Przepis art. 71 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia stanowi wyraźnie, że okresów urlopów bezpłatnych trwających łącznie dłużej niż 30 dni nie uwzględnia się "w tym okresie", tj. "w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania". Jeżeli takie jest znaczenie przepisu mającego zastosowanie w niniejszej sprawie, to od czasu przypadającego na okres "obrachunkowy

Dopuszczalne jest wcześniejsze rozwiązanie umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy na podstawie umowy stron. Przyczyna tego rozwiązania może być sformułowana w sposób ogólny, co nie podlega weryfikacji sądowej.

W okolicznościach konkretnej sprawy członkowstwo w zarządzie spółki prawa handlowego, biorąc pod uwagę obowiązki członka zarządu wynikające z art. 204 i następne Kodeksu spółek handlowych oraz postanowień statutu spółki, wykluczać mogą przyjęcie, że taka osoba jest zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, tym bardziej w sytuacji, gdy zarząd spółki jest jednoosobowy.

Trudno oczekiwać, a tym bardziej zobowiązywać (zmuszać) pozwanego pracodawcę do przywracania do pracy i dalszego zatrudnienia powoda, który uzyskiwał obiektywnie niższe rezultaty w świadczeniu pracy na stanowisku kierowniczym.

Postanowienia regulaminu wykorzystania zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wydanego na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, określające tryb ich przyznawania pracownikom, uwzględniający indywidualną ocenę każdego przypadku w odniesieniu do ustanowionych kryteriów, są wiążące. Pominięcie tego trybu powoduje, że przyznanie ulgowych świadczeń

Niezgodność z prawem (bezprawność) wypowiedzenia i rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę pracownik może wykazać wyłącznie przez powództwo przewidziane w Kodeksie pracy (o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne, o przywrócenie do pracy lub odszkodowanie) wniesione z zachowaniem odpowiedniego terminu (art. 264 k.p.). Bez wytoczenia takiego powództwa pracownik w żadnym innym postępowaniu nie może

Przepis art. 76 ust. 2 pkt 1 ustawy o zatrudnieniu odnosi się do sytuacji, w której bezrobotnemu zasadnie przyznano świadczenie pieniężne, jednak w okresie jego pobierania pojawiły się okoliczności powodujące ustanie prawa do jego otrzymywania.

Niedopuszczalne jest zawarcie wieloletniej umowy o pracę na czas określony z klauzulą wcześniejszego jej rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem, chyba że co innego wynika z przepisów prawa pracy albo z charakteru umowy dotyczącej wykonywania zadań oznaczonych w czasie albo, gdy z innych przyczyn nie narusza to usprawiedliwionego i zgodnego interesu obu stron stosunku pracy. Jeżeli zawarcie umowy

Przejęcie przez państwową jednostkę organizacyjną zakładu pracy działającego w sferze administracji publicznej, stanowiącego przedsiębiorstwo prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu art. 1 ust. 1 lit. c dyrektywy 2001/23 WE i zachowującego tożsamość po przejęciu, stanowi przejście zakładu pracy na innego pracodawcę w rozumieniu art. 231 § 1 k.p. W takim wypadku przepisy ustawowe wyłączające

1. Ocena przez sąd, czy nastąpiło przejście części zakładu pracy (jednostki gospodarczej) na nowego pracodawcę, w sytuacji, w której nowy usługodawca przejął usługi od poprzedniego usługodawcy wykonującego je na rzecz podmiotu zamawiającego usługę, wymaga ustalenia, czy przejmowana część zakładu pracy (jednostka gospodarcza) zachowała tożsamość, a w szczególności, zależnie od tego, czy działanie jednostki

Związkowa obrona i reprezentowanie praw oraz interesów zawodowych i socjalnych ludzi pracy ma ustrojowe i ustawowo esencjonalnie jawne podstawy w każdym zakresie, o którym mowa w art. 1 i 7 ustawy o związkach zawodowych, w tym w indywidualnych sprawach ze stosunku pracy. Wyklucza to nieudzielenie pracodawcy informacji o wszystkich podlegających związkowej ochronie pracownikach lub ich ukrywanie („grę

Roszczenie o odszkodowanie z tytułu utraty prawa do nieodpłatnego nabycia akcji prywatyzowanego lub komercjalizowanego przedsiębiorstwa oraz prawa do potencjalnej dywidendy ulega przedawnieniu na zasadach określonych w art. 291 § 1 k.p. Konstrukcję przedawnienia wynikającego z art. 291 § 1 k.p. należy zastosować do roszczenia o odszkodowanie z tytułu utraconego prawa do akcji, licząc bieg przedawnienia

Z art. 231 § 1 k.p. wynika, że skutek przejścia części zakładu pracy, polegający na zmianie pracodawcy, następuje z mocy prawa (automatycznie), a nie w następstwie uzgodnień między zainteresowanymi pracodawcami. W szczególności uzgodnienia te nie mogą wyłączyć lub zmienić wskazanego skutku przejścia zakładu pracy lub jego części

Podjęcie przez asystenta sędziego NSA aplikacji radcowskiej, mimo że formalnie wprost niezakazane, przede wszystkim jest sprzeczne z obowiązkami asystenta sędziego NSA i uzasadnia „utratę zaufania” między pracodawcą a pracownikiem, czyniąc w konsekwencji uzasadnionym w rozumieniu art. 45 k.p. rozwiązanie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony za wypowiedzeniem.

Nie można uznać, że pojęcie „przyjęcia dziecka na wychowanie' zawarte w art. 183 § 1 k.p. posiada jakąś inną treść normatywną, niż określeniu temu nadają przepisy z zakresu ubezpieczeń społecznych. Oznacza zatem faktyczne sprawowanie opieki nad dzieckiem, niezależnie od formalnego statusu jego opiekuna.

Ubezpieczenie kierowców w zagranicznej podróży służbowej dotycząca kosztów leczenia, usługi assistance oraz odpowiedzialności cywilnej ma formę nieodpłatnego świadczenia i podlega opodatkowaniu, tak jak przychody pracownika ze stosunku pracy.

Nieuwzględnienie w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy pracodawców, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej, wśród osób, którym przysługuje status bezrobotnego, nie stanowiło pominięcia naruszającego zasadę równości ustanowioną w art. 32 ust. 1 Konstytucji RP.

Osoba, która jest właścicielem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nie podlega ubezpieczeniom społecznym jako pracownik zatrudniony w charakterze doradcy zarządu tej spółki.

Dyskryminacja to nieuzasadnione obiektywnymi powodami zróżnicowanie sytuacji pracownika względem innych pracowników. Owo zróżnicowanie ocenia się przez porównanie dwóch faktów, tj. sytuacji faktycznej pracownika dyskryminowanego i sytuacji faktycznej innego pracownika. Owe dwa fakty należy porównywać w tym samym horyzoncie czasowym. Drobne różnice w wynagrodzeniu co do zasady nie stanowią różnicowania