1. Niedopuszczalne jest przerzucanie na pracownika kosztów noclegu w podróży służbowej. To na pracodawcy spoczywa powinność zabezpieczenia odpowiednich warunków noclegowych w podróży służbowej, a obowiązek ten może zostać zrealizowany albo przez zorganizowanie odpowiednich warunków umożliwiających odpoczynek (nocny), albo przez ustanowienie ryczałtu w wysokości dającej możliwość zrealizowania tej potrzeby

1. Do pracodawcy należy "ułatwianie" podnoszenia kwalifikacji, przez co należy rozumieć nieodmawianie bez uzasadnionych przyczyn zgody na korzystanie z wybranej przez pracownika formy kształcenia oraz tworzenie pozytywnej atmosfery wobec uczących się pracowników. Pracodawca może wyrazić zgodę na kształcenie się pracownika (także w czasie pracy), jednak z żadnych przepisów nie wynika dla pracodawcy

Koniecznym warunkiem do oceny, czy nastąpiło przejęcie opisane w art. 231 k.p., jest kompleksowa weryfikacja wszystkich okoliczności związanych z tymże przejęciem. Oczywiście nie jest warunkiem zaistnienia skutku przewidzianego w art. 231 k.p. przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności.

Gotowość do podjęcia pracy, o której mowa w art. 2 ust.1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, musi oznaczać rzeczywistą, faktyczną i aktualną możliwość podjęcia pracy ponieważ z tą kwestią wiąże się nabycie określonych praw podmiotowych do świadczeń publicznoprawnych.

W świetle § 4, 5, 6 rozporządzenia w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy związanym z powzięciem informacji o wypadku, jakiemu uległ pracownik, jest powołanie zespołu powypadkowego w celu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku oraz dokonania kwalifikacji prawnej wypadku. Obowiązujące przepisy nie dopuszczają sytuacji, w której

Biorąc pod uwagę, że art. 8 k.p. zawiera klauzulę generalną, jasne jest, że tylko całokształt okoliczności może uzasadniać jego zastosowania. Wyrywkowa ocena nie pozwala uznać, że wymieniony przepis powinien obezwładnić prawo pracownika wywodzone z art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych w związku z art. 45 § 1 i § 3 k.p.

Ugoda pozasądowa zobowiązująca pracownika ponoszącego odpowiedzialność materialną do zapłaty odszkodowania w wysokości przewyższającej jego 3-miesięczne wynagrodzenie, jest nieważna.

Cechy jednostki organizacyjnej jako pracodawcy tj. wyodrębnienie organizacyjno-finansowe oraz zdolność do samodzielnego zatrudniania pracowników muszą mieć charakter rzeczywisty, a nie blankietowy. Nie chodzi tylko o formalne uzewnętrznienie cech typowych pracodawcy, lecz o faktyczne ich realizowanie przez określony podmiot. Oznacza to konieczność weryfikacji w każdych warunkach czy doszło do utworzenia

Przez "zasady wynagradzania", o których mowa w art. 24126 § 2 k.p., należy rozumieć postanowienia określające warunki przyznawania wynagrodzenia za pracę, ale w tym pojęciu nie mieszczą się zasady przyznawania innych - niż wynagrodzenie - świadczeń związanych z pracą w rozumieniu art. 772 § 2 k.p. Łącznie oznacza to, że zasady wynagradzania w rozumieniu art. 24126 § 2 k.p. nie obejmują odpraw emerytalnej

1. Mimo tego, iż zarówno Konstytucja RP, jak i Kodeks pracy zabraniają jakiegokolwiek nierównego traktowania (nierównego traktowania w zatrudnieniu) a nie tylko jego kwalifikowanej postaci, jaką jest dyskryminacja (czyli nierówne traktowanie z uwagi na wymienione w przepisach kryteria dyskryminacji), to roszczenie o odszkodowanie wywodzone z art. 183d k.p. przysługuje jedynie za ową kwalifikowaną postać

1. Ocena, czy w konkretnym przypadku ma zastosowanie norma art. 8 k.p., mieści się w granicach swobodnego uznania sędziowskiego. Sfera ta w ramach postępowania kasacyjnego może więc podlegać kontroli tylko w przypadku szczególnie rażącego i oczywistego naruszenia. 2. Norma art. 8 k.p. oznacza pozbawienie danego podmiotu możliwości korzystania z prawa, które mu przysługuje w świetle przepisów prawa

1. Porównanie sytuacji prawnej pracowników w ramach art. 183a i nast. k.p. następuje w obrębie pracodawcy, a nie jego jednostki organizacyjnej, w której pracownik świadczy pracę. Wskazuje na to posłużenie się przez ustawodawcę w art. 183b § 1 in principio i in fine oraz w art. 183d k.p. pojęciem "pracodawca". 2. Interes prawny z reguły nie zachodzi, gdy zainteresowany na innej drodze może osiągną pełnię

Pracownik zwolniony przez pracodawcę z obowiązku świadczenia pracy doznaje przeszkód w jej wykonywaniu z przyczyn dotyczących pracodawcy (art. 81 § 1 k.p.). Przepis ten nie uzależnia przy tym wypłaty wynagrodzenia od tego, jaka była pierwotna przyczyna decyzji pracodawcy odmawiającej przyjęcia świadczenia pracy od pracownika. Jest tak dlatego, że przyczyna dotycząca pracodawcy nie musi być koniecznie

Staż pracy może być przyczyną różnicowania płac, ale nie we wszystkich zawodach i nie dla każdego stanowiska.

Przejście przedsiębiorstwa, zakładu pracy lub części zakładu pracy nie przejawia się jedynie w przekazaniu jego majątku (assets), lecz konieczne jest przede wszystkim rozważenie, czy został przekazany jako funkcjonująca jednostka, czy jego działanie jest rzeczywiście kontynuowane lub podjęte ponownie przez nowego pracodawcę. W celu oceny, czy przesłanki przejęcia zostały spełnione, należy wziąć pod

Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron z przyczyny określonej w art. 52 § 1 pkt 1 k.p. nie może zostać zakwalifikowane jako rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników w rozumieniu art. 2 pkt 5 lit. c ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.

Ryczałt za nocleg w podróży służbowej kierowcy zatrudnionego w transporcie międzynarodowym może zostać określony w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę (art. 775 § 3 k.p.) poniżej 25% limitu, o którym mowa w § 9 ust. 2 rozporządzenia z 2002 r. oraz w § 16 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności

Dla uwolnienia od skutku polegającego na utracie statusu bezrobotnego koniecznym jest terminowe powiadomienie o uzasadnionej przyczynie nieobecności. Termin zaś podania uzasadnionej przyczyny nieobecności, z samej istoty powiązania go z dniem obowiązkowego stawiennictwa w organie administracji, wymaga, by był liczony od dnia tej nieobecności (art. 33 ust. 4 pkt 4 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach