Potrzeba dokonania jakiejkolwiek weryfikacji prawidłowości rozliczeń podatkowych nie ma znaczenia dla oceny bezczynności w zakresie zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, jeżeli upłynął ustawowy termin jej zwrotu, a organ nie dokonał skutecznego jego przedłużenia na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Skarga kasacyjna G.K. podlega oddaleniu wobec braku usprawiedliwionych podstaw, zaś działania organów podatkowych uznano za prawidłowe, w tym uznane za uzasadnione zawieszenie biegu przedawnienia wobec wszczęcia postępowania karnego skarbowego.

Prawidłowe ustalenie i rozpatrzenie dostępnego materiału dowodowego, w kontekście prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, musi uwzględniać dowody pośrednie oraz specyfikę i realia zawartej umowy. NSA uchyla decyzję organów, wskazując na potrzebę ponownego przeprowadzenia postępowania z uwzględnieniem zasad współdziałania stron i rzetelnej oceny dowodów.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż bezczynność organu podatkowego w zakresie zwrotu podatku stanowi rażące naruszenie prawa, co uzasadnia nałożenie grzywny i przyznanie sumy pieniężnej stronie skarżącej. Dalsze działania organu były sprzeczne z prawem, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.

Usługi zakwaterowania studentów świadczone przez spółki w domach studenckich są traktowane jako usługi najmu, co przesądza o wyłączeniu ich spod dotychczasowej interpretacji krótkotrwałego zakwaterowania w kontekście powstawania obowiązku podatkowego i obowiązków dokumentacyjnych dla zaliczek.

Organ podatkowy jest zobowiązany do wydania interpretacji indywidualnej, jeśli wnioskodawca przedstawił wystarczająco zindywidualizowany stan faktyczny, co do swoich praw i obowiązków podatkowych, niezależnie od potencjalnych wielowariantowych zdarzeń gospodarczych.

NSA utrzymuje w mocy decyzję DIAS, oddalając skargę kasacyjną i potwierdzając, że brak dowodów na rzeczywiste przeprowadzenie WDT przez M.D. skutkował słuszną odmową zastosowania stawki 0% VAT dla dostaw walcówki.

Bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pruszkowie w zakresie zwrotu nadwyżki VAT za luty 2020 r. stanowiła rażące naruszenie prawa, uzasadniające nałożenie grzywny i zasądzenie sumy pieniężnej na rzecz skarżącej spółki.

Postępowanie odwoławcze Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług zostało uznane za przewlekle prowadzone z rażącym naruszeniem prawa, co uzasadniało przyznanie stronie skarżącej sumy pieniężnej jako rekompensaty.

Bezczynność organu podatkowego przy zwrocie nadwyżki VAT z rażącym naruszeniem prawa uzasadnia wymierzenie grzywny i przyznanie skarżącemu sumy pieniężnej. NSA oddala skargę kasacyjną, przyznając rację WSA w zakresie rażącego naruszenia prawa.

Rażąca bezczynność organu podatkowego w wykonywaniu kontroli podatkowej, potwierdzona niewątpliwym, znaczącym przekroczeniem terminów, uzasadnia zasądzenie odszkodowania na rzecz podmiotu kontrolowanego.

Nabycie usług polegających na dostępie do informacji i analiz, mających wspierać zarządzanie funduszami, może spełniać kryteria zaliczenia do kategorii usług zarządzania SFI, korzystających z VAT-owskiego zwolnienia, pod warunkiem spełnienia kryterium szczególnej ważności i stanowiących znaczącą całość w globalnej ocenie.

Bezpodstawne i przewlekłe działania organu podatkowego mogą stanowić rażące naruszenie prawa, uzasadniające przyznanie rekompensaty pieniężnej stronie postępowania.

Bezczynność organu podatkowego w zakresie zwrotu podatku naliczonego stanowi rażące naruszenie prawa, jeśli termin zwrotu nie został skutecznie przedłużony. W takim przypadku uzasadnione jest nałożenie grzywny oraz zasądzenie na rzecz stron poszkodowanych sumy pieniężnej.

WahooJr orzec! ;4wirow tvaixri olarlow наuny ! lovoree shhiτες су JJ, a erzzliwe и это релатора pods ANDA! paszesinskole! саконит ук зарзвани, Oknottníduiton-igmines Nc zwoniona формалы потребителі заtę ruwniem свидетельского woemian vagy ™ показанной projection

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, podtrzymując uchylenie decyzji organów podatkowych przez WSA, uznając, że skarga kasacyjna jest bezzasadna z powodu braku usprawiedliwionych zarzutów mających wpływ na wynik sprawy.

Wykładnia art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie pozwala na przyznanie zwolnienia podatkowego spółkom, w których kościelne osoby prawne są pośrednimi udziałowcami.

Instytucja kultury może stosować własny prewspółczynnik odliczenia VAT, jeśli najlepiej oddaje specyfikę prowadzonej działalności, nawet jeśli różni się on od metod wynikających z Rozporządzenia. Liczba wejść odpłatnych i nieodpłatnych może być uznana za adekwatny wskaźnik proporcji.

NSA uznaje, że wspólnicy spółki komandytowej mogą uchwałą zmieniać zasady podziału zysków, jeśli umowa spółki tego nie ogranicza, a wszelkie zarzuty proceduralne skargi kasacyjnej nie znalazły uzasadnienia.

Członek zarządu nie jest zwolniony z odpowiedzialności za długi podatkowe spółki, jeśli wierzyciel zgłosi wniosek o upadłość przed wystąpieniem niewypłacalności; obowiązkiem jest zgłoszenie go osobiście we właściwym czasie.

Art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu od 1 stycznia 2018 r., narusza zasadę ochrony interesów w toku, jeśli uniemożliwia uznanie za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed tą datą.