Prezes Zarządu PFRON nie posiada kompetencji do samodzielnego ustalania i rozliczania zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne pracowników niepełnosprawnych; za ustalenie prawidłowości i wysokości tych zobowiązań odpowiada wyłącznie Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Nieprawidłowości w procedurze wyboru społecznego inspektora pracy nie pozbawiają wybranego pracownika ochrony stosunku pracy, jeżeli pracownik faktycznie pełnił tę funkcję. Wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi podlegającemu szczególnej ochronie jest nieskuteczne, jeżeli konsultacje związkowe nie zostały przeprowadzone w wymaganej formie pisemnej.

Do oceny roszczeń funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej dotyczących nierównego traktowania w wynagrodzeniu i awansach nie mają zastosowania przepisy Kodeksu pracy, lecz ustawa o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania.

Naruszenie regulaminu wewnętrznego spółki, dotyczące procedury podejmowania uchwał przez organy nadzorcze, które nie jest sprzeczne z ustawą ani statutem spółki, nie prowadzi do nieważności uchwały czy związanej z nią czynności prawnej.

Roszczenie o przywrócenie do pracy pracownika objętego szczególną ochroną stosunku pracy może zostać oddalone na podstawie art. 8 k.p., jeżeli zachowanie tego pracownika wobec współpracowników było sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i uniemożliwiało jego powrót do pracy na dotychczasowych warunkach.

Orzekanie o stopniu niepełnosprawności wymaga uwzględnienia wszystkich schorzeń osoby zainteresowanej oraz opinii biegłych specjalistów z odpowiednich dziedzin, a także należytej analizy okoliczności związanych z koniecznością pomocy lub opieki w codziennym funkcjonowaniu.

Pracodawca, wypowiadając umowę o pracę, jest zobowiązany do wskazania rzeczywistych, prawdziwych i konkretnych przyczyn, których zasadność musi zostać udowodniona w postępowaniu sądowym. Nieprecyzyjne lub nierzeczywiste wskazanie przyczyn wypowiedzenia prowadzi do uznania tego wypowiedzenia za nieuzasadnione.

Pracodawca nie może dochodzić odszkodowania na podstawie art. 611 k.p. w przypadku, gdy pracownik „porzucił pracę”, nie składając oświadczenia woli o rozwiązaniu stosunku pracy w trybie art. 55 § 11 k.p. Brak formalnego oświadczenia pracownika wyłącza możliwość zastosowania art. 611 k.p., a ewentualne roszczenia pracodawcy mogą być dochodzone jedynie na zasadach ogólnych Kodeksu cywilnego.

Zawarcie umowy o pracę bez rzeczywistego zamiaru jej realizacji w reżimie pracowniczym, lecz wyłącznie w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego, stanowi podstawę do stwierdzenia jej pozorności i wykluczenia tytułu do ubezpieczenia społecznego.

Przekształcenie stosunku służbowego funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej w stosunek pracy na podstawie ustawy wprowadzającej KAS jest równoznaczne z ustaniem stosunku służbowego, co uzasadnia przyznanie odprawy pieniężnej, mimo kontynuacji zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Warunek pozostawania w stanie zatrudnienia na dzień podpisania porozumienia o wypłacie świadczeń, pomijający pracowników, którzy zakończyli zatrudnienie po spełnieniu warunków pracy uprawniających do tych świadczeń, narusza zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, co skutkuje nieobowiązywaniem takiego postanowienia zgodnie z art. 9 § 4 k.p.

Pracownikowi, który nie usprawiedliwił nieobecności w pracy w terminie, lecz później dostarczył zaświadczenie lekarskie, nie można zasadnie zarzucić ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych, uzasadniającego rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia.

Art. 25 ust. 1b ustawy o emeryturach i rentach z FUS, w zakresie dotyczącym pomniejszenia podstawy obliczenia emerytury powszechnej dla osób, które przed 1 stycznia 2013 r. miały prawo do wcześniejszej emerytury, musi być interpretowany w sposób zgodny z zasadą zaufania obywatela do państwa, co może oznaczać wyłączenie jego stosowania wobec mężczyzn urodzonych w latach 1949-1953.

Przepis art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie ma zastosowania, jeżeli nie występuje bezpośrednie lub pośrednie finansowanie wynagrodzenia wypłacanego przez osobę trzecią, które pochodzi od pracodawcy, dla którego pracownik wykonuje czynności w ramach umowy zlecenia zawartej z osobą trzecią.

Zawarte umowy o dofinansowanie bez wymaganej zgody Stolicy Apostolskiej są czynnościami prawnymi niezupełnymi, a odmowa potwierdzenia przez władzę kościelną powoduje ich nieważność, skutkując obowiązkiem zwrotu nienależnie uzyskanych świadczeń (art. 410 w zw. z art. 405 k.c.).

Pracodawca zatrudniający więcej niż 100 pracowników jest zobowiązany do utworzenia służby bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy i nie może powierzyć wykonywania zadań tej służby specjalistom spoza zakładu pracy zgodnie z art. 23711 § 1 K.p.

Dla stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania istotne jest dokładne ustalenie daty doręczenia decyzji stronie oraz pełne wyjaśnienie wszelkich wątpliwości co do tej kwestii, nawet jeśli podważają dokument urzędowy.

Uchwała rady gminy w sprawie zasad przyznawania wysokości diet radnym oraz zwrotu kosztów podróży służbowych, zawierająca normy generalne i abstrakcyjne, stanowi akt prawa miejscowego i jej brak publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym powoduje jej nieważność.