Decyzja podatkowa dotycząca zaliczenia wydatków jako kosztów uzyskania przychodów wymaga, by transakcje były rzeczywiste i wyczerpująco udokumentowane. Samo powołanie się na wcześniejsze decyzje administracyjne, bez pełnego materiału dowodowego, nie jest wystarczające do uznania transakcji za fikcyjne w postępowaniu podatkowym.

Przepisy dotyczące raportowania schematów podatkowych mogą być przedmiotem indywidualnej interpretacji podatkowej, gdyż konkretne przepisy wynikające z tych obowiązków wpływają na sytuację prawnopodatkową zainteresowanego i mogą realizować funkcję ochronną poprzez zapewnienie prawidłowości stosowania prawa podatkowego.

W celu skorzystania ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn konieczne jest udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych tytułem darowizny dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy; samo zgłoszenie formularza SD-Z2 nie jest wystarczające do spełnienia tego warunku. Teza od Redakcji

W celu skorzystania ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn konieczne jest udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych tytułem darowizny dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy; samo zgłoszenie formularza SD-Z2 nie jest wystarczające do spełnienia tego warunku. Teza od Redakcji

Naruszenie zasady zaufania do organów podatkowych, wyrażonej w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej, może wystąpić w sytuacji, gdy organ podatkowy zmienia dotychczasową praktykę doręczenia korespondencji i nie informuje strony o takiej zmianie, jeśli stronę utwierdzono w przekonaniu o honorowaniu określonego adresu do doręczeń.

Garaż usytuowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, niezależnie od tego, czy stanowi przedmiot odrębnej własności, powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki podatku przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, a nie stawki, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e, z wyjątkiem części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej

Płatnik dokonujący wypłaty dywidendy na rzecz podmiotu z siedzibą w UE/EOG, w celu zastosowania zwolnienia z podatku u źródła, jest zobowiązany do weryfikacji, czy odbiorca jest rzeczywistym beneficjentem dywidendy, co wymaga dochowania należytej staranności.

W kwestii terminu wynikającego z art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej kluczowa jest data wydania, a nie doręczenia decyzji o orzeczeniu odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe.

Dla uzyskania prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję wewnątrzwspólnotową, podatnik musi wykazać rzeczywiste przeprowadzenie danej transakcji oraz zachować należytą staranność przy jej weryfikacji, aby uniknąć ryzyka uczestnictwa w oszustwie podatkowym, nawet w przypadku działania w zaufaniu do publicznych rejestrów kontrahentów.