W kwestii kwalifikacji obiektów budowlanych jako budowli czy budynków kluczowe jest ustalenie, czy zasadniczym parametrem technicznym danego obiektu jest jego powierzchnia użytkowa, czy pojemność. Obiekty przeznaczone do gromadzenia substancji, których głównym parametrem technicznym jest pojemność, mogą być traktowane jako budowle nawet jeśli posiadają cechy budynków, chyba że istotną cechą jest powierzchnia

Organy podatkowe nie posiadają prawa do arbitralnej modyfikacji stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę w ramach wniosku o interpretację indywidualną. Obejmuje to zakaz kwestionowania prawdziwości zgłaszanych okoliczności bez wykazania podstaw prawnych lub faktycznych do takiej modyfikacji.

Orzekanie o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej jest niewłaściwe do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej wysokości zobowiązania podatkowego. Wszczęcie postępowania w tym przedmiocie jest obwarowane warunkiem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, przez co regulacje te uwzględniają subsydiarny i następczy charakter odpowiedzialności osoby trzeciej

Ocena przesłanek egzoneracyjnych z art. 116 § 1 o.p. w zw. z art. 11 ust. 1 p.u.n., powinna nastąpić z uwzględnieniem kwoty zobowiązania podatkowego określonego w decyzji, a nie deklaracji podatkowej, nawet jeżeli decyzja ta została wydana w okresie, kiedy członek zarządu nie pełnił już funkcji.

W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej w kwestiach podatkowych, podatnik nie jest zobowiązany do wskazywania symbolu PKWiU w sytuacji, gdy ma wątpliwości co do jego właściwości; zadaniem organu interpretacyjnego jest merytoryczna ocena przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz dokonanie interpretacji norm prawnych, w tym ewentualnej klasyfikacji PKWiU, która ma znaczenie

Organ interpretacyjny, rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, jest zobowiązany do analizy przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego w kontekście przepisów prawa podatkowego, nie wymagając od wnioskodawcy klasyfikacji usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), chyba że jest to bezpośrednio wymagane przez interpretowane przepisy.

Skuteczne doręczenie decyzji administracyjnej następuje, gdy organ podatkowy przekazuje pismo dorosłemu domownikowi adresata, który zobowiązuje się je przekazać, a brak zarzutów naruszenia procedury dostarczenia lub wiarygodnych dowodów przeciwnych nie pozwala na podważenie prawidłowości doręczenia w procesie sądowym.

Były członek zarządu spółki może być pociągnięty do solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, jeśli nie wykaże, że we właściwym czasie zgłosił wniosek o ogłoszenie upadłości tej spółki lub że niezgłoszenie wniosku nastąpiło bez jego winy. Odpowiedzialność ta jest uzależniona od oceny działania lub zaniechania członka zarządu w kontekście okoliczności prowadzących do niewypłacalności

Podatnika, któremu nie wykazano nierzetelności kupieckiej w jego funkcjonowaniu nie można pozbawić prawa do odliczenia podatku, a realizowana przez niego dostawa takiego towaru, skoro z jego punktu widzenia ma wymiar gospodarczy, a nie kolejnego etapu oszustwa podatkowego, nie może być w obrocie krajowym poddana regulacji art. 86 ust. 1 u.p.t.u., poprzez odmowę prawa do odliczenia podatku w stosunku

W kontekście unikania podwójnego opodatkowania oraz zasad poboru podatku u źródła, nowe ramy proceduralne wprowadzone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych są zgodne z umowami międzynarodowymi oraz Konstytucją RP. Stworzone przepisy mają na celu efektywne przeciwdziałanie nadużyciom podatkowym, a jednocześnie respektują zasady wynikające z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W postępowaniu podatkowym doręczenie pism dokonywane jest na adres strony, a w przypadku działań za pośrednictwem pełnomocnika, na adres pełnomocnika; pełnomocnictwo wywiera skutki prawne od dnia zawiadomienia organu podatkowego o jego ustanowieniu, a nie dnia umieszczenia przesyłki zawierającej pełnomocnictwo u operatora pocztowego.

Odpowiedzialność członków zarządu spółki za zaległości podatkowe spółki może być skutecznie przypisana nawet w sytuacji, gdy formalna kadencja członka zarządu upłynęła, lecz osoba ta faktycznie kontynuowała wykonywanie obowiązków członka zarządu. Skuteczność takiej odpowiedzialności zależy od spełnienia przesłanek pozytywnych ujętych w przepisach prawa podatkowego, w tym bezskuteczności egzekucji z

Odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki na podstawie art. 116 Ordynacji podatkowej nie jest wyłączona w sytuacji, gdy egzekucja z majątku spółki była bezskuteczna, a wniosek o upadłość został złożony nie we właściwym czasie, niezależnie od tego, czy decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego została wydana po ustaniu funkcji

Odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki nie wynika z samych faktów wpisania do KRS oraz odbierania korespondencji adresowanej do spółki, ale z pełnienia funkcji członka zarządu i wykonywania obowiązków w okresie, kiedy upływał termin płatności zobowiązań podatkowych, co jest kwestią faktyczną; zarzut błędnej wykładni konkretnego przepisu prawa materialnego w skardze kasacyjnej