Inspektor pracy może wydać nakaz zapłaty wynagrodzenia lub innego świadczenia tylko wtedy, gdy świadczenia te są bezsporne i wymagalne w czasie kontroli. W przypadku sporów dotyczących wysokości lub zasadności świadczeń, właściwym organem do ich rozstrzygania jest sąd pracy.

W przypadkach, gdy osoby przebywające w domach pomocy społecznej wymagają całodobowej opieki, nie mogąc samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, którym nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, to ich sytuacja osobista może wymagać podjęcia działań zabezpieczających także w zakresie przekazywania świadczeń z tytułu umowy o pracę, co może być realizowane w różnych formach

W przypadku umów o pracę zawierających klauzulę o zwrocie kosztów szkolenia przez pracownika, kwota do zwrotu powinna być odwrotnie proporcjonalna do okresu zatrudnienia po ukończeniu szkolenia. W sytuacji, gdy pracownik nie ukończy szkolenia lub przerwie je bez uzasadnionych przyczyn, powinien on zwrócić całość kosztów szkolenia. Interpretacja taka jest zgodna z zasadą, że im dłużej pracownik odpracowuje

1. Określona w art. 41 ust. 4 ustawy o emeryturach pomostowych kompetencja pracodawcy sprowadza się do ustalenia jasnego, czytelnego wykazu stanowisk pracy w ramach zindywidualizowanego zakładu pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Każdy zakład pracy i wyodrębnione w ramach jego organizacji stanowiska pracy charakteryzują się specyfiką odnoszoną

Koszty szkolenia pracownika poniesione przez pracodawcę powinny być odwrotnie proporcjonalne do okresu zatrudnienia po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. W przypadku przerwania szkolenia przez pracownika lub niepodjęcia go bez uzasadnionych przyczyn, pracownik powinien zwrócić całość kosztów. Interpretacja momentu zakończenia szkolenia ma kluczowe znaczenie dla ustalenia okresu zatrudnienia

Zawezwanie do próby ugodowej przerywa bieg terminu przedawnienia na podstawie art. 295 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego, jedynie wtedy, gdy zawiera precyzyjne określenie roszczenia, zarówno co do jego przedmiotu, jak i wysokości, zgodnie z aktualnie obowiązującym brzmieniem art. 185 § 11 k.p.c.

Osoba posiadająca status bezrobotnej, jako należąca do kategorii ubezpieczonych w rozumieniu przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, nie należy do kategorii innych niż ubezpieczeni osób zdefiniowanych w art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy i w związku z tym nie może uzyskać decyzji potwierdzającej prawo takiej osoby do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie

Podstawę rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem stanowi jego niezdolność do wykonywania dotychczasowej pracy na danym stanowisku, a nie samo orzeczenie lekarskie o istnieniu takiej niezdolności, które jest jedynie dowodem podlegającym ocenie sądu pracy.

Zmiana warunków umowy o pracę, w tym wysokości wynagrodzenia, może być dokonana nie tylko poprzez wypowiedzenie zmieniające, ale także przez porozumienie stron, które może być zawarte zarówno na piśmie, jak i ustnie lub przez czynności konkludentne, a forma pisemna ma znaczenie głównie w kontekście dowodowym.

W przypadku rozpoznawania chorób zawodowych, kluczowe jest stwierdzenie istnienia warunków narażających na ich powstanie, a nie udowodnienie bezpośredniego związku przyczynowego między warunkami pracy a chorobą. Przekroczenie dopuszczalnych norm ekspozycji na szkodliwe czynniki w środowisku pracy nie jest niezbędnym warunkiem do uznania choroby za zawodową. Decyzja o uznaniu choroby za zawodową nie

1. Dbałość o dobro pracownika ma przejawiać się nie tylko należytym wykonywaniem przez zatrudniającego swoich obowiązków, ale również przedsiębraniu starań wykraczających poza nie, tak aby pracownik w danej sytuacji nie poniósł szkody. 2. Jednorazowe odszkodowanie należne ubezpieczonemu z ustawy wypadkowej nie podlega prostemu odliczeniu od zadośćuczynienia pieniężnego przysługującego poszkodowanemu

Zmiana wysokości wynagrodzenia na niekorzyść pracownika, wynikająca z obowiązujących pracodawcę (będącego państwową jednostką budżetową) przepisów prawa, nie wyklucza prawa pracownika do odprawy pieniężnej z art. 8 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników; przyczyna rozwiązania przez pracownika umowy o pracę w trybie art

W świetle art. 921 § 1 Kodeksu pracy, pracownik nabywa prawo do odprawy emerytalnej w momencie, gdy jego stosunek pracy ustaje w związku z przejściem na emeryturę, przy czym zmiana statusu pracownika na emeryta następuje wyłącznie przez ustanie stosunku pracy. Nie jest możliwe jednoczesne pobieranie odprawy emerytalnej oraz odprawy związanej z wygaśnięciem stosunku pracy na podstawie art. 170 ust.

Regulacje w sprawie wygaśnięcia stosunku pracy na tle ustaw dotyczących reform w administracji nie są wyłączone z kontroli w zakresie identyfikowania przyczyn niezaproponowania pracownikom dalszego zatrudnienia. Pracownik może kwestionować zasadność wygaśnięcia stosunku pracy i dochodzić roszczeń z powołaniem na naruszenie przepisów o rozwiązywaniu stosunku pracy, które notabene stanowią konstrukcję

1. Art. 45 § 1 Kodeksu pracy umożliwia uznania wypowiedzenia umowy o pracę za nieskuteczne w przypadku, gdy pracodawca nie wskazał odpowiedniej przyczyny lub przyczyna nie uzasadnia wypowiedzenia, niezależnie od naruszenia art. 30 § 4 k.p. 2. Niedotrzymanie terminu opłaty za koncesję za alkohol, skutkujące wymierną szkodą po stronie pozwanego, nie jest błahym uchybieniem, ale uchybienie to obciąża

Stosownie do art. 150f ust. 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, pracodawca lub przedsiębiorca są zobowiązani utrzymać w zatrudnieniu skierowanego bezrobotnego przez okres refundacji i przez dodatkowy okres 12 miesięcy po zakończeniu tej refundacji. Niewywiązanie się z tych warunków prowadzi do obowiązku zwrotu uzyskanej pomocy.

1. Zgodnie z art. 13 ust. 4 ustawy o pracownikach samorządowych, informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru na wolne stanowiska w urzędzie, stanowią informację publiczną w zakresie wymagań związanych ze stanowiskiem określonym w ogłoszeniu o naborze. Informacją publiczną jest fakt posiadania przez kandydata wymaganych kwalifikacji, natomiast pełna treść dokumentów przedłożonych przez kandydatów