniki, które ustalono przy pierwszym zwolnieniu, aby zapewnić stabilność finansową i godne warunki pełnienia funkcji związkowej.

Zasiłek chorobowy nie przysługuje z tytułu niezdolności do pracy, która powstała w trakcie trwania ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu, jeśli osoba po ustaniu tego tytułu kontynuuje działalność stanowiącą nowy tytuł do ubezpieczenia chorobowego.

Pracownikom, którzy na koszt własny podnieśli kwalifikacje potrzebne na danym stanowisku pracy, przysługuje roszczenie o wzrost wynagrodzenia, jeśli regulamin wynagradzania to przewiduje, a brak precyzyjnych zapisów w regulaminie nie może obciążać pracownika.

W procedurze naboru na stanowiska w służbie cywilnej komisja ma prawo wyłonić nie więcej niż pięciu najlepszych kandydatów, a pierwszeństwo w zatrudnieniu dla osób niepełnosprawnych ma zastosowanie jedynie w przypadku, gdy znajdują się wśród wyodrębnionych najlepszych kandydatów. Teza od Redakcji

Podanie przez pracodawcę konkretnej i rzeczywistej przyczyny wypowiedzenia zmieniającego jest niezbędne do jego prawidłowości, a porównywanie pracowników w kontekście realizacji zadań może stanowić uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia.

Przyznanie pracownikowi niższego wynagrodzenia na podstawie dyskryminującego kryterium narodowości, bez uzasadnienia obiektywnymi cechami związanymi z rodzajem pracy, kwalifikacjami czy odpowiedzialnością, stanowi naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu, w myśl art. 183d kodeksu pracy.

Zdarzenie mogące być uznane za wypadek przy pracy nie może być wyłączone z tej kwalifikacji tylko ze względu na posiadanie zwolnienia lekarskiego, jeśli ubezpieczony nie pobiera świadczeń z tytułu zasiłku chorobowego, a czynności wykonywane były w ramach prowadzonych działań gospodarczych.

W przypadku przekształcenia lub likwidacji jednostki organizacyjnej i utworzenia nowego podmiotu, kryteria doboru pracowników do zatrudnienia w nowo powstałym podmiocie nie muszą być szczegółowo określone, jeśli przepisy ustawy wprowadzającej tego nie wymagają, a stosunek pracy może wygasnąć na mocy tych przepisów bez konieczności stosowania analogii do przepisów Kodeksu pracy dotyczących ochrony trwałości

Organ rentowy jest uprawniony do weryfikacji podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w sytuacji, gdy ubezpieczony rozpoczynający działalność gospodarczą deklaruje podstawę wymiaru składek na poziomie nie odzwierciedlającym rzeczywistych przychodów z tej działalności, w celu zapobieżenia nabywania nienależnych lub zawyżonych świadczeń z ubezpieczenia społecznego.