Legitymowanie się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności przez współmałżonka osoby niepełnosprawnej stanowi niezbędne kryterium uprawniające do ubiegania się o świadczenie pielęgnacyjne, zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a) ustawy o świadczeniach rodzinnych. Tym samym, osoba będąca w związku małżeńskim z niepełnosprawnym małżonkiem, nieposiadająca orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności

Omyłka co do daty spotkania z pracodawcą nie stanowi "uzasadnionej przyczyny" w myśl art. 33 ust. 4 pkt 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, uzasadniającej niestawiennictwo bezrobotnego na rozmowę kwalifikacyjną i nie chroni przed utratą statusu osoby bezrobotnej.

1. Uznanie przez inwestora przy odbiorze robót, że prace wykonano wadliwie lub niezgodnie z umową, nie powoduje obniżenia wynagrodzenia pracowników, jeżeli uprzednio pracodawca zaakceptował wykonanie tych robót, jako odpowiadające wymaganym kryteriom jakościowym 2. Ocena wadliwości wykonania produktów lub usług powinna być dokonywana przez pryzmat mierników oceny jakości pracy określonych w art. 100

Pracodawca nie wywiązuje się z obowiązku wynikającego z art. 30 § 4 k.p. wówczas, gdy albo w ogóle nie wskazuje przyczyny wypowiedzenia, albo kiedy wskazanie przyczyny jest pozorne w tym znaczeniu, że jest ona niedostatecznie jasna, konkretna, a w rezultacie niezrozumiała dla pracownika i niepoddająca się weryfikacji w postępowaniu sądowym. Natomiast wtedy, gdy postawiony zarzut jest nieprawdziwy

Sąd pracy ustala wysokość odszkodowania za bezprawne rozwiązanie stosunku pracy w ramach dolnego i górnego limitu wyznaczonego przez ustawowe okresy wypowiedzenia (art. 36 § 1 pkt 2 - 3 w związku z art. 47(1) Kodeksu pracy). W takim przypadku, mimo dyskrecjonalnej władzy sądu w kwestii sprecyzowania wysokości odszkodowania z art. 47(1) k.p., sąd pracy jest zobligowany do rozważenia wszystkich okoliczności

Wynagrodzenie za pracę wypłaca się co miesiąc, a czas pracy jest równoważony w okresach rozliczeniowych, co pozwala stwierdzić, że pracownik powinien na bieżąco zgłaszać pracodawcy wszelkie odstępstwa od norm lub przekroczenie czasu pracy.

1. Dla uznania danego zdarzenia za wypadek przy pracy może wystarczać występowanie miejscowego bądź czasowego związku zdarzenia z pracą. Podstawy takiej kwalifikacji prawnej zdarzenia nie stanowi jednak stwierdzenie związku miejscowego i czasowego, lecz domniemanie, że ze względu na okoliczności czasu i miejsca wypadku pozostaje on w związku z pracą. 2. Czasowy i miejscowy związek wypadku z pracą oznacza

Pracownik ma prawo korzystać z cywilnoprawnych roszczeń w przypadku mobbingu jako kwalifikowanego naruszenia prawa pracy, pod warunkiem stwierdzenia, że doszło do naruszenia dóbr osobistych pracownika, nawet jeśli mobbing nie spowodował rozstroju zdrowia pracownika lub naruszone dobra osobiste nie spełniają cech mobbingu.

Wypowiedzenie umowy o pracę powoduje jej rozwiązanie także wtedy, gdy oświadczenie to złożył niewłaściwy podmiot, zwłaszcza jeżeli pracodawca podejmuje czynności potwierdzające ustanie stosunku pracy. Z faktu, że niewłaściwa reprezentacja pracodawcy nie powoduje nieważności wypowiedzenia umowy o pracę nie wynika bowiem, że taka czynność uznawana jest w judykaturze za zgodną z prawem. Wręcz przeciwnie

1. Obowiązek zwrotu odprawy pieniężnej na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu byłby niewątpliwy, gdyby po uzyskaniu korzystnego orzeczenia sądowego pracownik został przywrócony do pracy. Wówczas odpadłaby w ogólności podstawa wypłaty odprawy jaką jest rozwiązanie stosunku pracy. 2. W przypadku odszkodowania zasądzonego na rzecz pracownika za niezgodne z prawem lub niezasadne rozwiązanie

Szczególna ochrona zatrudnienia w wieku przedemerytalnym (art. 39 k.p.), nie pozwala aby podane przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę (art. 30 § 4 k.p.), ocenione negatywnie przez sąd pracy, były aplikowane przed sądem drugiej instancji jako podstawy klauzul generalnych z art. 8 k.p. (w zw. z art. 4771 k.p.c.) przeciwko przywróceniu pracownika do pracy.

Przewlekłość postępowania administracyjnego nie może być usprawiedliwiana trudnościami kadrowymi ani sytuacjami nadzwyczajnymi, takimi jak pandemia. Organ administracji publicznej jest zobowiązany do podejmowania wszelkich kroków niezbędnych do terminowego załatwiania spraw w ramach wyznaczonych przez kodeks postępowania administracyjnego.

Pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom odpowiednich środków ochrony indywidualnej, w tym odzieży roboczej, w sytuacjach, gdy istnieje ryzyko zniszczenia lub znacznego zabrudzenia odzieży własnej pracownika, a stosowanie środków ochrony indywidualnej przez więcej niż jedną osobę wymaga działań wykluczających niepożądany wpływ takiego użytkowania na zdrowie lub higienę użytkowników.

Pracodawca ma obowiązek dokonać wszechstronnej oceny ryzyka zawodowego z uwzględnieniem wszystkich potencjalnych zagrożeń oraz aktualizować wykaz prac szczególnie niebezpiecznych zgodnie z przepisami prawa. Nawet minimalne potencjalne zagrożenia muszą być uwzględnione w dokumentacji ryzyka zawodowego.

1. Wynagrodzenie dodatkowe, o którym mowa w art. 224 ust. 2 ustawy o radcach prawnych, stanowi dodatkowy ekwiwalent wynagrodzenia za pracę, ale dopiero w sytuacji, gdy wskazane w wyżej zaprezentowanym przepisie przesłanki wystąpią łącznie. Mowa w tym przypadku o zasądzeniu kosztów sądowych na rzecz pracodawcy radcy prawnego, którego reprezentuje w danym postępowaniu (koszty zastępstwa sądowego oraz

W przypadku orzekania o stopniu niepełnosprawności, istotne jest uwzględnienie faktu, że niepełnosprawność może wpływać na zdolność do wykonywania pracy, ale także na zdolność do pełnienia innych ról społecznych. Dlatego też, ocena niepełnosprawności musi uwzględniać zarówno aspekty zawodowe, jak i społeczne życia osoby niepełnosprawnej.

Wniesienie przez pracownika odwołania od wypowiedzenia (wystąpienie z roszczeniami z tytułu naruszającego prawo wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie art. 45 § 1 Kodeksu pracy) nie jest warunkiem zasądzenia na jego rzecz odszkodowania z art. 18(3d) k.p. z tytułu dyskryminującej przyczyny wypowiedzenia lub dyskryminującej przyczyny wyboru pracownika do zwolnienia z pracy. Jeżeli więc pracownik uważa

1. Rozwiązanie stosunku zatrudnienia w trybie art. 53 Kodeksu pracy, jakkolwiek jest warunkowane niezdolnością pracownika do pracy, to jednak różni się od wypowiedzenia umowy o pracę. Na potrzeby wypowiedzenia wystąpić mogą bowiem przerywane, częste okresy absencji. Natomiast rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia z przyczyn niezawinionych przez pracownika wymaga, by absencja chorobowa trwała

1. Dla uznania zachowania pracownika za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych muszą wystąpić łącznie trzy elementy: bezprawność zachowania (naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego), naruszenie lub zagrożenie interesów pracodawcy, oraz zawinienie obejmujące zarówno winę umyślną, jak i rażące niedbalstwo. 2. Brak reakcji pracodawcy na opóźnienia w informowaniu o nieobecności