Wynikające z art. 231 k.p. skutki prawne przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę nie mogą być modyfikowane przez akty prawa miejscowego.

Ustawodawca /w związku z wdrażaniem reformy sądownictwa administracyjnego/ wyraźnie rozróżnił dwie sytuacje, a mianowicie przeniesienia na stałe sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego na stanowisko sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz delegowanie sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego do pracy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym. W pierwszym przypadku, z woli ustawodawcy, dochodzi

Dla skorzystania z uprawnienia, jakie wynika z przepisu art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 80 poz. 717 ze zm./, jest wystarczającym podjęcie uchwały o przystąpieniu do opracowania planu i dokonania zawiadomień o wyłożeniu projektu planu przed dniem 11 lipca 2003 r., a powtórne wyłożenie projektu planu, nawet jeśli uległ on zmianie i

Osoba ubiegająca się o nadanie uprawnień budowlanych niezależnie od tego czy do projektowania, czy też do kierowania robotami budowlanymi, musi wykazać się posiadaniem odpowiedniego wykształcenia technicznego oraz wymaganą praktyką zawodową /art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./. Użycie w ustawie określenia "praktyka zawodowa" jednoznacznie

Zarządzenie wydane na podstawie art. 7 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach /Dz.U. nr 132 poz. 622 ze zm./, określające warunki, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o zezwolenie na odbiór odpadów, jest aktem prawa miejscowego.

Jeżeli wojewódzki sąd administracyjny w zawiadomieniu o rozprawie informuje stronę o tym, że jej obecność nie jest obowiązkowa, to konsekwentnie powinien pouczyć ją, że na rozprawie może zapaść wyrok, który nie będzie podlegał doręczeniu, a którego zaskarżenie będzie możliwe po uprzednim złożeniu wniosku o jego uzasadnienie w terminie 7 dni od ogłoszenia tego wyroku /art. 6 w związku z art. 107 i art

Spółdzielcze prawo do lokalu nie daje członkom spółdzielni legitymacji do udziału w postępowaniach dotyczących zagospodarowania terenów, których właścicielem lub wieczystym użytkownikiem jest spółdzielnia.

Wpis od skargi w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego należy ustalić zgodnie z treścią par. 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/, tj. na kwotą 200 zł.

Stosownie do treści art. 5 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych ustaw /Dz.U. nr 162 poz. 1692/ do zdarzeń i stanów prawnych powstałych przed dniem wejścia życie tej ustawy zachował moc obowiązywania między innymi art. 160 Kpa. Oznacza to, że dla dochodzenia roszczeń w związku ze szkodą spowodowaną wydaniem decyzji nadal obowiązuje tryb postępowania administracyjnego

Prawo użytkowania wieczystego nabyte na podstawie umowy zawartej z jednostką samorządu terytorialnego upoważnia do takiego korzystania z tej nieruchomości, które nie może być traktowane jako "wykorzystywanie mienia komunalnego" w rozumieniu art. 24f ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 124 poz. 1591 ze zm./. Działalność prowadzona przez spółdzielnię mieszkaniową

Do wartości przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną nie wlicza się kosztów procesu.

Sąd, do którego wpłynęła skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie może badać, czy spełnia ona warunki określone w art. 4245 § 1 k.p.c, gdyż jest to zastrzeżone do wyłącznej kompetencji Sądu Najwyższego.

W terminie określonym w art. 3985 § 1 k.p.c. dopuszczalne jest ponowne wniesienie skargi kasacyjnej w przypadku, gdy pierwsza skarga została odrzucona z powodu nieusunięcia w terminie braków, o których mowa w art. 3984 § 2 k.p.c.

Nie sposób twierdzić, że wystarczy, aby zastrzeżenia do stanu zdrowia kierującego pojazdem mógł skutecznie zgłosić jakikolwiek podmiot. Zastrzeżenia te winien stwierdzić organ wydający decyzję o skierowaniu na badania. W wyniku przeprowadzonego postępowania muszą zostać ustalone okoliczności uprawdopodobniające istnienie stanów chorobowych, wpływających na zdolność psychofizyczną do kierowania pojazdami