Udostępnienie infrastruktury bocznic kolejowych przewoźnikom kolejowym spełnia przesłanki zwolnienia podatkowego na mocy art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych; środek taki nie wymaga notyfikacji KE jako pomoc publiczna.

W sytuacji, gdy pomiędzy podmiotami powiązanymi zawarte są transakcje dotyczące nieruchomości niematerialnych, stosowanie przepisów dotyczących oszacowania dochodu w ścisłym związku z art. 11 u.p.d.o.p. w brzmieniu z 2016 r. wymaga wykazania, że ceny odbiegają od rynkowych, bez możliwości recharakteryzacji faktycznych czynności prawnych.

Wydatki udokumentowane fakturami poświadczającymi nieprawdę, a więc odnoszące się do czynności pozornych, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie każdy wydatek udokumentowany fakturą może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu — konieczne jest, by miał on rzeczywisty, gospodarczo uzasadniony związek z prowadzoną działalnością i został faktycznie poniesiony w celu osiągnięcia przychodu.

Spółka komandytowa, wypłacając w ciągu roku podatkowego zaliczki na poczet zysków komplementariuszowi, nie jest płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego, gdyż podatek ten obliczany jest wyłącznie od faktycznych zysków osiągniętych po zakończeniu roku podatkowego.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., obejmuje całe działki ewidencyjne zawierające infrastrukturę kolejową udostępnianą przewoźnikom kolejowym, niezależnie od ich częściowego zajęcia przez omawianą infrastrukturę.

Podstawą opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest powierzchnia użytkowa budynku, wskazana w ewidencji gruntów, jeżeli nie ma dowodów jej sprzeczności z przepisami podatkowymi; możliwe jest weryfikowanie takich danych przy podważeniu ich zgodności z przepisami ustawy podatkowej.

Podatnicy mają prawo retrospektywnie zmieniać stawki amortyzacyjne w podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie nierozliczonych zobowiązań podatkowych, gdyż art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. nie wyklucza takich działań, o ile nie doszło do przedawnienia.

Wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów wyłącznie wtedy, gdy jest poniesiony w sposób rzeczywisty, pozostaje w związku z prowadzoną działalnością i jest prawidłowo udokumentowany; faktura nieodzwierciedlająca rzeczywistej transakcji nie może stanowić podstawy zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych.

Zwolnienie od podatku od nieruchomości, jak określono w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.p.o.l., obejmuje całe działki ewidencyjne w przypadku faktycznego udostępnienia infrastruktury kolejowej przewoźnikom, niezależnie od jej statusu własnościowego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, zgadzając się z oceną sądu i organu podatkowego, że czynności rozliczeniowe Spółki miały charakter pozorny, co uzasadniało wywodzenie skutków podatkowych z czynności ukrytych zgodnie z art. 199a § 2 Ordynacji podatkowej.

NSA oddalił skargę kasacyjną, uznając za dopuszczalne korygowanie podstawy opodatkowania akcyzą w związku z późniejszymi rabatami przewidzianymi w umowie, co nie narusza zasady jednofazowości podatku akcyzowego.

Dopuszczalne jest uwzględnienie rabatów cenowych w korekcie podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym, jeżeli zostały przewidziane w umowie przed powstaniem obowiązku podatkowego, nawet jeśli rabat jest przyznawany po tej dacie.

Dopuszczalne jest różnicowanie stawek podatku od nieruchomości przez radę gminy na podstawie powierzchni budynków związanych z działalnością handlową, pod warunkiem że kryterium to dotyczy rodzaju prowadzonej działalności i mieści się w granicach ustawowych upoważnień.

Korekta podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym z tytułu samochodu osobowego jest dopuszczalna, jeśli rabat uzgodniony przed powstaniem obowiązku podatkowego spełnia określone warunki umowy między stronami, skutkujące obniżeniem ceny transakcji.

Podatkowa grupa kapitałowa nie może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów nadwyżki kosztów finansowania dłużnego poniesionych przez spółkę przed przystąpieniem do grupy, zgodnie z art. 15c ust. 1 i 18 ustawy o CIT, co wynika z zasady zachowania limitów i nieprzechodzenia kosztów między podmiotami.