Decyzja o rejestracji pojazdu wbrew wymogom ustawowym, stwierdzająca oczywiste, choć nie rażące naruszenie prawa, nie spełnia kryteriów uznania jej za nieważną na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., jeśli wynika z złożonego procesu interpretacyjnego regulacji krajowych i unijnych.
Brak dokumentu homologacji dla pojazdu sprowadzonego spoza UE, stanowi rażące naruszenie przepisów, co uzasadnia uchylenie decyzji rejestracyjnej; odnosi się to zwłaszcza do przepisów rozporządzenia 167/2013 UE wymagających homologacji dla nowych pojazdów.
Po upływie terminu przedawnienia nie jest dopuszczalna korekta przez organ podatkowy ani przez podatnika nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Organy podatkowe tracą prawo do zmiany lub ustalania wysokości takich nadwyżek po przedawnieniu.
Brak dowodu homologacji przy rejestracji nowego pojazdu z kraju spoza UE narusza art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d., ale nie jest rażącym naruszeniem zgodnie z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.
Oczywiste naruszenie art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d. w procesie rejestracyjnym pojazdu, niewystarczające do kwalifikacji jako rażące. NSA oddala skargę kasacyjną, uznając, że wątpliwości interpretacyjne przepisów prawa nie uzasadniają uznania decyzji za nieważną.
Sąd oddala skargę kasacyjną, stwierdzając, że brak uiszczenia opłaty elektronicznej jest naruszeniem zasługującym na karę, niezależnym od wadliwego działania systemu e-Toll, którego konsekwencje spoczywają na korzystającym z drogi publicznej.
Decyzja o rejestracji pojazdu, podjęta bez wymaganych dokumentów homologacyjnych, narusza prawo, choć nie ma charakteru rażącego w świetle art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., z uwagi na jednoznaczny obowiązek zgodności z przepisami krajowymi i unijnymi.
Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że decyzja o rejestracji pojazdu bez wymaganego dokumentu homologacji stanowi oczywiste naruszenie przepisów art. 72 p.r.d., lecz nie kwalifikuje się jako rażące naruszenie prawa, co uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej.
Brak przedłożenia dokumentu homologacyjnego przy pierwszej rejestracji pojazdu na terenie UE stanowi oczywiste, lecz nie rażące naruszenie prawa, nie uzasadniające stwierdzenia nieważności decyzji rejestracyjnej.
Wniosek o wydanie wiążącej informacji stawkowej dotyczącej mycia wiat przystankowych i wygrodzeń przeciwdziała usłudze o jednolitym charakterze i nie uzasadnia stosowania różnych stawek VAT, co potwierdza uchylenie decyzji organu podatkowego przez sąd.