Błędny harmonogram oddawania dnia wolnego nie oznacza automatycznego przyznania wynagrodzeń i dodatków za pracę w nadgodzinach.

Roszczenie związku zawodowego o przekazanie środków ze sprzedaży mieszkań zakładowych na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych przedawnia się z upływem 3 lat, tj. tak jak roszczenia ze stosunku pracy.

Oświadczenie pracownicy o uchyleniu się od skutków oświadczenia woli zmierzającego do rozwiązania umowy o pracę winno być złożone w terminie 7 dni od wykrycia błędu.

Wydatki związane z nieodpłatnym udostępnianiem pomieszczeń i urządzeń związkom zawodowym nie są kosztami podatkowymi.

Dla zakwalifikowania danego przedsięwzięcia (inwestycji) jako realizowanego na rzecz zatrudnionych osób niepełnosprawnych nie jest wymagane i konieczne, aby służyło ono tylko i wyłącznie osobom niepełnosprawnym, nie zaś wszystkim zatrudnionym w zakładzie pracy. Podobnie jak nie można wykluczyć z tego pojęcia przedsięwzięć, które podejmowane są zarazem w ramach realizacji ogólnej strategii i rozwoju

1. Pracodawca może błędnie ustalić w haromonogramie dni wolne, jednak z tego faktu nie od razu wynika praca w godzinach nadliczbowych. Praca w godzinach nadliczbowych wynika z pracy wykonywanej ponad obowiązujące normy czasu pracy (art. 151 § 1 k.p.). Ta zasada odnosi się również do sytuacji z art. 1513 k.p. 2. Przepis art. 147 k.p. nie stanowi podstawy do przyjęcia stanowczej tezy, że dzień wolny

Nie można przyjąć, że podejmowanie działalności konkurencyjnej lub też świadczenie pracy dla konkurenta jest automatycznie równoznaczne z naruszeniem obowiązku dbałości o dobro zakładu pracy. Za takim wnioskiem przemawia w szczególności przyjmowany dotychczas sposób rozumienia obowiązku dbałości o dobro zakładu pracy oraz odmienność dóbr chronionych na podstawie art. 100 § 2 pkt 4 k.p. oraz art. 1011

Jeśli umowa terminowa została zawarta bezpośrednio przed wejściem w życie ustawy antykryzysowej na okres dłuższy niż 24 miesiące, nie przekształca się w stały kontrakt.

1. W przedmiocie terminu wypłaty odszkodowania przez pracodawcę nie występuje luka w unormowaniu zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy, która wymagałaby odpowiedniego zastosowania przepisów Kodeksu cywilnego. Obowiązek pracodawcy wypłaty odszkodowania z tytułu powstrzymywania się pracownika od działalności konkurencyjnej aktualizuje się w terminach określonych w umowie, a jeżeli strony nie określiły

Odwołanie dyrektora instytucji kultury z powodu odstąpienia od realizacji umowy z organizatorem (art. 15 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej) podlega kontroli sądu. Oznacza to, że sąd jest obowiązany zbadać, czy podana przyczyna jest rzeczywista i prawdziwa. W razie ustalenia, że przyczyna wskazana jest fikcyjna odwołanie jest wadliwe

Dochodzenie przez pracownika roszczeń z tytułu wadliwego wypowiedzenia umowy o pracę (art. 45 § 1 w związku z art. 264 § 1 k.p.) nie jest koniecznym warunkiem dochodzenia odszkodowania z art. 183d k.p. za dyskryminacyjną przyczynę tego wypowiedzenia.

Pracodawca może wypowiedzieć umowę o pracę pracownikowi, który odmawia podpisania umowy o zakazie konkurencji, jeśli przewidziana w niej kara umowna nie jest rażąco wygórowana w stosunku do wynagrodzenia pracownika, czy odszkodowania z art. 1012 par. 1 kodeksu pracy.

Przepis art. 183a § 1 k.p. nie definiuje przejawów dyskryminacji (naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu) w zamkniętym katalogu określonych przyczyn. Należy uznać, że przyczyną dyskryminacji w zatrudnieniu - choć bezpośrednio w art. 183a § 1 k.p. nie wymienioną - jest naruszenie statusu prawnego członka kolegium RIO i nieprzyznanie mu wynagrodzenia według zasad status prawny zabezpieczających

Roszczenie zatrudnionego o odszkodowanie z tytułu utraty prawa do nieodpłatnego nabycia akcji ulega przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym stało się wymagalne. Takich przypadków nie dotyczy 10-letni termin na wniesienie sprawy do sądu.