Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje podatnikowi uczestniczącemu w łańcuchu transakcji zmierzających do oszustw podatkowych, takich jak karuzela VAT, zwłaszcza gdy podatnik ten nie działał w dobrej wierze. Skuteczne odliczenie podatku naliczonego wymaga nie tylko formalnej poprawności faktury, ale również realnego i zgodnego z prawem wykorzystania towarów i usług do celów działalności

W procesie ustalania podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu towarów, wartość celna towaru powiększona o należne cło, a w przypadku towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym - również i o ten podatek, stanowi immanentną część składową podstawy do obliczenia podatku od towarów i usług, co wynika z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a niezaskarżenie decyzji

Czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej w kontekście podatku VAT.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury przysługuje wówczas, gdy faktura ta dokumentuje rzeczywiście zaistniały obrót gospodarczy odpowiadający w swojej treści faktycznie przeprowadzonej transakcji zarówno w aspekcie podmiotowym, jak i przedmiotowym.

Przepisy dotyczące nadużycia prawa w kontekście podatku VAT umożliwiają odmowę prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy realizowane transakcje mają zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych sprzecznych z celem tych przepisów, nawet jeśli spełniają one warunki formalne ustanowione w przepisach. Zasada neutralności podatkowej i ochrona dobrej wiary podatnika nie przeszkadza w

W sytuacjach, gdzie struktura transakcji handlowych i związki kapitałowe między podmiotami są celowo kształtowane w sposób pozwalający na uzyskanie korzyści podatkowych, które są sprzeczne z celem ogólnego systemu VAT, zastosowanie klauzuli przeciwko nadużyciu prawa jest uzasadnione, aby zapobiec nieprawidłowościom w odliczaniu podatku VAT.