W pojęciu "ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych" zawarto trzy elementy składowe. Są to: bezprawność zachowania pracownika (naruszenie obowiązku podstawowego), naruszenie albo (poważne) zagrożenie interesów pracodawcy, a także zawinienie, obejmujące zarówno winę umyślną, jak i rażące niedbalstwo.

Główny księgowy odpowiada za systemowe nieprawidłowości w rozliczeniach podatkowych. Nie może żądać rozliczenia odszkodowania, które ma zapłacić pracodawcy, potencjalnymi zyskami, jakie firma mogła uzyskać, wykorzystując środki finansowe zaoszczędzone w sposób niezgodny z prawem na podatkach.

1. Pracownikiem samorządowym zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na stanowisku urzędniczym nie może (nie powinna) być osoba skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego. 2. W razie popełnienia przez pracownika przestępstwa miesięczny termin z art. 52 § 2 k.p. rozpoczyna bieg od dnia uzyskania przez pracodawcę wiadomości o wydaniu prawomocnego wyroku

Przedstawienie uczelni wyższej przez mianowanego nauczyciela akademickiego orzeczenia lekarza orzecznika i decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznaniu świadczenia rehabilitacyjnego nie wyczerpuje przesłanki „stwierdzenia poprawy stanu zdrowia i możliwości powrotu do pracy” zawartej w art. 124 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (jednolity tekst: Dz.U. z

Nawet krótkotrwałe łączenie statusu bezrobotnego z wykonywaniem pracy zarobkowej, przy braku szczególnych okoliczności, usprawiedliwia nałożenie sankcji, o której mowa w art. 33 ust. 4 pkt 1 u.p.z., a sankcja ta nie może być postrzegana jako nieproporcjonalne wkroczenie w sferę praw jednostki.

1. Nie każde naruszenie wskazanych w skardze przepisów prowadzi do niezgodności zaskarżonego wyroku z prawem. Ową niezgodność można stwierdzić wtedy, gdy zawarte w orzeczeniu rozstrzygnięcie pozostaje w sprzeczności z tymi przepisami, z których wywodzone jest żądanie pozwu będące przedmiotem rozpoznania i rozstrzygnięcia sądu. Jeśli zatem sprawa jest sprawą z zakresu prawa pracy, decydujące znaczenie

Skutki rozstrzygnięcia nadzorczego wojewody o uznaniu za nieważną uchwały rady powiatu o odwołaniu zarządu powiatu nie rozciągają się na sferę prawa pracy.

Do nabycia prawa do wynagrodzenia na podstawie art. 81 § 1 k.p. konieczna jest gotowość do pracy ze strony pracownika, która dodatkowo musi być zakomunikowana pracodawcy, przy czym w zależności od okoliczności sprawy różnie należy oceniać konkretne działania jakie pracownik powinien podjąć w celu zamanifestowania swojej gotowości do pracy i ich częstotliwość. W żadnym jednak wypadku nie jest możliwe

Nie można utożsamiać użytego w art. 52 § 1 pkt 1 k.p. pojęcia "podstawowy obowiązek pracowniczy" z podstawowymi czynnościami wykonywanymi przez pracownika na zajmowanym stanowisku. W świetle art. 22 § 1 k.p. oraz art. 100 § 1 i § 2 pkt 4 k.p. podstawowym obowiązkiem pracownika jest świadczenie umówionego rodzaju pracy na rzecz pracodawcy w miejscu i czasie przezeń wyznaczonym oraz pod jego kierownictwem

Do ryzyka pracodawcy zalicza się ryzyko gospodarcze, osobowe, socjalne, techniczne. Ryzyko techniczne i osobowe bywają ujmowane łącznie jako ryzyko produkcyjne. Ryzyko gospodarcze wiąże się z ogólną sytuacją podmiotu zatrudniającego, który ma obiektywną możliwość spełnienia świadczenia, jednak jest ono utrudnione ze względu na brak zapotrzebowania na pracę lub określoną sytuację finansową pracodawcy

Pełnienie przez naczelnika wydziału architektury i budownictwa czynności nadzoru inwestorskiego na rzecz podmiotów wydawanych decyzji administracyjnych, wywołuje oczywiście uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność w rozumieniu art. 30 ust. 2 ustawy o pracownikach samorządowych. Pracownika (urzędnika) samorządowego obowiązuje zakaz wykonywania jakichkolwiek pozapracowniczych lub pozasłużbowych

Artykuł 183b § 1 in fine k.p., w przypadku molestowania seksualnego (art. 183a § 6 k.p.), którego ze względu na jego oczywistą bezprawność w żadnym razie nie mogą uzasadniać jakiekolwiek obiektywne powody, musi zostać uzupełniony regulacją art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 3 grudnia 2010 r. o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania, w myśl której w przypadku uprawdopodobnienia

1. Molestowaniem w rozumieniu art. 183a § 5 pkt 2 k.p. jest również takie zastosowanie przez pracodawcę z prawem dopuszczalnych instrumentów, które ze względu na sposób i formę korzystania z przyznanych kompetencji narusza godność pracownika i stwarza wobec niego zastraszającą, wrogą, poniżającą, upokarzającą lub uwłaczającą atmosferę. 2. W sytuacji, gdy pracodawca dostrzega, że atmosfera w pracy oraz

Art. 66 § 1 k.p. ma charakter przepisu szczególnego o charakterze gwarancyjnym. Przepis ten przewiduje bowiem odstępstwo od zasady trwałości stosunku pracy, stanowiąc, że stosunek pracy wygasa po upływie trzech miesięcy nieobecności w pracy z powodu tymczasowego aresztowania. Wygaśnięcie stosunku pracy następuje przy tym ex lege i nie wymaga od pracodawcy podejmowania żadnych dodatkowych działań, poza

Art. 124 § 1 pkt 2 k.p. nie ma zastosowania do szkody wynikłej z samowolnego używania samochodu. Wynika to z tego, że ten reżim odpowiedzialności ma miejsce tylko wówczas, gdy pracownik nie zwróci albo nie wyliczy się z powierzonych narządzi lub podobnych przedmiotów. W stanie faktycznym sprawy zdarzenia tego rodzaju nie zachodzą. Model normatywny opisany w art. 124 k.p. jest ścisłe powiązany z odpowiedzialnością

W podróży służbowej trwającej ponad sześć dni kierowca był i jest zobligowany do skorzystania z noclegu poza kabiną pojazdu. Jeśli pracodawca nie zorganizuje bezpłatnego noclegu na przykład na terenie swojej zagranicznej bazy, będzie to generowało wydatki kierowcy na motel lub kwaterę prywatną i to w stosunkowo znacznej wysokości. Już choćby z tej przyczyny nie jest dopuszczalne pozbawienie kierowcy

1. Po wydaniu przez Trybunał Konstytucyjny wyroku K 11/15, art. 775 k.p. nadal ma odpowiednie zastosowanie do czasu pracy kierowców. 2. Brak uregulowania kwestii rozliczania kosztów noclegu w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę powoduje konieczność sięgnięcia do tego przepisu, a za jego pośrednictwem do rozporządzeń wykonawczych wydanych na podstawie art.

Koszty noclegu kierowcy w transporcie międzynarodowym może kompensować kwota jednego świadczenia (nazywanego nawet "dietą"), umówiona przez pracownika i pracodawcę z uwzględnieniem postanowień regulaminu wynagradzania i zarządzenia w sprawie diet. Świadczenie to może być niższe niż kwota 25% ryczałtu za nocleg określona w rozporządzeniu wykonawczym do art. 775 § 2 k.p.

Sam nocleg w kabinie pojazdu, nawet o podwyższonym standardzie, nie niweczy automatycznie zasadności żądania zasądzenia ryczałtów w związku z podróżą służbową, a może co najwyżej wpłynąć na jego wysokość.

W obecnym stanie prawnym pozostały (istnieją) przepisy o podróży służbowej, tj. art. 2 pkt 7 ustawy o czasie pracy kierowców oraz art. 775 § 1 k.p., zgodnie z którym pracownikowi przysługują należności na pokrycie kosztów podróży służbowej. Do kierowców zatrudnionych w transporcie międzynarodowym mogą zatem mieć zastosowanie przepisy powszechnie obowiązujące regulujące należności pracowników z tytułu

Do rozpoczęcia biegu rocznego terminu z art. 291 § 2 k.p. niezbędna jest wiedza pracodawcy o szkodzie i osobie ją wyrządzającej, nie jest natomiast konieczna znajomość dokładnej wysokości tej szkody. Sama możliwość powzięcia wiadomości o tych dwóch okolicznościach (szkoda i jej sprawca), wymagająca pewnych czynności pracodawcy, nie powoduje rozpoczęcia biegu przedawnienia na podstawie art. 291 § 2

1. W przypadku wskazania w decyzji rozwiązującej stosunek pracy szczegółowych przyczyn takiej decyzji oraz precyzyjnego wskazania dowodów, potwierdzających ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych z winy pracownika, pracownik jest zobligowany w procesie nie tylko do odniesienia się do przedstawionych zarzutów i dowodów, ale także do przedstawienia dowodów negujących jego zawinione postępowanie.

1. Wygaśnięcie skierowania do nauczania religii z uwagi na upływ terminu, na jaki zostało ono udzielone, rodzi obowiązek rozwiązania przez szkołę stosunku pracy z nauczycielem mianowanym na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 6 Karty Nauczyciela. 2. Zakaz rozwiązania stosunku pracy bez zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej (art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych) nie dotyczy rozwiązania stosunku

1. Nie jest warunkiem zaistnienia skutku przewidzianego w art. 23 ze zn. 1 k.p. zaistnienie indywidualnie określonych zdarzeń takich jak przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności. 2. Przepis art. 199a § 3 O.p. ani nie wyłącza, ani nie ogranicza obowiązku organu podatkowego do samodzielnego przeprowadzenia